Rachel Getting Married. ΗΠΑ, 2008. Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Ντέμι. Σενάριο: Τζένι Λουμέτ. Ηθοποιοί: Αν Χάθαγουεϊ, Ρόζμαρι ΝτεΓουίτ, Ντέμπρα Γουίνγκερ, Μπιλ Εργουιν. 113'

Ενας μεγαλοαστικός γάμος γίνεται αιτία να βγουν στην επιφάνεια οι τεταμένες σχέσεις μιας δυσλειτουργικής οικογένειας σε μια σκηνοθετημένη με νεύρο ταινία - εξαιρετική η ερμηνεία τής Αν Χάθαγουεϊ.

Βασισμένη στο καλογραμμένο, με ζωντανούς διαλόγους, σενάριο της Τζένι Λουμέτ -κόρης του σκηνοθέτη Σίντνεϊ Λουμέτ- η ταινία του Τζόναθαν Ντέμι («Η σιωπή των αμνών», «Φιλαδέλφεια») καταπιάνεται με τις καταστροφικές σχέσεις ανάμεσα στη νεαρή, που μόλις έχει βγει από κλινική εξάρτησης, Κιμ (μια όλο δύναμη και πάθος ερμηνεία από την υποψήφια για Οσκαρ Αν Χάθαγουεϊ), με τα μέλη της μεγαλοαστικής οικογένειάς της, όταν αυτή επιστρέφει στο σπίτι τους, στο Κονέκτικατ, για να παραστεί παράνυμφος στον γάμο της μεγαλύτερης αδερφής της, Ρέιτσελ (μια πολύ καλή Ρόζμαρι ΝτεΓουίτ).

Η άφιξη της Κιμ οδηγεί σε συγκρούσεις και καβγάδες και μετατρέπεται σε καταλύτη ενός δράματος του παρελθόντος (η Κιμ ήταν υπεύθυνη για τον θάνατο του έφηβου αδερφού της), αποκαλύπτοντας τα ψυχολογικά προβλήματα μιας δυσλειτουργικής οικογένειας - από τις καλύτερες σκηνές αναφέρω εκείνη με τους καλεσμένους να εξυμνούν μέσα από ανέκδοτα τις χάρες των νεόνυμφων, καθώς κι εκείνες μετά το γαμήλιο πάρτι, όπου βγαίνουν στην επιφάνεια οι αντιζηλίες, τα απωθημένα και οι ενοχές των μελών της οικογένειας, με τη Ρέιτσελ να επιτίθεται στην Κιμ κατηγορώντας τη για την αποκλειστικότητα του οικογενειακού ενδιαφέροντος, ή εκείνη με τον πατέρα να βγάζει τον φυλετικό συντηρητισμό του όταν προσπαθεί να ξεπεράσει σε «αγώνα χρόνου» τον μαύρο γαμπρό του στο φόρτωμα του πλυντηρίου πιάτων.

Με ζωντανούς, ρεαλιστικούς, διανθισμένους με χιούμορ, διαλόγους, με πικρές, συχνά ωμές, ατάκες, με μια, σε συνεχή κίνηση, κάμερα (έξοχη η φωτογραφία του Ντέκλαν Κουίν), για να δίνει την εντύπωση πως η ταινία γυρίστηκε ως home-movie με ψηφιακή κάμερα, ο Ντέμι μετατρέπει μια σχετικά μπανάλ ιστορία σε μια δυνατή, με νευρώδες μοντάζ και έντονες δραματικές καταστάσεις, ταινία (μόνη ίσως αδυναμία οι σκηνές του γλεντιού, στο τελευταίο 20λεπτο), συγγενική με τη σατιρική κωμωδία «Παντρολογήματα» του Ολτμαν, θλιβερό πορτρέτο μιας συγκεκριμένης Αμερικής.

