The Company Men

ΗΠΑ, 2010. Σκηνοθεσία: Τζον Γουέλς. Ηθοποιοί: Μπεν Αφλεκ, Μαρία Μπέλο, Κέβιν Κόστνερ, Τόμι Λι Τζόουνς, Κρις Κούπερ. 104'

Μια ιστορία για την κρίση που ξέσπασε στις Ηνωμένες Πολιτείες (και σε όλο τον δυτικό κόσμο) καθώς και για την ασταμάτητη ψυχρή εταιρική πολιτική που θυσιάζει τα πάντα, αρκεί να διατηρήσει το κέρδος της.

Μια εικόνα της οικονομικής κρίσης μέσα από τις παράλληλες ιστορίες τριών στελεχών μιας μεγάλης εταιρείας, σε μια καλογυρισμένη, με καλές ερμηνείες ταινία.

O Μπόμπι Γουόκερ ζει το τέλειο αμερικανικό όνειρο: έχει μια καλή δουλειά, μια όμορφη οικογένεια, μια λαμπερή Πόρσε στο γκαράζ. Όμως, μετά τη συρρίκνωση της εταιρείας του, τόσο αυτός όσο και οι συνάδερφοί του Φιλ Γούντγουορντ και Τζιν ΜακΚλάρι μένουν άνεργοι και αναγκάζονται να επαναπροσδιορίσουν τη ζωή τους ως άντρες, σύζυγοι και πατέρες.

Ο Μπόμπι βρίσκει ξανά τον ενθουσιασμό και τη διάθεσή του για ζωή χτίζοντας σπίτια, σε συνεργασία με τον κουνιάδο του (Κέβιν Κόστνερ), δουλειά στην οποία μπορεί μεν να μην κάνει χρήση όλων των προσόντων του, αλλά συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα στη ζωή από το να κυνηγάς συνεχώς μεγάλες και

προσοδοφόρες συμφωνίες.

Μέσα από την αστραφτερή εικονογράφηση της επιχειρηματικής Αμερικής και της οικογενειακής τελειότητα που εξασφάλιζε μέχρι πρότινος, ξεπετιέται ένα νέο κραχ, που σκηνοθετικά αποδίδεται με οικουμενική διάθεση, καθώς οι Αμερικανοί το βίωσαν πριν από μας, και ο Τζον Γουέλς (που προέρχεται από την καλή τηλεόραση) έδρασε αντανακλαστικά με τούτη εδώ την ταινία, μια καταδίκη του υλισμού και της καταναλωτικής αυταπάτης. Όχι, η ταινία δεν είναι τόσο κομμουνιστική όσο ακούγεται. Οι κινηματογραφικοί της όροι είναι ανθρωποκεντρικοί και η λύση που προτείνεται είναι η ταπεινότητα και η μεταμέλεια, η επιστροφή στη χειρωνακτική σιγουριά έναντι της καταστροφικής, άυλης οικονομίας.

Το Company Men λειτουργεί πειστικά επειδή ποτίζεται με την πίκρα που αφήνει η λανθασμένη προτεραιότητα σε αρσενικά που ξοδεύουν άσκοπα κι επικίνδυνα την αδρεναλίνη τους. Ο Μπεν Άφλεκ ταιριάζει στο ρόλο και ο Κέβιν Κόστνερ, έστω και καθυστερημένα, παίζει δεύτερο χαρακτήρα με ουσία, ενώ επί χρόνια επέμενε σε ήρωες χωρίς αντίκρισμα. Η ταινία αυτή θα ήταν απλώς ένα ωραίο σχήμα, αν στην καρδιά της δεν βρισκόταν ο Τόμι Λι Τζόουνς, η επιτομή του θλιμμένου ανθρώπου που αναλαμβάνει τις ευθύνες του κι αντί να φλυαρεί περιττά, συμπονά εύγλωττα.

«Μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Το «THE COMPANY MEN» είναι μια διορατική ταινία που θα αποτελέσει σημείο - σταθμό σχετικά με το αμερικανικό δίλημμα.»

