Εγώ κι εσύ και όλοι οι γνωστοί

Me and You and Everyone We Know. ΗΠΑ, 2005. Σκηνοθεσία-σενάριο: Μιράντα Τζουλάι. Ηθοποιοί: Μιράντα Τζουλάι, Τζον Χοκς, Μάιλς Τόμσον, Μπράντον Ράτκλιφ. 95 λεπτά.

Ερωτικές και άλλες σχέσεις ανάμεσα σε άτομα διαφόρων ηλικιών σε μια ανεξάρτητη, βραβευμένη ταινία, δοσμένη με ζωντάνια, φρεσκάδα και άφθονο χιούμορ.

Με τα μικρά μυστήρια της καθημερινής ζωής καταπιάνεται στη βραβευμένη, στο φεστιβάλ ανεξάρτητου κινηματογράφου του Σάντανς καθώς και σ' εκείνο των Κανών, ταινία της η νέα σκηνοθέτρια Μιράντα Τζουλάι. Η Κριστίν (Μιράντα Τζουλάι), καλλιτέχνης και οδηγός ταξί, και ο Ρίτσαρντ (Τζον Χοκς), πρόσφατα χωρισμένος πωλητής παπουτσιών και πατέρας δυο αγοριών, συναντιούνται τυχαία στο κατάστημα όπου εργάζεται ο Ρίτσαρντ. Κάποια στιγμή, σε μια από τις πιο ευρηματικές και ωραίες σκηνές της ταινίας, η Κριστίν θα τον ακολουθήσει στον δρόμο, προτείνοντας πως το διάστημα που θα καλύψουν ώς το τέλος του τετραγώνου αντιπροσωπεύει την ίδια τη ζωή τους και, όταν φτάσουν στο τέλος, αυτό θα σημάνει και το τέλος της ζωής τους.

Αυτό το -φαινομενικά μικρό- διάστημα καταγράφει στη συνέχεια η Τζουλάι, επιλέγοντας σκηνές που εκφράζουν την αγωνία, τις ελπίδες, τις απρόσμενες χαρές αλλά και τις μικρές απογοητεύσεις της ζωής τους. Παράλληλα με τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στους δύο βασικούς χαρακτήρες, παρακολουθούμε και στιγμές από τη ζωή άλλων προσώπων που κινούνται γύρω τους: των δύο παιδιών, του Ρίτσαρντ - του Ρόμπι, του μικρότερου, που στέλνει βρώμικα σεξουαλικά μηνύματα στο Διαδίκτυο, και του Πίτερ, του μεγαλύτερου, που γίνεται «πειραματόζωο» στις σεξουαλικές έρευνες δύο ανήλικων κοριτσιών, της Σιλβί, της 10χρονης γειτόνισσάς τους, που μαζεύει διάφορα αντικείμενα για τη μελλοντική προίκα της, και άλλων. Εκτός από τη χαριτωμένη παρουσία της στον ρόλο της Κριστίν, η Τζουλάι φτιάχνει μια ταινία με χιούμορ και φρεσκάδα, παρασύροντάς μας στις απολαυστικές περιπέτειες των διαφόρων προσώπων της.

Από τα σκουπίδια ανθεί ο ρομαντισμός

 Οι ήρωες της περιθωριακής κομεντί «Εγώ, εσύ και όλοι οι γνωστοί» (Me and You and everyone we know) της πρωτοεμφανιζόμενης και απίστευτα πανούργας Μιράντας Τζουλάι, είναι Αμερικανοί και καθόλου πιγκουίνοι. Με απλά λόγια με τα χίλια κόντρα στην φύση!

