|
|
|
Tricks/ . Πολωνία, 2007. Σκηνοθεσία-σενάριο: Αντρζέι Τζακιμόφσκι. Ηθοποιοί: Νταμιάν Ουλ, Εβελίνα Βαλέντζιακ, Τόμας Σάπρικ. 95' Ο παρορμητικός ψυχισμός της παιδικής ηλικίας ζωντανεύει ζεστός και αστεία γοητευτικός, με τον μικρό Ντάμιαν Ουλ να διαθέτει το χιούμορ και τη σπιρτάδα των ηρώων του Εμίρ Κουστουρίτσα.  Αν
είναι κάτι που σιχαίνομαι είναι οι ταινίες με ήρωες παιδιά, που όμως περνούν τα
παιδιά για ηλίθια. Σκεφτείτε το. Πόσες και πόσες φορές δεν μας έχουν σερβίρει
ανήλικους ήρωες που αναμασούν μελιστάλαχτες «αθώες» παρομοιώσεις, που δεν
πιθηκίζουν φαρσικής προελεύσεως «αθώες» σκανδαλιές, και που φροντίζουν να δώσουν
το πρώτο τους «αθώο» φιλί υπό την συνοδεία σπαραξικάρδιων εγχόρδων. Ευτυχώς, η
ταινία αυτή αποτελεί μια φωτεινή εξαίρεση.
Και να πούμε πως ορθώς ο έλληνας διανομέας προσέθεσε την λέξη «αθώα» στον πρωτότυπο τίτλο. Τα «κόλπα» από μόνα τους δεν λένε τίποτα σε έναν λαό εξόχως «κολπατζή». Παιδιά οι ήρωες κι εδώ λοιπόν. Και ο πολωνός κινηματογραφιστής Αντρέι Γιακιμόφσκι προσεγγίζει το καλογραμμένο στόρι του εξίσου παιχνιδιάρικα. Ο νωχελικός καλοκαιριάτικος καμβάς βοηθά. Το ακροβατικό που επιχειρεί το φιλμ δεν είναι εύκολο. Από τη μια άκρη, ο νεορεαλισμός, από την άλλη ο μαγικός λυρισμός. Το ότι ο Γιακιμόφσκι τα καταφέρνει πιστοποιεί την σκηνοθετική του χάρη και ευτυχώς, οι ανώμαλες προσγειώσεις απουσιάζουν. Σ’ αυτό βοηθούν και οι πρωταγωνιστές του, Ντάμιαν Ουλ και Εβελίνα Βάλεντζιακ. Η σχέση τους είναι τόσο στρωτή και πειστική που σχεδόν διαπερνά το δίχτυ της μυθοπλασίας: ο θεατής νιώθει πως παρακολουθεί την δική τους, αληθινή και πέρα ως πέρα προσωπική ιστορία.
|
|
|
Ακριβώς λοιπόν επειδή το παιδικό βλέμμα κυριαρχεί, υπάρχει η αίσθηση του
δέους που κρύβεται πίσω από λεπτομέρειες καθημερινές κι ασήμαντες. Και τα πάντα
λικνίζονται αόρατα στον χορό του πεπρωμένου, ενός πεπρωμένου που και αυτό με την
σειρά του υπακούει στην μαγική μπαγκέτα του χαρισματικού μπόμπιρα. Στο Χόλιγουντ
δεν θα μπορέσουν ποτέ να σκαρώσουν ταινίες σαν κι αυτή. 