David Denby, The New Yorker

Καταπληκτική γραφή, σκηνοθεσία και εξαιρετικές ερμηνείες από ένα σπουδαίο καστ. Το «THE COMPANY MEN» είναι μία επίκαιρη, έξυπνα γραμμένη, όμορφα αποδομένη ταινία, που διακρίνεται για την ευαισθησία και τη σοφία, με την οποία προσεγγίζει το θέμα της συρρίκνωσης των εταιρειών.»

Rex Reed

«Βαθμός: άριστα. Μία επίκαιρη και απίστευτα συναρπαστική δραματική ταινία. Ο Γουέλς αποδεικνύεται ότι είναι ένας χαρισματικός σκηνοθέτης, άσσος στο ρεαλισμό.»

Owen Gleiberman, Entertainment Weekly

Η ταινία «THE COMPANY MEN» του Τζον Γουέλς είναι μία ζουμερή και ρεαλιστική κοινωνική ταινία. Ο Γουέλς γεμίζει την πρώτη του ταινία ως σεναριογράφος-σκηνοθέτης προσδίδοντας λεπτές αποχρώσεις στους χαρακτήρες, και διαθέτοντας ρεαλισμό και ρυθμό, στοιχεία που μαρτυρούν ότι σέβεται τη νοημοσύνη του κοινού του. Με τη στιβαρότητα και τον τρόπο που αντιστέκεται στις επιταγές της μόδας, το «THE COMPANY MEN» είναι μία ταινία που ξεπερνά σε αξία μία υπερπαραγωγή δράσης ή μία εμπνευσμένη κοινωνική ταινία.»

Richard Corliss, Time Magazine

»Ένα καστ αστέρων! Η ερμηνεία του Κρις Κούπερ που ποτέ δεν ήταν πιο εύστοχος σε ρόλο του, αξίζει Όσκαρ.»

New York Magazine

Ο Τζον Γουέλς μεταφέρει την ήρεμη δύναμη της μικρής οθόνης, στη μεγάλη, με αυτή την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του.»

Kirk Honeycutt, Hollywood Reporter

«Το είδος της θαρραλέας κοινωνικής ταινίας, σας και αυτές που έκανε στο παρελθόν το Χόλιγουντ.»

Daily Variety

»Δυνατή και ρεαλιστική. Το «THE COMPANY MEN» είναι μια συναρπαστική κοινωνική ταινία.»

Marshall Fine, The Post Huffington

«Το σενάριο είναι άριστο, ‘ντύνοντας’ τις ιστορίες και τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο που δεν μπορεί παρά να έχει απήχηση στο κοινό. Ο Τζον Γουέλς κάνει το ντεμπούτο του στο σενάριο και τη σκηνοθεσία στη μεγάλη οθόνη με αυτό το επίκαιρο, σαρδόνιο και μερικές φορές οδυνηρό δράμα στο οποίο αξίζει να διαδοθεί από στόμα σε στόμα.»

Richard Mowe, BoxOfficeMagazine.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η ταινία «The Company Men», του αναγνωρισμένου σεναριογράφου - σκηνοθέτη Τζον Γουέλς («ER»), εστιάζει στην καθημερινότητα τριών ανδρών που προσπαθούν να επιβιώσουν μιας σειράς επαγγελματικών αλλαγών σε μια πολυεθνική εταιρεία – και στο πώς αυτό επηρεάζει τόσο τους ίδιους, όσο και τις οικογένειες τους. Πιο επίκαιρη, παρά ποτέ, η ταινία «The Company Men» θα φέρει μαζί στην μεγάλη οθόνη, τους Τόμι Λι Τζόουνς (βραβευμένος με Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου, «The Fugitive»), Μπέν Άφλεκ (Όσκαρ Σεναρίου, «Good Will Hunting»), Κρις Κούπερ (Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου, «Adaptation»), Μαρία Μπέλο («A History of Violence») και Κέβιν Κόστνερ (Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, «Dances with Wolves»).

