Your Sister's Sister Σκηνοθεσία: Λιν Σέλτον

Η.Π.Α., 2011, Εγχρωμο Παραγωγή: Στίβεν Σκαρντ Σκηνοθεσία: Λιν Σέλτον Σενάριο: Λιν Σέλτον Φωτογραφία: Μπέντζαμιν Κασούλκε Μοντάζ: Νατ Σάντερς Μουσική: Βινς Σμιθ Πρωταγωνιστούν: Εμιλι Μπλαντ, Ρόζμαρι ΝτεΒίτ, Μαρκ Ντιπλάς Διάρκεια: 90 λεπτά

Τρυφερή, χαμηλότονη ταινία διαλόγων και αυτοσχεδιαστικών ερμηνειών, η οποία διαθέτει τη χειροποίητη απλότητα του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά. Καταφέρνει να συγκινήσει, αν και προτιμά την ασφάλεια της αισιόδοξης και παρηγορητικής πλευράς.

Συνέντευξη της Lynn Shelton (σενάριο, σκηνοθεσία) Ερώτηση: Πώς γεννήθηκε η ιδέα για την ταινία; Απάντηση: H προσπάθεια για αυτογνωσία, αλλά και η συνειδητοποίηση ότι η άποψη που έχουμε για τους εαυτούς μας, πολλές φορές δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, είναι ζητήματα που με απασχολούν χρόνια τώρα. ΄Οταν συμβούν κάποια καταλυτικά γεγονότα που μας αφυπνίζουν και αποκτήσουμε πραγματική συνειδητότητα του ποιοι είμαστε, τότε, αυτές οι στιγμές είναι καταλυτικές. Σε αυτό μπορεί να συντελέσει η παρουσία κάποιων ανθρώπων στη ζωή μας τη δεδομένη χρονική στιγμή. Είναι όλα θέμα της δυναμικής και της έντασης που έχουμε όταν αλλάζουμε, όταν τσαλακωνόμαστε, όταν εξελισσόμαστε. ΄Ακουσα τις προάλλες στο ραδιόφωνο τον Cornel West (φιλόσοφος, ακαδημαϊκός, ακτιβιστής) να λέει ότι είμαστε όλοι “τσακισμένα καράβια”. Και εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα, τι όμορφη σκέψη! Πόσο βαρετοί θα ήμασταν αν δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ήθελα να εξερευνήσω τη σχέση που έχουν τα αδέρφια μεταξύ τους. Στην ταινία ο αδερφός του Τζακ πέθανε και ο ίδιος είναι συντετριμμένος από το γεγονός ότι δεν ήταν τόσο κοντά με τον αδερφό του. Δεν μπορεί να ξεπεράσει την απώλειά του. Μέρος της θεραπείας του θα αποδειχτεί ότι θα γίνει η αιτία, για να σμίξουν πάλι δύο αδερφές. Αυτό είναι κάτι που τον λυτρώνει. Τέτοιου είδους σχέσεις είναι που με ενδιαφέρουν. Ερώτηση: Το κωμικό στοιχείο ξεπετάγεται πολύ εύκολα μέσα από τις δραματικές καταστάσεις της ταινίας. Απάντηση: Πολύ σωστά. Δεν προσπαθώ να δώσω, όμως, μια κωμική διάσταση. Προσπαθώ να διηγηθώ μια ιστορία και η αίσθηση του χιούμορ μπορεί να εκδηλωθεί σε ποικίλες φάσεις της ζωής μας. Δεν υπάρχουν αστεία στις ταινίες μου. ΄Οταν τα πράγματα γίνονται πολύπλοκα και υπάρχει μεγάλη ένταση για τους χαρακτήρες του έργου, τότε το κοινό που παρακολουθεί ξεσπάει σε γέλια, γιατί νιώθει οικεία αναγνωρίζοντας τέτοιου είδους καταστάσεις. Κάποιος μπορεί να σκέφτεται π.