Θυμάστε το «Happiness» του Τοντ Σόλονζ, όπου όλοι επιδίδονται στο «μπανίζειν» και το «παίζειν»; Όχι; Σφάλμα. Διότι η Τζουλάι (όνομα με δάνειο από το καλοκαίρι και τον ηλιόλουστο καιρό) σπρώχνει τους χαρακτήρες της προς την υπέρβαση και τον ρομαντισμό. Δηλαδή, αφού πρώτα περιγράψει με ειρωνεία αλλά και τρυφερότητα τη μετάλλαξη και τη νοσηρότητα πλασμάτων που με θέρμη και αφασία εκποιούν τα αισθήματά τους και τις επιθυμίες της σε μια αγοραία, φοβιστική, αρρωστημένη διαδικασία, στη συνέχεια καταλήγουν στην ανθρωπιά τους. Μέσα από τα λάθη μας, την αρρώστια μας, τη μετάλλαξή μας θα πορευτούμε προς την καρδιά και την ουσία!

Το στόρι κατακερματισμένο και αποσπασματικό, όπως κατακερματισμένη και αποσπασματική είναι η σύγχρονη ζωή. Στο κέντρο αυτού του θρυμματισμένου μικροσύμπαντος, ένας λιλιπούτειος, ασήμαντος, φοβισμένος, εύθραυστος αρσενικός, πατήρ και πωλητής παπουτσιών (το φετίχ των καλλίγραμμων γαμπών!). Μόνος, έρημος, ανύπαρκτος. Και παρά το γεγονός της ύπαρξης μιας κάποιας Κριστίν, εκείνος εκεί, στην ασήμαντη ερημιά του. Ένα το κρατούμενο. Της απομόνωσης και της νεκρής ζωής. Γύρω απ' αυτόν τον σκοτεινό, τον παγωμένο ήλιο περιφέρονται τέσσερις μικροί πλανήτες. Οι δύο πρώτοι τα παιδιά του. H νεώτερη γενιά δηλαδή. H οποία, αισθηματικώς και σεξουαλικώς, συνομιλεί με ομοφυλόφιλους και παιδεραστές στο Διαδίκτυο της πληροφορικής. Μάλιστα το μικρότερο από τα δύο είναι τόσο αθώο και τόσο μεταλλαγμένο που το βρίσκει εντελώς φυσικό να αλληλογραφεί με περιεχόμενο πορνογραφικό. Μπρρρ. Δύο τα κρατούμενα. Αυτό της απόστασης και της πλήρους από την πράξη, αποκοπής. Οι άλλοι δύο μικροί πλανήτες είναι θηλυκοί, δύο κορίτσια του σχολείου, έτοιμες να πλαγιάσουν με κάποιον μπανιστιρτζή. Έτσι για το αστείο. Τρία τα κρατούμενα. Και απομονωμένοι και φοβισμένοι και κομπλεξικοί και αφασικοί. Δηλαδή η επικοινωνία συντελείται με τα παπούτσια. Τα αισθήματα έχουν αντικατασταθεί από τα πλήκτρα του κομπιούτερ και η πράξη γίνεται έτσι για την πλάκα!  

Προσέξτε όμως την πιρουέτα της Αμερικανίδας. Ενώ όλα και όλοι παραπέμπουν σε σκληρή πορνογραφία, εκείνη με χορευτικές κινήσεις πεταλούδας, καταφέρνει να τα διαχειριστεί με ειρωνεία, σαρκασμό αλλά και με διακριτικό αίσθημα ζεστό. Αργά αλλά σταθερά τα συγκρουόμενα αυτοκινητάκια αποκτούν ανάσα και ζωή. Οι μοναχικές διαδρομές συγκλίνουν στην ίδια πορεία και τα θρύψαλα ενώνουν τις δυνάμεις σε μία ισχύ. Αν ψάχνετε να βρείτε την καλύτερη κομεντί από συστάσεως αμερικανικής οθόνης, καλύτερα να καταλήξετε για ψώνια ή στην τηλεόραση παρέα με την οποιαδήποτε ελληνική μπαλαφάρα. Αν όμως ψάχνετε να βρείτε μια στιγμή όπου το νοσηρό και το καθημερινό που ζούμε δίπλα μας και μέσα μας έχουν περιθώρια να μεταμορφωθούν στο αντίθετό τους, το ζωντανό και το ρομαντικό, ε, τότε, η Τζουλάι είναι ο προσωπικός σας θεραπευτής!