Loreak

Ισπανία, 2014, Εγχρωμο Σκηνοθεσία: Γιον Γαράνιο, Χοσέ Μαρί Γενάγα Πρωταγωνιστούν: Ναγκόρε Αρανμπούρου, Ιτσιάρ Ιτούνιο, Ιτσιάρ Αϊζπούρου, Χοσεάν Μπενγκοετσέα, Εγκοΐτς Λάσα Διάρκεια: 99 λεπτά

Η Άνε είναι μια χαμηλών τόνων μηχανικός, η οποία ζει σε μια αδιατάρκτη συζυγική και επαγγελματική ρουτίνα. Μέχρι τη στιγμή που αρχίζει να λαμβάνει κάθε εβδομάδα μια ανθοδέσμη από άγνωστο αποστολέα.

Τρυφερή, μελαγχολική ταινία πάνω στην απώλεια, τις μοιραίες συμπτώσεις και τον ανολοκλήρωτο έρωτα, περσινή υποβολή της Ισπανίας για ξενόγλωσσο ΄Οσκαρ. Κουβαλά ένα αδιόρατο, κομψό κισλοφσκικό άρωμα, ενώ θίγει με άκρα διακριτικότητα τις πολλαπλές –ψυχολογικές, κοινωνικές, υπαρξιακές, ιστορικές– διαστάσεις της ανθρώπινης μνήμης.

Είναι μερικές ταινίες ρε παιδί μου που πιάνουν το σφυγμό σου από το πρώτο πλάνο. Που βλέπεις την πρώτη σκηνή και σκέφτεσαι αυτόματα «μμμ, κάτι καλό θα δω τώρα». Ταινίες με τις οποίες μπορείς να συντονιστείς εξαρχής καθώς πάλλονται στην ιδιοσυχνότητά σου. Που δεν κραυγάζουν αυτό που θέλουν να πουν. Που παίζουν με παγκόσμια θέματα όπως η αγάπη, η μοίρα, το τυχαίο, η σύμπτωση. Που σε γοητεύουν βαθιά, σε βάζουν σε σκέψεις. Το κυριώτερο: σε τεντώνουν σαν μια χορδή καθώς καρδιά, μυαλό και βλέμμα ευθυγραμμίζονται. Και πλημμυρίζεις συγκίνηση κι ευλογείς την ώρα και τη στιγμή που σου δίνεται η δυνατότητα όχι μόνο να παρακολουθήσεις τέτοιες ταινίες αλλά και να γράψεις γι' αυτές παρακινώντας κι άλλους να πράξουν το ίδιο με την ελπίδα ότι κι εκείνοι θα νιώσουν το ίδιο με σένα. Συντονισμός, τα είπαμε...

Τα «Λουλούδια» είναι η δεύτερη ταινία που σκηνοθετεί το δίδυμο των Jon Garaño και Jose Mari Goenaga. Έχοντας ήδη υπογράψει ξεχωριστά αρκετές ταινίες, κυρίως μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ, αλλά και κινούμενα σχέδια, οι δυο τους σκηνοθέτησαν από κοινού την πρώτη τους ταινία το 2010. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, με τίτλο «For 80 Days» («80 Egunean»), συμμετείχε σε περισσότερα από 130 διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων τα φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, του Σαν Σεμπαστιάν, του Μοντρεάλ και του Καΐρου, αποσπώντας πάνω από 30 βραβεία. Μέχρι σήμερα παραμένει η πιο πολυβραβευμένη βάσκικη ταινία. Η δεύτερη ταινία τους, τούτα εδώ τα Loreak (Λουλούδια) αποτέλεσαν την επίσημη πρόταση της Ισπανίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ – και είναι η πρώτη φορά που μια ταινία η οποία ομιλεί τη βασκική επελέγη για μια τόσο σημαντική αντιπροσώπευση. Το φιλμ είχε δύο υποψηφιότητες στα Βραβεία Goya (καλύτερης ταινίας & μουσικής) κι αυτό συνέβη επίσης για πρώτη φορά για ταινία στην οποία οι διάλογοι είναι γραμμένοι στη γλώσσα των Βάσκων.