χ. “Πω φίλε, αυτό ακριβώς το βλέμμα έχει και η γυναίκα μου, όταν καταλαβαίνει ότι της λέω ψέματα”. Ευτυχώς, και αυτή είναι η βασική μου επιδίωξη, αυτοί οι χαρακτήρες είναι αληθινοί και αυθεντικοί. Αυτή είναι η βασική διαφορά με εμένα και κάποιον που επιτηδευμένα προσπαθεί να κάνει κάτι αστείο. Ακόμη δεν έχω καταλήξει αν το Η Αδερφή της Αδερφής σου είναι κωμωδία. Περιέχει και κωμικά και δραματικά στοιχεία μαζί. Ερώτηση: ΄Εχετε έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο να χτίζετε χαρακτήρες σε συνεργασία με τους ηθοποιούς σας. Απάντηση: ΄Ολα αυτά τα χρόνια έχω δουλέψει με έμπειρους ηθοποιούς, βετεράνους. Η ικανότητά τους συνίσταται στο γεγονός ότι μπορούν να χτίζουν χαρακτήρες. Προσφέρουν και αυτοί σε αυτή την εξελεκτική διαδικασία. Συναντιόμαστε και έχουμε πολλές συζητήσεις, μέχρι να γίνουν τα γυρίσματα. Δημιουργούμε το background του κάθε χαρακτήρα και πλάθουμε πολλές ιστορίες γύρω από αυτόν. Καταλήγουμε να λέμε ιστορίες για τους εαυτούς μας και άλλες που έχουμε ακούσει από φίλους που μπορεί να συνεισφέρουν στο έργο. Ερώτηση: Πόσο πρωτόλεια μορφή είχε το σενάριο της ταινίας, όταν το πρωτοπαρουσιάσατε στους ηθοποιούς; Απάντηση: Στη συγκεκριμένη ταινία η έμπνευση προήλθε από τον Mark. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε “πιστεύω πως έχω την επόμενή σου ταινία”. Και τελικά όπως αποδείχτηκς όντως την είχε. ΄Ηταν τόσο έντονο το έναυσμα, για να ξεκινήσεις μια ολόκληρη ιστορία: ένας τύπος που πενθεί, η κολλητή του τον στέλνει στο οικογενειακό της εξοχικό, για να συνέλθει και εκεί έχουμε μια απρόσμενη συνάντηση. Αυτό μου έφερε ο Mark και μετά όλη η ταινία ξεπήδησε από εκεί μέσα. Συνηθίζω να συγκεντρώνω τους ηθοποιούς μου σχετικά νωρίς. Φυσικά, οι περισσότεροι ηθοποιοί έχουν συνηθίσει να δουλεύουν με γραπτό σενάριο. Το χρησιμοποιούν σαν το βασικό τους εργαλείο και χτίζουν πάνω σε αυτό. Υπάρχει μια αμηχανία, όταν ζητάς από τους ηθοποιούς σου να αυτοσχεδιάσουν. Δεν ξέρεις αν μπορούν να το κάνουν! Θυμάμαι κάποια στιγμή μιλούσα με την Emily (Blunt), για τον τρόπο που δουλεύω. Ήταν τρομερή η ανακούφιση, όταν μου είπε “από όλες τις ταινίες που έχω παίξει, η αγαπημένη μου είναι μια δραματική το My Summer of Love, όπου αυτοσχεδιάσαμε όλες τις σκηνές, και πίστευα ότι δεν θα μου δινόταν η ευκαιρία να ξανακάνω κάτι τέτοιο”. Δεν είχα καν ιδέα ότι αυτή η ταινία δεν είχε σενάριο, αλλά σκέφτηκα αμέσως, τέλεια, το έχει ξανακάνει! Και εκείνη, εξάλλου, ενθουσιάστηκε με την ιδέα. Ερώτηση: H Rosemarie DeWitt έχει παίξει σε αρκετούς ρόλους στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Της ήταν εύκολο να προσαρμοστεί με τον αυτοσχεδιασμό ή χρειάστηκε κάποιος χρόνος; Απάντηση: ΄Οταν συζητήσαμε με τη Rosemarie, μου είπε ότι ποτέ δεν είχε δουλέψει ιδιαίτερα αυτοσχεδιάζοντας. Το έκανε κάποια στιγμή στο θέατρο και στην ταινία Rachel Getting Married. Είχα ένστικτο ότι θα ήταν καλή σε αυτό. ΄Ηταν πάνω από όλα πολύ πρόθυμη. Στα γυρίσματα, επειδή έχω ηθοποιούς που δεν έχουν μεγάλη εμπερία στον αυτοσχεδιαμό, έχω περισσότερα από ένα σενάρια. Στο H Aδερφή της Aδερφής σου είχαμε ένα δεκασέλιδο γραπτό κείμενο που αναφερόταν στις συναισθηματικές εξάρσεις που έπρεπε να αποδωθούν σε κάθε σκηνή. ΄Ηταν έντεχνα δομημένο, αλλά δεν υπάρχαν καθόλου διάλογοι. Στην περίπωση της Rose, της έδωσα ένα γραπτό κείμενο εβδομήντα σελίδων που αφορούσε στο χαρακτήρα της Hannah. Περιείχε την περιγραφή κάποιων σκηνών και ελάχιστους διαλόγους. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τους διαλόγους που είχα γράψει, ήταν απλά ένας σκελετός κάτι που θα έκανε τους ηθοποιούς να νιώσουν ότι κινούνται με ασφάλεια. Εντυπωσιάστηκα πραγματικά, όταν χρησιμοποίησαν τις ατάκες μου, σκέφτηκα ότι ηχούν τόσο όμορφα, όταν βγαίνουν από το στόμα ενός ηθοποιού. Αλλά τα μεγαλύτερα κομμάτια της ταινίας είναι προϊόν αυτοσχεδιασμού. Υπάρχουν κάποια σημεία στην ταινία που δεν μπορούσαν να γίνουν με άλλο τρόπο. Ερώτηση: Μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα; Απάντηση: Σε κάποια σκηνή η Hannah αποκαλύπτει μια ιστορία για την Iris που φέρνει την τελευταία σε πραγματικά δύσκολη θέση. Σε ένα δείπνο που είχαν, η ατμόσφαιρα ήταν πολύ χαλαρή και γεμάτη κέφι, εγώ τότε χρειαζόμουν μια ανατροπή. Προσπαθούσαμε να βρούμε έναν τρόπο να φορτιστεί συναισθηματικά η ατμόσφαιρα, αλλά δεν μας ερχόταν τίποτα στο μυαλό. Και τότε ξαφνικά η Rose είπε “το βρήκα”, αλλά δεν μας το αποκάλυψε εκείνη τη στιγμή. Μπορoύσες να δεις ξεκάθαρα την Emily να κοκκινίζει, όταν ήρθε η συιγμή της αποκάλυψης κατά τη διάρκεια του γυρίσματος. Αυτό μπορείς να το πετύχεις μόνο μέσα από τον αυτοσχεδιασμό. Ήταν πραγματικά μια ευφυής και αυθόρμητη στιγμή που έχει αποδωθεί άψογα στην ταινία. Ήταν εκπληκτικό να παρακολουθείς την Rose και την Emily να συνεργάζονται με τη συγκεκριμένη μέθοδο. Τελικά κατέληξαν να δουλεύουν μόνο με αυτόν τον τρόπο. Ερώτηση: Είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζεστε με τον Mark Duplass. Είναι αυθεντία στον αυτοσχεδιασμό. Απάντηση: Ο Mark λατρεύει να πειραματίζεται και να δοκιμάζει πράγματα. Αυτό μας δίνει μετά, κατά τη διάρκεια του μοντάζ, πληθώρα επιλογών. Έτσι, μπορούμε να έχουμε κάτι εντελώς διαφορετικό γυρίζοντας την ίδια σκηνή. Το να έχουμε τον Mark μαζί μας ήταν εκπληκτικό, γιατί έχει τρομερή αυτοπεποίθηση όσον αφορά στον αυτοσχεδιασμό. Όχι μόνο μπορεί να πάρει πάνω του μια ολόκληρη σκηνή, αλλά είναι ικανός να εμπνεύσει και τους υπόλοιπους με αυτήν του την αυτοπεποίθηση. Ήταν και για αυτόν διαφορετικό αυτή τη φορά, γιατί κάποιες φορές έπρεπε να μπει σε τάξη. Με τη Rose και την Emily είχαν διαφορετικές προσεγγίσεις σε αρκετά θέματα. Αυτό ήταν μια πρόκληση για αυτόν. Όλοι συνεισφέραν πράγματα, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Ερώτηση: Αυτή είναι, λοιπόν, η φύση της εποικοδομητικής συνεργασίας, όταν ο καθένας συνεισφέρει κάτι και γεννιούνται ιδέες, ώστε να ανέβει ο πήχης πιο ψηλά. Απάντηση: Ακριβώς, ακόμη και εγώ πρέπει να αυτοσχεδιάζω, Πρέπει να είμαι προετοιμασμένη για οτιδήποτε προκύψει. Βέβαια, έχω σχεδιάσει από πριν τη γενική εικόνα, για να σχηματιστεί η ιστορία. Όμως, καμιά φορά προκύπτουν καινούργια στοιχεία που χρειάζεται να τα προσθέσουμε.