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Τι κάνεις όταν χάνεις όλα όσα ξέρεις και όλα όσα οι άλλοι πάντα σου έλεγαν ότι αξίζουν; Τι κάνεις όταν χάνεις όλες τις ανέσεις, για τις οποίες έχεις εργαστεί τόσο σκληρά και οι οποίες υποτίθεται ότι είναι η απόδειξη της επιτυχίας σου; Οι ερωτήσεις αυτές διαπερνούν την ταινία "THE COMPANY MEN", τη συγκινητική νέα ταινία του αναγνωρισμένου σεναριογράφου, παραγωγού και σκηνοθέτη, Τζον Γουέλς. Με την πρώτη ματιά η ταινία "THE COMPANY MEN" φαίνεται να εμπνέεται από τα πρωτοσέλιδα. Πράγματι, την 21η Σεπτεμβρίου στο εξώφυλλο των TIMES υπήρχε ο τίτλος "Άνεργος στην Αμερική," αναφερόμενος σε δεκάδες Αμερικανούς, περίπου το 10% του σημερινού ενεργού πληθυσμού, που επλήγησαν περισσότερο από την τρέχουσα οικονομική ύφεση.

Πρόκειται, στην ουσία, για τύπους όπως ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ο Μπόμπι Γουόκερ, που αγωνίζονται να ξεπεράσουν την απογοήτευση και την αμηχανία και να βρουν και πάλι το δρόμο τους.

Ωστόσο, το σημαντικό χαρακτηριστικό της ταινίας "THE COMPANY MEN", πέρα από το γεγονός ότι είναι επίκαιρη, είναι ότι προσπαθεί να διερευνήσει με έξυπνο τρόπο, το πως αντιδρούν οι άνθρωποι, όχι με τρόπο προβλέψιμο ή μίζερο (το πως δηλαδή ο άνθρωπος υπερνικά όλα τα εμπόδια), αλλά εστιάζοντας στον τρόπο, με τον οποίο προσπαθούν να επανασυνδεθούν με τα πράγματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία στη ζωή, άσχετα με την οικονομική τάξη στην οποία ανήκουν.

Το "THE COMPANY MEN" δεν είναι "μία ταινία για την ύφεση", αλλά μάλλον μια ταινία που περιγράφει το ταξίδι της επιστροφής στο σπίτι, στην οικογένεια, στην αγάπη. Μία ταινία που περιγράφει τη χαρά που νιώθει κανείς ότι χτίζει ξανά κάτι από το μηδέν.

»Όταν υποχωρεί ο πανικός του ‘τι θα κάνουμε’, υπάρχει ένα μάθημα που παίρνουμε όλοι,» δηλώνει ο Γουέλς. «Και αυτό σημαίνει ότι ανησυχούμε λίγο λιγότερο για το τι αυτοκίνητο έχουμε στο γκαράζ, και λίγο περισσότερο για το πόσο χρόνο περνάμε με τις οικογένειές μας και τους ανθρώπους που πρόκειται να μας στηρίξουν στις δύσκολες στιγμές.»

Ο Γουέλς έγραψε την ιστορία λίγο μετά την τελευταία οικονομική ύφεση στις αρχές της δεκαετίας του ‘90. Βασίστηκε σε ένα βαθμό στις εμπειρίες που είχε από τους φίλους, την οικογένειά και τους γνωστούς του, προερχόμενους από διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά επίπεδα. Προσπαθώντας για δεκαεπτά χρόνια να γράψει το σενάριο, ο Γουέλς, τελικά το έβαλε στο συρτάρι και έγινε ένας από τους πιο παραγωγικούς σεναριογράφους - παραγωγούς στην τηλεοπτική ιστορία. Οι δουλειές του μιλούν από μόνες τους- “China Beach,” “The West Wing,” “Third Watch,” “Southland,” “Shameless,” και “ER”, μία σειρά που έχει πάρει τα περισσότερα βραβεία EMMY από κάθε άλλη. Παρόλο που είναι επιτυχημένος, ήταν οι εμπειρίες που είχε ως νέος, που του έδωσαν έμπνευση γι αυτήν την ταινία, η οποία και αποτελεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στις ταινίες μεγάλου μήκους.

«Όταν ξεκίνησα να δουλεύω, είχα εργαστεί ένα διάστημα ως ξυλουργός,» θυμάται ο Γουέλς. «Όταν πηγαίναμε με το αυτοκίνητο, για να μεταφέρουμε την ξυλεία από την αποθήκη, οι παλιότεροι στη δουλειά μου έδειχναν στο δρόμο όλα τα σπίτια που είχαν χτίσει. Ήταν η απόδειξη ότι είχαν δουλέψει για κάτι, για κάτι που τους έκανε να είναι υπερήφανοι.»