Παντρολογήματα

Κι ερχόμαστε στην οσκαρική δραματική αμερικανική παραγωγή «Η Ρέιτσελ παντρεύεται» («Rachel getting married») του Τζόναθαν Ντέμι που έχει να σταυρώσει μεγάλη ταινία από την εποχή της «Σιωπής των αμνών». Το στόρι εντελώς τυπικά αμερικανικό. Το έχουμε δει εκατοντάδες φορές ακόμα και στο «Funeral» του Έιμπελ Φεράρα. Κάποιος ή κάποια της οικογένειας παντρεύεται και στη διάρκεια της προετοιμασίας της τελετής αρχίζουν να σουλατσάρουν φαντάσματα στέρησης και συμπιεσμένης οργής. Δηλαδή η Κιμ (Αν Χάθαγουεϊ, υποψήφια για Όσκαρ, αλλά κόβω τον σβέρκο μου θα το χάσει από Κέιτ Γουίνσλετ, το μεγάλο φαβορί), επιστρέφει στα πάτρια εδάφη για να παραβρεθεί στον επικείμενο γάμο της αδελφής της Ρέιτσελ (Ρόζμαρι Ντεγουίτ). Αυτό ήταν. Σιγά σιγά- κι εδώ πρέπει να παραδεχτώ τη μαστοριά του Ντέμι- ξετυλίγεται το κουβάρι, με αποτέλεσμα η γιορτή να κινδυνεύει από καταστροφή. Ειρωνικά σχόλια, δηκτικές ατάκες, νευρικά ξεσπάσματα. Ποτέ «μωρή» αλλά πάντα στα όρια της ευπρέπειας και του σαρκασμού.

Ο Ντέμι καταφέρνει να μεταδώσει πνοή σ΄ αυτή την πολυπρόσωπη και πολυεπίπεδη ιστορία. Δηλαδή, άριστη η διαχείριση του έμψυχου υλικού. Άριστη η διαρκής κίνηση της μηχανής. Άριστες οι περισσότερες ερμηνείες (παίζει και η ξεχασμένη Ντέμπρα Γουίνγκερ). Άριστο το μοντάζ και εξαιρετικό το soundtrack. Μέχρις εδώ. Από εκεί και κάτω το ερώτημα που πλανάται σαν φάντασμα είναι το εξής: Ε, και; Τόση φασαρία, τόσος κόπος, τόσος μόχθος και τόσες καλές επιδόσεις για μια συνηθισμένη, δραματική ιστορία made in USΑ!

«Η Ρέιτσελ παντρεύεται»

Οικογενειακή, δραματική κομεντί

Η αδελφή μου παντρεύεται Άριστη κατασκευή Συνηθισμένη συνταγή

ΒΑΘΜΟΙ=5

(ε και;)

Η ΡΕΪΤΣΕΛ ΠΑΝΤΡΕΥΕΤΑΙ

Όταν η Κιμ (Αν Χάθαγουεϊ) επιστρέφει στο πατρικό της σπίτι με αφορμή το γάμο της αδερφής της, Ρέιτσελ (Ρόζμαρι Ντεγουίτ), κουβαλάει μαζί της μια μεγάλη ιστορία από προσωπικές απογοητεύσεις, οικογενειακές συγκρούσεις και τραγωδίες. Το σπίτι γεμίζει από πλήθος συγγενών και φίλων, που καταφθάνουν έτοιμοι για ένα σαββατοκύριακο γεμάτο μουσική, χαρά και γλέντι. Η Κιμ παρ όλα αυτά, με τις δηκτικές ατάκες της και τα μελοδραματικά της ξεσπάσματα, θα ανακινήσει παλιές εντάσεις και θα λειτουργήσει ως καταλύτης στην

Το νέο φιλμ του Τζόναθαν Ντέμι ( «Η Σιωπή των Αμνών», «Φιλαδέλφια» ) επιβεβαιώνει με εμφατικό τρόπο το γεγονός ότι φέτος είχαμε μια εξαιρετική «σοδειά» ταινιών, τόσο πλούσια που οι πέντε υποψηφιότητες για το επερχόμενο Όσκαρ καλύτερης ταινίας μάλλον φαντάζουν λίγες. Σαν φυσικό επακόλουθο, είναι λογικό κάποια φιλμ να αδικούνται και ένα από αυτά είναι και τούτο εδώ το εξαιρετικό οικογενειακό δράμα που περιστρέφεται γύρω από μια γαμήλια τελετή.