Δηλώσεις των Emily Blunt, Rosemarie DeWitt και Mark Duplass [δουλεύοντας με τη Lynn]

DUPLASS: Ήταν σαν να βρισκόμασταν σε κατασκήνωση. Ζούσαμε όλοι μαζί σε αυτό το υπέροχο σπίτι. Τρώγαμε όλοι μαζί, ξαναγράφαμε το σενάριο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και όλοι βασικά ζήσαμε αυτή την ταινία στο έπακρο για αυτές τις λίγες βδομάδες. Δεν ήταν πάντα τόσο εύκολο, αλλά δώσαμε όλοι το 100% του εαυτού μας.

BLUNT: Το κλίμα ήταν πολύ χαλαρό και γενικά ρίξαμε πολύ γέλιο. Υπήρχε βέβαια πίεση λόγω χρόνου. Τα γυρίσματα έπρεπε να ολοκληρωθούν μέσα σε δέκα μέρες.

DEWITT: Γυρίζαμε 35 σκηνές τη μέρα. Αυτό ήταν λίγο περίεργο, γιατί έπρεπε την ίδια μέρα να γυρίσεις μα σκηνή που είσαι μεθυσμένη, μια ερωτική σκηνή και μια σκηνή με ποδήλατο. Θα φανεί τετριμμένο, αλλά είναι αλήθεια: ήταν μια γιορτή για όλους μας. Κάτι ξέρει η Lynn, όταν λέει ότι της αρέσει να “απαγάγει” τους ηθοποιούς και το συνεργείο και να τους “πετάει” κάπου όλους μαζί.

[για τις σκηνές που έπρεπε να αυτοσχεδιάσουν]

BLUNT: Αρκετές ήταν δύσκολες. Μία από τις αγαπημένες μου είναι εκεί που τρώμε οι τρεις μας και μιλάμε για στενά εφαρμοστά τζιν και τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν εξαιτίας τους! Ακολούθησε τρομερή αμηχανία.

DEWITT: Δεν ήταν καθόλου εύκολο να πρέπει να αυτοσχεδιάσεις μια ολόκληρη σκηνή αντιπαράθεσης. Αλλά τελικά αποδείχτηκε πολύ χρήσιμο, αφού είχαμε 20 διαφορετικές εκδοχές.

BLUNT: Ήταν πολύ κουραστικό, αλλά ταυτόχρονα και πολύ αποτελεσματικό, αφού οι σκηνές της λογομαχίας που προέκυψαν ήταν εντελώς αυθεντικές και τρελαμένες. Αποτυπώθηκε, έτσι, η αμηχανία και η ένταση της στιγμής.

DUPLASS: Η Emily και η Rose είναι εξωπραγματικές. Θα διαπιστώσει κανείς στην ταινία, ότι μπορούν να αυτοσχεδιάσουν με μεγάλη φυσικότητα και ταυτόχρονα να διατηρήσουν, αυτό που μου αρέσει να αποκαλώ “στόφα ηθοποιού”. Για παράδειγμα έχουν την ικανότητα να δώσουν την καλύτερή τους ατάκα αυτοσχεδιασμού, αλλά να έχουν και το νου τους στην κάμερα και στα φώτα, ώστε να βρεθούν στην κατάλληλη γωνία λήψης τη στιγμή της κορύφωσης. Ήταν πραγμαγικά μια απίστευτη εμπειρία για μένα. Νιώθω ότι εισέπραξα πολλά.