Η υπόθεση: Η καθημερινότητα της Άνε, μιας σαραντάχρονης γυναίκας παγιδευμένης σε έναν άχρωμο γάμο, ανατρέπεται απροσδόκητα όταν μια υπέροχη ανθοδέσμη παραδίδεται στην πόρτα του σπιτιού της. Προς μεγάλη της έκπληξη, τα λουλούδια θα συνεχίσουν να καταφτάνουν κάθε εβδομάδα, πάντοτε την ίδια ημέρα και ώρα, και πάντοτε ανώνυμα. Ποιος είναι ο αινιγματικός αποστολέας και τι θέλει άραγε από εκείνη; Μερικά άνθη με μυστηριώδη προέλευση εισβάλλουν, επίσης απροειδοποίητα, στις ζωές της Τέρε και της νύφης της, Λούρδης, καθώς ένας άγνωστος αφήνει κάθε εβδομάδα μια ανθοδέσμη στη μνήμη ενός ανθρώπου σημαντικού γι’ αυτές, περιπλέκοντας την ήδη δύσκολη σχέση τους. Αυτή είναι η ιστορία τριών γυναικών που οι ζωές τους αλλάζουν καθοριστικά χάρη σε μερικά μπουκέτα λουλούδια. Λουλούδια που τις κάνουν να νιώθουν ότι μέσα τους ανθίζουν και πάλι συναισθήματα που είχαν ξεχάσει εδώ και καιρό...

Η άποψή μας: Αυτή είναι μια ταινία για ενήλικες θεατές. Δεν είναι για την πιτσιρικαρία. Πρέπει να έχεις βιώσει ό,τι και οι πρωταγωνιστές της ταινίας για να την καταλάβεις ή μάλλον για να την νιώσεις καλύτερα. Αποξένωση, μελαγχολία, καθημερινότητα, ρουτίνα, η αγάπη και πού τη βρίσκεις, η αγάπη και πού τη χάνεις, η απώλεια, η μνήμη. Ναι, το υλικό που διαχειρίζονται οι δύο σκηνοθέτες θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία ενός πρώτης τάξεως μελοδράματος. Αντ' αυτού οι Βάσκοι δημιουργοί επιλέγουν τον κισλοφσκικό δρόμο. Με ολίγη από... Χίτσκοκ. Γιατί ναι μεν κάποια στιγμή (και μάλιστα πολύ νωρίς στην ταινία) σου δίνεται η ευκαιρία να συμπληρώσεις το παζλ, ακόμα όμως και μετά το φινάλε του δεν μπορείς να είσαι 100% σίγουρος για το αν έβαλες σωστά τα κομμάτια ή απλά... έτυχε κι όλα ήταν θέμα σύμπτωσης ή παρεξήγησης.

Η Άνε είναι μόνη. Η Άνε δεν έχει φίλους. Ο σύζυγός της προτιμά να βλέπει τηλεόραση από το να μιλά μαζί της. Και συν τοις άλλοις μπαίνει στην εμμηνόπαυση νωρίς στη ζωή της. Το να λαμβάνει ένα υπέροχο μπουκέτο λουλούδια κάθε βδομάδα είναι συγκλονιστικό για εκείνην. Υπάρχει κάποιος εκεί έξω που την αγαπά; Και μόνο η ιδέα δίνει νόημα στη ζωή της. Ο Μπενάτ είναι χειριστής γερανού. Βλέπει καθημερινά στη ζωή του τον κόσμο από ψηλά. Έχει άλλη οπτική στα πράγματα. Με τα κιάλια του ανά χείρας πιάνει λεπτομέρειες που όσοι ζουν στη στεριά, στο έδαφος, τις χάνουν. Ένας μικρός θεός. Που βλέπει την Άνε να βγάζει το κράνος της και να κοιτά προς τα πάνω – σαν να τον βλέπει – αλλά εκείνη ουσιαστικά να μην μπορεί να τον «δει». Παντρεμένος με την Λούρδη, προσπαθεί (μάταια) να βρει ισορροπία ανάμεσα στη σύζυγό του (που δουλεύει σε διόδια) και στη μάνα του, την Τέρε. Είναι ευγενική ψυχή, δεν του αρέσουν οι εντάσεις και λατρεύει τα λουλούδια! Στο χαμό του θα αντιδράσουν διαφορετικά η μάνα του και η γυναίκα του. Αλλά και η Άνε...

