Incerta Glòria Ισπανία, 2017 Ατμοσφαιρική ανασύσταση εποχής, καλές ερμηνείες και πολύ προσεγμένη παραγωγή σε αυτή τη μεταφορά του ξακουστού μυθιστορήματος του Σάλας για ένα παθιασμένο ερωτικό τετράγωνο στα χρόνια του Ισπανικού Εμφυλίου. Ολοκληρώνοντας την φιλμική τριλογία του για τον Ισπανικό Εμφύλιο, ο Βιγιαρόνγκα μεταφέρει για πρώτη φορά στο σινεμά το ομότιτλο εμβληματικό μυθιστόρημα του επίσης Καταλανού, Ζοάν Σάλας. Βρισκόμαστε στην Καταλονία του 1937, η εμφύλια σύρραξη μαίνεται πλησίστια, και παρακολουθούμε τον Λουίς (Μποράς), ανενεργό στρατιώτη των κομμουνιστών Ρεπουμπλικάνων, να γίνεται ερωτικό έρμαιο της ωραίας και μοιραίας Καρλάνα (Πριμς, καλή), μιας χήρας μεγαλύτερης ηλικίας και ακόμη μεγαλύτερης φιλοδοξίας, που θα τον χρησιμοποιήσει για ίδιον όφελος. Όμως ο Λουίς έχει σύζυγο (Κούζι) και παιδί πίσω στην Βαρκελώνη… Και ο Σολέρας (Πλα), ο επιστήθιος φίλος του Λουίς, μεθοδεύει την μεταφορά της εν λόγω συζύγου στο στρατόπεδο του Λουίς, με το πρόσχημα ότι η Βαρκελώνη βομβαρδίζεται ασταμάτητα. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Σολέρας είναι κρυφά ερωτευμένος με την Τρίνι, την γυναίκα του Λουίς… Οπότε η ξαφνική συνύπαρξη αυτών των τεσσάρων ερωτικών αντίζηλων στον περίκλειστο χώρο ενός στρατοπέδου θα πυροδοτήσει έναν άλλον, πολύ πιο προσωπικό και παθιασμένο πόλεμο. Όπως είχαμε δει και στο βραβευμένο του «Μαύρο ψωμί», ο Βιγιαρόνγκα είναι όντως μάστορας στο στήσιμο ατμοσφαιρικών και υπόκωφα ζοφερών συνθηκών, που υπογραμμίζουν την ηθική εξουθένωση των απλών ανθρώπων εξαιτίας του πολέμου (πολλώ δε μάλλον, ενός εμφύλιου πολέμου). Κάτι φρικτό συνέβη στην Ισπανία μεταξύ 1936 και 1939ˑ και η βαριά σκιά του απλώνεται σαν το μελάνι πάνω από τη χώρα –μοιάζει να δηλώνει ο Βιγιαρόνγκα. Η πάσα αλήθεια, βέβαια, είναι πως η ταινία του, σε σχέση με το μυθιστόρημα-πηγή, είναι σαφώς περισσότερο εστιασμένη στον μελοδραματικό ερωτικό πόλεμο των τεσσάρων κεντρικών χαρακτήρων, αφήνοντας απλά στο φόντο τον εμφύλιο σπαραγμό που διαποτίζει το λογοτέχνημα του Σάλας. Το μυθιστόρημα του Joan Sales Ο Joan Sales δεν ήταν μόνο ένας από τους σημαντικότερους παγκοσμίως Καταλανούς συγγραφείς αλλά και ένας από τους ισχυρότερους υποστηρικτές της γλώσσας. Κατά τη διάρκεια του πολέμου βρέθηκε σε Μαδρίτη, Άραγκον και Καταλονία όπου υπηρέτησε με τον Ρεπουμπλικανικό Στρατό. Το 1939 κατάφερε να επιβιώσει σε διάφορα στρατόπεδα συγκεντρώσεως στη Γαλλία. Μετά από χρόνια περιπλάνησης, το 1948 γυρνάει στην Καταλονία και ξεκινά να εκδίδει ό,τι περισσότερο μπορούσε στα Καταλανικά. Το 1954 ξεκινά να γράφει για «ό,τι ήξερε» και ως αποτέλεσμα παραδίδει τον ΑΒΕΒΑΙΟ ΘΡΙΑΜΒΟ, ένα μυθιστόρημα που προορίζεται να ακουστεί μέσα από τα μάτια και να διαβαστεί μέσα από τη φωνή της εμπειρίας. Μιλάει για την ιστορία των ανθρώπων που δε διαβάζουμε στα βιβλία ιστορίας, αυτών που νικήθηκαν από παράγοντες άλλους εκτός του ίδιου του πολέμου. Την απόγνωση μίας ολόκληρης γενιάς, μιας ολόκληρης χώρας. Μία πρόκληση να καταλάβουμε τελικά τι πραγματικά είναι μία μάχη. Ο Αβέβαιος Θρίαμβος αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα της μεταπολεμικής περιόδου. Μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και θεωρείται κλασσικό έργο με τον The Economist να το τοποθετεί ανάμεσα στα 10 καλύτερα μυθιστορήματα για το 2014. |