»Μπορούσαν να πουν ‘Αυτό το έφτιαξα με τα χέρια μου!’ Και αυτό είναι κάτι που έχουμε ξεχάσει στην καθημερινή μας ζωή, με τη νέα οικονομία. Σε αυτό το ‘σταυροδρόμι’ λοιπόν, συναντάμε τους πρωταγωνιστές της ταινίας "THE COMPANY MEN.»

Η ιστορία ξετυλίγεται μέσα από ένα εξαιρετικό καστ που αποτελείται από τους βραβευμένους με Όσκαρ Μπεν Άφλεκ, Τόμι Λι Τζόουνς, Κρις Κούπερ και Κέβιν Κόστνερ, καθώς και από τους διακεκριμένους ηθοποιούς Κρεγκ Τ. Νέλσον, Ρόζμαρι ντε Βιτ και Μαρία Μπέλο. Κάθε ηθοποιός ερευνά σε βάθος τις αποχρώσεις που παίρνει και η παραμικρή λέξη στο άριστα δουλεμένο σενάριο του Γουέλς. Οι χαρακτήρες τους και οι καταστάσεις που ζουν καταγράφονται με εκπληκτική λεπτομέρεια από το φακό του υποψήφιου για Όσκαρ, Ρότζερ Ντίκινς (“No Country For Old Men,” “The Shawshank Redemption”).

Ένα πρωί ο Μπόμπι Γουόκερ παίζει ένα παιχνίδι γκολφ με μερικούς συνεργάτες. Ο Γουόκερ δουλεύει για δώδεκα χρόνια στην GTX, μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία με περισσότερους από 60.000 εργαζομένους. Μόλις κερδίζει τον αγώνα, μαθαίνει ότι έχει χάσει τη δουλειά του, εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εταιρεία. Ο Άφλεκ εργάζεται στο κομμάτι των μεταφορών, που σημειώνει τις χαμηλότερες επιδόσεις στο χαρτοφυλάκιο GTX.

"Ο Μπόμπι χάνει κάτι περισσότερο από τη δουλειά του», λέει ο Άφλεκ. «Χάνει το κύρος του. Χάνει τη θέση του στην ανώτερη μεσαία τάξη της αμερικανικής εταιρικής ιεραρχίας – που μεταφράζεται σε ένα ωραίο αυτοκίνητο, ένα ωραίο σπίτι. Δεν αισθάνεται πλέον ότι είναι κάποιος σημαντικός. Στα καλά του καθουμένου, μια μέρα, εξαιτίας μία απόφασης που παίρνεται σε μια αίθουσα συσκέψεων, τον ρίχνει σκαλιά στην κοινωνική ιεραρχία. Αυτό το γεγονός απαιτεί από εκείνον να προσαρμοστεί σε πιο ταπεινές συνθήκες ζωής και να επανακαθορίσει τις προτεραιότητές του.»

O Μπόμπι αρνείται να αποδεχτεί το γεγονός μέσα του και δεν θέλει να μάθει κανείς στην οικογένειά του, πέραν της συζύγου του (την οποία παίζει η Ρόζμαρι ντε Βιτ) ότι έχει απολυθεί. Οπλισμένος με θάρρος ξεκινά να αναζητήσει νέα εργασία, με τη σιγουριά ότι θα μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια του.

«Σύμφωνα με μία έρευνα που έκανα, για τους άνδρες, είναι ιδιαίτερα υποτιμητικό το να απολύονται,» λέει ο Άφλεκ. «Συχνά λένε ψέματα γι αυτό ή προσπαθούν να βρουν μιαν άλλη δουλειά πριν προλάβει να το μάθει ο κόσμος. Στην Αμερική υπάρχει η αντίληψη ότι αν κάποιος εργαστεί σκληρά, και παίξει με τους κανόνες του παιχνιδιού, θα ‘πιάσει την καλή’ και θα ‘ανέβει’ κοινωνικά και οικονομικά. Και η ιδέα ότι μια μέρα ίσως και να πρέπει να κάνει βήματα πίσω και να κατέβει στην κοινωνική ιεραρχία, είναι βασανιστικά ενοχλητική.»