Υπέροχες ερμηνείες, σπουδαία μουσική υπόκρουση, εξαιρετική δουλειά στη διεύθυνση φωτογραφίας (τόνοι γαλάζιοι και γκρι, μέσα στους οποίους τα λουλούδια εύκολα ξεχωρίζουν με την πανδαισία των χρωμάτων – τη ζωή – αλλά και τη λευκότητά τους – το θάνατο). Δεν έχετε παρά να τραβήξετε μια γερή ρουφηξιά από αυτό το υπέροχο κινηματογραφικό άνθος.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ Σημείωμα των σκηνοθετών

Ζούμε περιτριγυρισμένοι από λουλούδια. Λουλούδια στους γάμους, και στις κηδείες, λουλούδια στο τραπέζι, λουλούδια στους τοίχους, στον κήπο, ή στην άκρη του δρόμου. Είναι σαν να καταφεύγουμε διαρκώς στην εικόνα τους για να πούμε όσα συχνά δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις. Λίγες εικόνες χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν μια τόσο μεγάλη ποικιλία πραγμάτων. Ανάλογα με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες προσφέρονται, το νόημα αυτών των λουλουδιών μπορεί να αλλάξει δραματικά. Και ανάλογα με το ποιος τα βλέπει, ή ποιος τα λαμβάνει, το νόημα μπορεί επίσης να διαφοροποιηθεί. Τα «Λουλούδια» ξεπήδησαν από αυτή την αμφισημία και αυτές τις πιθανές ερμηνείες. Το βρήκαμε ενδιαφέρον να εξερευνήσουμε πώς κάτι τέτοιο όπως ένα μπουκέτο λουλούδια, αρχικά τόσο απογυμνωμένο από σημασία, μπορεί να μετατραπεί στο πιο ξεκάθαρο μήνυμα. Και με αυτό, μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα του παραλήπτη του. Αυτή είναι μια ταινία γεμάτη λουλούδια. Λουλούδια σε διαφορετικές περιστάσεις και, κατά συνέπεια, λουλούδια που αφηγούνται διαφορετικές ιστορίες αλλά που, στο τέλος, συγκλίνουν σε ένα και μοναδικό μήνυμα. – Τζον Γαράνιο & Χοσέ Μαρί Γενάγα

Λίγα λόγια για τους σκηνοθέτες Τα «Λουλούδια» είναι η δεύτερη ταινία που σκηνοθετεί το δίδυμο των Τζον Γαράνιο και Χοσέ Μαρί Γενάγα. Έχοντας ήδη υπογράψει ξεχωριστά αρκετές ταινίες, κυρίως μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ, αλλά και κινούμενα σχέδια, οι δυο τους σκηνοθέτησαν από κοινού την πρώτη τους ταινία το 2010. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, με τίτλο «For 80 Days» («80 Egunean»), συμμετείχε σε περισσότερα από 130 διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων τα φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, του Σαν Σεμπαστιάν, του Μοντρεάλ και του Καΐρου, αποσπώντας πάνω από 30 βραβεία. Μέχρι σήμερα παραμένει η πιο πολυβραβευμένη βάσκικη ταινία.