Ο Τζόναθαν Ντέμι και η σεναριογράφος του, Τζένι Λιούμετ (κόρη του βετεράνου σκηνοθέτη), χρησιμοποιούν ένα κατεξοχήν χαρμόσυνο γεγονός για να αναδείξουν τις προβληματικές σχέσεις μεταξύ των μελών μιας φαινομενικά αγαπημένης οικογενείας. Η Κιμ, χρόνια εθισμένη στα ναρκωτικά και βασανισμένη από ενοχές του παρελθόντος θα έρθει σε αντιπαράθεση με την μεγαλύτερή της αδερφή που ακολουθεί μια πιο «ασφαλής» και φυσιολογική ζωή. Η σύγκρουση τους θα «ξεβράσει» μακροχρόνια απωθημένα, καθώς και ένα τραυματικό οικογενειακό παρελθόν. Αναμέσα τους, οι χωρισμένοι γονείς, δύο άτομα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν αυτές τις δύσκολες καταστάσεις με τελείως διαφορετικούς τρόπους. Όλα αυτά τα βλέπουμε μέσα από την αεικίνητη hand held κάμερα του ευρηματικού καμεραμάν, Ντέκλαν Κουίν, ο οποίος «χώνεται» παντού και δίνει την αίσθηση ότι και εμείς είμαστε καλεσμένοι σε αυτόν τον γάμο- «ξεγύμνωμα» ψυχής. Γιατί αυτό ουσιαστικά κάνει η ταλαιπωρημένη Κιμ, προσπαθώντας να ενταχθεί ξανά στην οικογένειά της και να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με την αγαπημένη της αδερφή.

Θυμίζοντας ολίγον τι από τη δογματική «Οικογενειακή Γιορτή» του Βίντερμπεργκ, το φιλμ εκτυλίσσεται με τον πιο ομαλό τρόπο, ξεκινώντας από τις προετοιμασίες του γάμου και τις αμήχανες συναντήσεις, συνεχίζοντας με έντονες και ψυχοφθόρες συναισθηματικές εκρήξεις για να καταλήξει στην «λυτρωτική» τελετή- νέα αρχή για όλους. Καταφέρνει να διεισδύσει στα εσώψυχα των χαρακτήρων χωρίς να ενδίδει σε εύκολους μελοδραματισμούς και ξέροντας πότε ακριβώς να εναλλάσει το γλυκό με το πικρό συναίσθημα (προσέξτε την σκηνή με τον διαγωνισμό πλυσίματος πιάτων μεταξύ πατέρα και γαμπρού). Ο Ντέμι «ντύνει» το υλικό του, ακολουθώντας μια καθαρά «αλτμανική» προσεγγίση, δίνοντας κάθε λεπτομέρεια για την προετοιμασία του γάμου, εισάγοντας μπόλικους ενδιαφέροντες χαρακτήρες και χρησιμοποιώντας έντονα την ζωντανή μουσική υπόκρουση. Μοναδικό ίσως ψεγάδι, η εμμονή του με την προβολή του πολυφυλετικού στοιχείου του γάμου, που θα μπορούσε να είναι πιο διακριτική.

