Παράβαση καθήκοντος

Dark Blue. ΗΠΑ, 2003. Σκηνοθεσία: Ρον Σέλτον. Σενάριο: Ντέιβιντ Εϊερ, από βιβλίο του Τζέιμς Ελροϊ. Ηθοποιοί: Κερτ Ράσελ, Σκοτ Σπίντμαν, Βινγκ Ρέιμς, Μπρένταν Γκλίσον, Λολίτα Νταβίντοβιτς. 116 λεπτά.

Η διαφθορά στην αστυνομία του Λος Αντζελες, μέσα από την ιστορία δύο αστυνομικών, σε ένα καλοφτιαγμένο αστυνομικό θρίλερ.

Ο βετεράνος και ο μαθητευόμενος μπάτσος, πρόσωπα τόσων και τόσων αστυνομικών ταινιών, επιστρέφουν σε μια καλογυρισμένη, ατμοσφαιρική περιπέτεια. Περιπέτεια που κερδίζει χάρη στην ενδιαφέρουσα πλοκή της - είναι βασισμένη σε βιβλίο του γνωστού συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων Τζέιμς Ελροϊ, που έγραψε και το «Λος Αντζελες: εμπιστευτικό». Ακόμη, στα χέρια του Ρον Σέλτον («Η κυρία και ο ταύρος») βρήκε έναν σκηνοθέτη ο οποίος, αν και όχι με δικό του προσωπικό στιλ, καταφέρνει να δημιουργεί ατμόσφαιρα και να κινεί σωστά τους ηθοποιούς του.

Ο βετεράνος της ταινίας είναι ο διεφθαρμένος μπάτσος Πέρι (Κερτ Ράσελ), ενώ ο μαθητευόμενος είναι ο ειλικρινής Μπόμπι (Σκοτ Σπίντμαν), που πιστεύει στην επιβολή του νόμου. Μόνο που η συνεργασία του με τον Πέρι κινδυνεύει να τον οδηγήσει στην ίδια διαφθορά. Η ιστορία της ταινίας εκτυλίσσεται στο Λος Αντζελες (χώρο που ο Ελροϊ γνωρίζει από πρώτο χέρι) τον Απρίλη του 1992, λίγες μέρες πριν από τη δικαστική απόφαση στην υπόθεση Ρόντνεϊ Κινγκ, όταν σε τμήματα της πόλης είχαν ξεσπάσει ρατσιστικές εξεγέρσεις, λεηλασίες και πυρκαγιές, χωρίς η αστυνομία να επεμβαίνει.

Ο Σέλτον είχε στη διάθεσή του ένα πολύ καλό σενάριο, με καλογραμμένους, πειστικούς χαρακτήρες, με έξυπνο, καθημερινό διάλογο, αλλά και κριτική ματιά πάνω στον κοινωνικό χώρο, όπως σε όλα τα βιβλία του Ελροϊ. Σενάριο αρκετά τολμηρό, ακόμη και στην κατάληξή του, στην προσπάθεια της αστυνομίας να καλύψει τις παρανομίες της, αλλά και να αθωώσει τους ενόχους στους κόλπους της. Μπορεί ο θεατής να καταλαβαίνει τι θα ακολουθήσει, ο ρυθμός όμως της ταινίας, η όλη ατμόσφαιρα και οι καλές ερμηνείες κρατούν το ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος, χωρίς, όπως συμβαίνει σε πολλά σύγχρονα αστυνομικά θρίλερ, να σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι χάνεις την ώρα σου.

Το πορτρέτο ενός μπάτσου

Έκπληξη η αστυνομική περιπέτεια του σοβαρού επαγγελματία Ρον Σέλτον «Dark Blue» (τίτλος που παραπέμπει στο σκούρο - σκοτεινό - χρώμα της στολής των μπάτσων και που ελληνιστί μεταφράστηκε «Παράβαση καθήκοντος»).

Μια ταινία που δεν υποτιμάει τη νοημοσύνη του θεατή. Και που μέσω αυτής ο Σέλτον επιχειρεί να επαναφέρει σε κυκλοφορία τις παλιές, καλές αρχές του αμερικανικού κινηματογράφου. Δηλαδή, το τερπνόν μετά του ωφελίμου και το εμπορικό παρέα με το καλλιτεχνικό.

Φόντο στην ιστορία, ένα αληθινό περιστατικό που διαδραματίστηκε τον Απρίλιο του 1992. Τέσσερις Λευκοί αστυνομικοί απαλλάσσονται από δικαστήριο του Λος Aντζελες για την κατηγορία του ανελέητου ξυλοδαρμού ενός Μαύρου. Στο προσκήνιο τώρα - και με σεναριακό υλικό μια ιστορία που έχει γράψει ο Τζέιμς Ελρόι - περιγράφεται η σιωπηλή και αόρατη συνωμοσία που συντελείται σχεδόν αυτονόητα και φυσικότατα, μέσα στα σπλάχνα κάθε κατασταλτικού, αστυνομικού μηχανισμού. H διαφθορά, η βία, η κατάχρηση εξουσίας, η αδικία και η κτηνωδία είναι για την Αστυνομία ό,τι η αμόλυβδη για το αυτοκίνητο. Παράδειγμα; H περίπτωση του Κερτ Ράσελ. Χωρίς να το καταλάβει και με τίμημα να χάσει τη γυναίκα του και να τινάξει όλη τη ζωή του στον αέρα, γλιστράει από αδίκημα σε κακούργημα. Το πορτρέτο ενός μπάτσου. Από τον Κλιντ Ίστγουντ και τον Σταλόνε τον γνωρίσαμε ως σκληροτράχηλο ήρωα. Στην πραγματικότητα είναι τόσο επικίνδυνος όσο και ο χειρότερος εγκληματίας. Αν σας περισσεύει χρόνος, αξίζει να το δείτε. Τίμιο, σοβαρό και καλοπαιγμένο. Εδώ που φτάσαμε, μακάρι νά 'χαμε κι άλλα τέτοια.