Ο Τόμι Λι Τζόουνς υποδύεται τον Τζιν ΜακΚλάρι, το Νο2 στέλεχος στην GTX. Ο Μακλάρι ίδρυσε την GTX με τον Τζέιμς Σάλιντζερ (τον οποίο παίζει ο Κρεγκ Τ. Νέλσον). Στην αρχή της ιστορίας, η GTX βρίσκεται στο κατώφλι μιας σημαντικής συγχώνευσης και ο Σάλιντζερ προσπαθεί να ενισχύσει το αποθεματικό της GTX ανακοινώνοντας απολύσεις μεγάλης κλίμακας και κλείνοντας ολόκληρα τμήματα που εμφανίζονται να έχουν χαμηλούς δείκτες απόδοσης. Ο ΜακΚλάρι που έχει απογοητευτεί από την αρνητική πορεία της εταιρείας, πάει κόντρα στον Νέλσον, καθιστώντας τον εαυτό του στόχο.

«Πρόκειται για οικονομική ύφεση. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μένουν πίσω, πολλοί που απολύονται,» λέει ο Τζόουνς. «Αλλά, υπάρχουν και πιο σημαντικά πράγματα στη κοσμοθεωρία του Τζιν: οι ανθρώπινες σχέσεις, η αφοσίωση, η πίστη, οι άνθρωποι που δουλεύουν μαζί για να δημιουργήσουν κάτι, να το οικοδομήσουν, να το ενισχύσουν, ώστε οι ζωές όλων να βελτιωθούν. Νομίζω ότι η έννοια της λεγόμενης ‘επιχειρηματικής κοινότητας’ είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη στο χαρακτήρα του Τζιν.»

Ο Τζόουνς ζητά παρηγοριά από την GTX και από τη σύζυγό του, ενώ ξεκινάει δεσμό με την υπεύθυνη του Ανθρωπίνου Δυναμικού στην GTX, την Σάλι Γουίλκοξ (που υποδύεται η Μαρία Μπέλο.)

«Και ο Τζιν συνειδητοποιεί ότι η προσωπική του ζωή ήταν λειψή,» συνεχίζει ο Τζόουνς. «Μπορεί να είναι πλούσια, καθώς τα υλικά οφέλη που έχει αποκομίσει από τη δουλειά του είναι εμφανή στο σπίτι, στα αυτοκίνητά, στα ρούχα του, αλλά η σχέση του με τη σύζυγό του, έχει πάψει να είναι σημαντική. Μεταξύ τους υπάρχει απόσταση. Έτσι, τις ανθρώπινες ανάγκες του, τις καλύπτει μέσω της σχέσης του με την Μαρία Μπέλο. Πρόκειται για μία σχέση στενή, προσωπική.»

Ο Φιλ Γούντγουρντ, ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Κρις Κούπερ λέει, «Δεν θα αφήσω αυτά τα καθάρματα να με πετάξουν στο δρόμο μετά από τριάντα χρόνια. Πρώτα θα τους πυροβολήσω με ένα ΑΚ-47 και μετά θα φύγω.»

Ο Γούντγορντ στην αρχή αισθάνεται λίγο ασφαλής ότι μπορεί μεν να υποβιβαστεί, αλλά όχι και να απολυθεί. Όμως, στη συνέχεια της ιστορίας, τα πράγματα αλλάζουν και απελπίζεται καθώς συνειδητοποιεί ότι η θέση του απειλείται από μία ομάδα νεότερων σε ηλικία υπαλλήλων.»

Καθώς το φθινόπωρο της Νέας Αγγλίας δίνει τη θέση του στο σκληρό χειμώνα της Βοστώνης, οι χαρακτήρες που υποδύονται ο Μπεν Άφλεκ, ο Τόμι Λι Τζόουνς και ο Κρις Κούπερ μπαίνουν σε ένα μονοπάτι άγνωστο για αυτούς. Ο Τζόουνς (ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Μακλέρι) σκέφτεται να προχωρήσει σε απολύσεις προσωπικού, ενώ την ίδια στιγμή είναι ερωτευμένος με τη γυναίκα που τις ανακοινώνει. Ο Γούντγουρντ (που υποδύεται ο Κούπερ) ψάχνει να βρει ένα τρόπο να πει "όχι" στη σύζυγο και στην κόρη του, στις οποίες μέχρι τότε παρείχε τα πάντα. Και ο Άφλεκ «βυθίζεται» στον καταθλιπτικό κόσμο των γραφείων εξεύρεσης εργασίας, κάνει αδιέξοδες συνεντεύξεις, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθεί να αποτελέσει πρότυπο για το γιο του.