Πέρα όμως από τις όποιες κινηματογραφικές της αρετές, το φιλμ «στοιχειώνεται» από την παρουσία της Αν Χάθαγουεϊ, η οποία βγάζοντας το έντονο μέικ απ και τα ακριβά prada, ενσαρκώνει με έντονο πάθος αλλά και με εύθραυστη εσωτερικότητα το ταλαιπωρημένο junkie που προσπαθεί να μπει στον ίσιο δρόμο. Επάξια στέκεται δίπλα της και το υπόλοιπο cast, με τους Ρόζμαρι ΝτεΓουίτ, Μπιλ Ίργουϊν και Ντέμπρα Γουίνγκερ να δίνουν το κάτι παραπάνω στους πολυδιάστατους χαρακτήρες τους. Έξτρα credit πάντως αξίζει ο σκηνοθέτης Τζόναθαν Ντέμι, ο οποίος με αυτό το φιλμ δείχνει να επιστρέφει στην ελευθερία και την αμεσότητα της πιο «ανεξάρτητης» περιόδου του (βλ. «Μέλβιν και Χάουαρντ»).

Περισσότερα για την ταινία

Βραβεία

Υποψηφιότητα για Όσκαρ

Α Γυναικείου Ρόλου (Αν Χάθαγουεϊ)

Υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα

Α Γυναικείου Ρόλου (Αν Χάθαγουεϊ)

Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού (Αν Χάθαγουεϊ)

National Board of Review

Υποψηφιότητα για Χρυσό Λέοντα Σκηνοθεσίας

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας

3 Βραβεία Toronto Film Critics Association

(Καλύτερου Σκηνοθέτη, Καλύτερου Σεναρίου, Καλύτερου Β Γυναικείου Ρόλου – Ρόζμαρι ΝτεΓουίτ)

Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου – New York Film Critics Circle Awards

Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού (Αν Χάθαγουεϊ) – Chicago Film Critics Association Awards και Υποψηφιότητα για 3 ακόμα Βραβεία (Καλύτερου Σεναρίου, Καλύτερου Β Γυναικείου Ρόλου, Καλύτερου Β Ανδρικού Ρόλου)

Υποψηφιότητα για 6 Independent Spirit Awards

ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΕΝΟΣ ΓΑΜΟΥ

Ο Τζόναθαν Ντέμι (Η Σιωπή των Αμνών, Φιλαδέλφεια) σκηνοθετεί ένα διεισδυτικό οικογενειακό πορτρέτο με δυνατούς χαρακτήρες, βασισμένος στο σενάριο της Τζένι Λιούμετ, κόρης του Σίντνεϊ Λιούμετ. «Η χαλαρότητα του σεναρίου της Τζένι μου δημιούργησε την αίσθηση ότι δεν θα έπρεπε να σκηνοθετηθεί με αυστηρό τρόπο» παρατηρεί ο Τζόναθαν Ντέμι, που εμπνεύστηκε για το συγκεκριμένο έργο από την αγάπη του για τις ταινίες του Ρόμπερτ Άλτμαν. «Αυτό που με διασκέδασε, αλλά επίσης με προκάλεσε, ήταν το γεγονός ότι η Τζένι δεν προσπαθούσε να δημιουργήσει αρεστούς χαρακτήρες: ήταν έξυπνοι, ακραίοι, εκνευριστικοί, κι όμως ήδη στα μισά του σεναρίου αισθάνθηκα ότι είχα γίνει μέρος της οικογένειας και ότι νοιαζόμουν πραγματικά για όλους τους».

