Ελλάδα, 2007. Σκηνοθεσία: Θάνος Αναστόπουλος. Σενάριο: Θάνος Αναστόπουλος, Βασίλης Ραΐσης. Ηθοποιοί: Γιώργος Συμεωνίδης, Ορνέλα Καπετάνη, Σαβίνα Αλιμάνι, Νίκος Γεωργάκης. 87' λεπτά.

Ενας αποφυλακισμένος άντρας αναζητά τη συγχώρεση για το φόνο ενός άντρα, σε μια βασισμένη σε αληθινό γεγονός και με ωραία ατμόσφαιρα ταινία.

Με βάση ένα πραγματικό γεγονός, ο νέος σκηνοθέτης Θάνος Αναστόπουλος παρακολουθεί τον πρόσφατα αποφυλακισμένο Γιώργο, στην αναζήτηση δουλειάς αλλά και συγχώρεσης από τη νεαρή Αλβανή γυναίκα της οποίας, σε μια βίαιη φυλετική σύγκρουση, σκότωσε τον άντρα. Η κάμερά του ακολουθεί τον Γιώργο στην περιδιάβασή του σε μια ουδέτερη Αθήνα, στους χώρους των μεταναστών, στα φτηνά καταλύματα, στους χώρους εργασίας, στη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, μιας εθνικής παρέλασης και μιας περιφοράς Επιταφίου, δημιουργώντας την ατμόσφαιρα αποξένωσης και αδιεξόδων των περιθωριακών ανθρώπων.

Ο Αναστόπουλος ξέρει να στήνει εύστοχες σκηνές, να κινεί με γνώση και δεξιοτεχνία την κάμερά του (η ατμοσφαιρική φωτογραφία είναι του Ηλία Αδάμη) και να καθοδηγεί σωστά τους ηθοποιούς του (εξαιρετικές είναι οι φιγούρες του Γιώργου Συμεωνίδη και της Ορνέλας Καπετάνη) για να δημιουργήσει τη σωστή ατμόσφαιρα. Ορισμένες πάντως σκηνές δεν δένουν πάντα όπως πρέπει, ενώ τα μεγάλα πλάνα αποδεικνύονται συχνά κουραστικά, με αποτέλεσμα να χωλαίνει ο ρυθμός και η αφήγηση. Στις αδυναμίες και η λειψή ανάπτυξη του σεναρίου, ιδιαίτερα σ' ό,τι αφορά τη σχέση ανάμεσα στον Γιώργο και τη γυναίκα. Παρά την εικαστική τους σύνθεση και ομορφιά, οι σκηνές των συναντήσεων και των «συγκρούσεών» τους -και ιδιαίτερα εκείνη όπου ο Γιώργος εμφανίζεται στο διαμέρισμα της γυναίκας και οι σκηνές του με το μικρό κοριτσάκι της- έχουν κάτι το αδέξιο και ελλιπές από ψυχολογικής πλευράς. Συνολικά, πάντως, πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία, που δείχνει πως ο Αναστόπουλος έχει και ταλέντο και διορατικότητα, αλλά και σωστή κινηματογραφική ματιά, στοιχεία απαραίτητα για τη δημιουργία μιας ζωντανής, με στόχο τον άνθρωπο και την κατάστασή του, ταινίας.

«Διόρθωση». Γιώργος Συμεωνίδης, η τέχνη της λιτότητας

Καλά τα νέα και από το Greek Cinema. «Διόρθωση» του Θάνου Αναστόπουλου και επανόρθωση Ελληνικού Κινηματογράφου. Το πιστεύω από καιρό και θα το γράφω όσο ζω. Όπως στις επιστήμες, την τεχνολογία και το ποδόσφαιρο, έτσι και με την ελληνική οθόνη. Σκηνοθέτες που ξέρουν να «γράφουν» υπάρχουν, αλλά το «Κέντρο» και το υπουργείο Πολιτισμού φροντίζουν να τους εξαφανίζουν. Η μιζέρια, η μετριότητα, η ημιμάθεια, η πελατεία, ο χαβαλές και το «Καφενείον Η Ελλάς» έχουν στήσει τρικούβερτο γλέντι με πρώτο, δεύτερο, τρίτο πιάτο και έδεσμα, ό,τι καλό και ζωντανό κινείται, ανησυχεί, τολμά και δημιουργεί. Ο Κρόνος τρώει τα παιδιά του.
Ο Θάνος Αναστόπουλος, με τον Αλέξανδρο Βούλγαρη, τον Γιάννη Οικονομίδη, τον Άγγελο Φραντζή και μερικούς ακόμα, σκέπτονται και βλέπουν με εικόνες. Αυτή και η διαχωριστική γραμμή- και ουχί τα «είδη» όπως κωμωδία- ανάμεσα στους αρμόδιους να σηκώνουν και να σκοπεύουν με κινηματογραφική μηχανή και στους άλλους, που απλώς διεκπεραιώνουν μια συνταγή. Το Σινεμά είναι ένα, ενιαίο Σώμα. Ανεξάρτητα από είδη, προθέσεις και ταμεία. Πάει τέλειωσε. Απλώς μερικοί καλύπτουν την αταλαντοσύνη τους, είτε πίσω από το άλλοθι της βαριάς κουλτούρας (και είναι πολλοί) είτε πίσω από το κέρδος μιας μεγάλης εμπορικής επιτυχίας Δύο τα προτερήματα του Αναστόπουλου. Πρώτον, η παγίδα που στήνει με το θρίλερ. Και δεύτερον, η λιτότητα στην αφήγηση και την ερμηνεία του Γιώργου Συμεωνίδη. Έτσι αρπάζει παραμάσχαλα την αγωνία του θεατή και την πηγαινοφέρνει εδώ κι εκεί. Ποιος είναι αυτός ο Γιώργος; Ασυγκράτητος παιδεραστής; Νοσηρός βιαστής; Απελπισμένος σύζυγος; Και γιατί έκανε φυλακή; Για αυτονόητους λόγους δεν αποκαλύπτω το «θέμα» της ιστορίας. Θα σκότωνα την ηδονή. Σας βεβαιώ όμως, με εντελώς αντικειμενικά κριτήρια, ότι η «Διόρθωση» είναι ανώτερη από δεκάδες τίτλους και άλλες τόσες αμερικανικές παραγωγές με βαρύγδουπα ονόματα και με διαφημιστικά σπρωξίματα, που καθένα αό αυτά κοστίζουν όσο ολόκληρη η παραγωγή του Αναστόπουλου. Δείτε το μαζικά να επανορθώσετε και εσείς για τις πρόχειρες και καφενόβιες κινηματογραφικές επισκέψεις του Έλληνα θεατή!