Μέσα από κάθε μία από αυτές τις ιστορίες, οι πρωταγωνιστές του "THE COMPANY MEN" δίνουν αγώνα για να ανακτήσουν την αξιοπρέπειά τους και να ξεπεράσουν τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει. Το κοινό παρατηρεί τις αντιθέσεις μεταξύ των διαφορετικών κοινωνικών τάξεων: από τη μία ακριβά δείπνα σε βραβεύσεις για τον «Άντρα της χρονιάς» και από την άλλη ήσυχα μπάρμπεκιου στις πίσω αυλές σπιτιών, πολυτελή ιδιωτικά τζετ από τη μία και τρακαρισμένα φορτηγάκια από την άλλη, ποδοσφαιρικοί αγώνες και συσκέψεις ανώτατων στελεχών, ταπεινά σπίτια γεμάτα ζωή και άδειες, θλιβερές επαύλεις.

O Κέβιν Κόστνερ, γνωστός για το εξαιρετικό του ρεπερτόριο, με τάση στους προβληματικούς χαρακτήρες, προσδίδει βάθος στην ιστορία, υποδυόμενος έναν γραφικό εργολάβο, τον Τζακ Ντόλαν, που εξαιτίας της καλής του καρδιάς, προσφέρει ένα σωσίβιο – για την ακρίβεια μία θέση ξυλουργού – στον κουνιάδο του, τον Μπόμπι. Ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Άφλεκ στην αρχή σνομπάρει τη γενναιόδωρη προσφορά του Κόστνερ, αλλά αναγκάζεται να την επανεξετάσει εξαιτίας της δεινής του οικονομικής κατάστασης. Ο Άφλεκ σαν ψάρι έξω από το νερό, στην κυριολεξία «στήνει» από την αρχή το σπίτι του, και βοηθά ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα που τον χώριζε από την οικογένειά του.

«Ταυτίστηκα πολύ γρήγορα με τον κόσμο που αντιπροσωπεύει ο Τζακ και που βρίσκεται σε πλήρη αντιπαράθεση με εκείνον που αντιπροσωπεύουν οι βασικοί χαρακτήρες στην ταινία, δηλαδή τον κόσμο των επιχειρήσεων, που καταρρέει εξαιτίας της ίδιας του της φύσης» δηλώνει ο Κόστνερ. «Ο χαρακτήρας που ενσαρκώνει ο Μπεν και ο δικός μου έχουν μία δύσκολη σχέση. Ο Μπόμπι έχει ανέβει πολύ γρήγορα τα σκαλιά της επιτυχίας, κερδίζοντας πολλά χρήματα, αντίθετα με μένα που με δυσκολίες και μέσω της προσωπικής μου εταιρείας μεγαλώνω τα τρία αγόρια μου. Όμως όταν έρχονται να πάνω κάτω για τον Μπόμπι, υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή που καθίσταται προφανές ότι είμαστε μία οικογένεια και πρέπει να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο.»

Όπως ο χειμώνας υποχωρεί και δίνει τη θέση του στην άνοιξη, έτσι συμβαίνει και στις ζωές των πρωταγωνιστών. Κάποιοι βγαίνουν πιο δυνατοί από αυτή τη διαδικασία. Κάποιοι όχι. Η ταινία υπογραμμίζει, όπως λέει ο Γουέλς «το πώς μπορούμε να επανασυνδεθούμε με αυτά τα πράγματα που έχουν αξία στη ζωή μας.» Σε μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές της ταινίας, ο χαρακτήρας του Άφλεκ πλησιάζει την Μάγκι (που υποδύεται η Ρόζμαρι ντε Βιτ) και της ζητά συγνώμη που την απογοήτευσε. Εκείνη όμως δεν το δέχεται αυτό. Και του λέει, «Πριν δεν ήσουν ποτέ εδώ. Ενώ τώρα είσαι.»