«Υπάρχει ένα βαθύ τραύμα σε αυτήν την οικογένεια, παρόλα αυτά ο γάμος είναι υπέροχος. Θέλησα να εξερευνήσω και τις δύο πλευρές αυτού του παραδόξου: από τη μια την σκοτεινή πάλη και από την άλλη τον θρίαμβο της αγάπης, της οικογένειας, της φιλίας». Για να γίνει εμφανής η πόλωση αυτή, ο Ντέμι και η ομάδα του προσέγγισαν την ταινία με αντισυμβατικό τρόπο, από κάθε άποψη: κινηματογραφώντας μεγάλες σκηνές συνοδεία ζωντανής μουσικής, υιοθετώντας το στυλ του ντοκιμαντέρ στο χειρισμό της κάμερας και του μοντάζ, συνδυάζοντας δημιουργικά τους έμπειρους πρωταγωνιστές με πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς, καλλιτέχνες και χορευτές. «Συμφωνήσαμε να αφήσουμε την πραγματικότητα απλά να συμβεί μπροστά από τις κάμερες, χωρίς να προσπαθούμε να την επηρεάσουμε παρασκηνιακά» εξηγεί ο σκηνοθέτης. Δεν κάναμε καμία πρόβα και κανείς μας, ούτε καν ο Διευθυντής Φωτογραφίας Ντέκλαν Κουίν, δεν ήξερε πώς θα είναι η επόμενη λήψη προτού αυτή ξεκινήσει». Ο Κουίν, με μια χειροκίνητη κάμερα, παρακολουθούσε από κοντά τις ερμηνείες των ηθοποιών ακόμα και στις πιο προσωπικές σκηνές, συμμετέχοντας στη δράση σχεδόν σαν μέλος του καστ. «Είχα την ελευθερία να κάνω στιγμιαίες επιλογές» παρατηρεί ο Διευθυντής Φωτογραφίας. «Προσπάθησα να παρακολουθήσω τη δράση όπως θα έκανε ένας θεατής που θα βρισκόταν στο δωμάτιο, ώστε το κοινό να βρίσκεται στο επίκεντρο των γεγονότων».

«Υπήρχε μια μοναδική ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης» λέει η πρωταγωνίστρια Αν Χάθαγουεϊ. «Επειδή σε καμιά στιγμή δεν ξέραμε αν η κάμερα ήταν στοχευμένη σε εμάς, έπρεπε να ακούμε τα πάντα και να είμαστε ιδιαίτερα συγκεντρωμένοι. Ένα από τα μηνύματα της ταινίας, ιδιαίτερα για τα άτομα που βρίσκονται σε διαδικασία απεξάρτησης, είναι η σημασία του να βρίσκεσαι στο παρόν». Πράγματι, το έργο μέσω της Κιμ αγγίζει και ένα πολύ ευαίσθητο θέμα: το ζήτημα του εθισμού. «Το σαββατοκύριακο που περιγράφει η ταινία, σχηματίζονται δύο είδη ομάδων: άνθρωποι που συγκεντρώνονται για να διασκεδάσουν και άνθρωποι που έρχονται κοντά για να καταπολεμήσουν τον εθισμό τους, για να πάρουν δύναμη ο ένας από τον άλλον. Θέλαμε να δείξουμε το μέγιστο σεβασμό προς το κουράγιο και την ειλικρίνειά τους».

ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ NON-STOP

Η μουσική, που αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ταινίας, παρακολουθεί το ελεύθερο στιλ κινηματογράφησης και κινείται με αντισυμβατική ελευθερία. «Η μουσική διάσταση της ταινίας ήθελα να ξεφεύγει από το παραδοσιακό σάουντρακ» εξηγεί ο Ντέμι. «Κι επειδή, σύμφωνα με το σενάριο, ορισμένοι από τους πρωταγωνιστές εργάζονται για τη μουσική βιομηχανία, ήταν λογικό να υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες μουσικοί ανάμεσα στους καλεσμένους. Έτσι, ολόκληρο το σαββατοκύριακο, ακούμε τη μουσική να παίζει live, αλλά πάντα από το διπλανό δωμάτιο, τον κήπο ή τη βεράντα». «Ζητήσαμε από τους μουσικούς να παίζουν όποτε το είχαν διάθεση, όσο το δυνατόν περισσότερο, ανεξάρτητα από το αν η κάμερα θα κινηματογραφούσε» θυμάται η στενή συνεργάτης του Ντέμι, Σουζάνα Πέριτς. «Μουσική αναρχία στα γυρίσματα: ευλογία για τους μουσικούς, μεγάλος πονοκέφαλος για αυτούς που τους ηχογραφούσαν».

ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΕΚΕΙ

Στο δείπνο πριν το γάμο, κατά τη διάρκεια της τελετής αλλά και στη γαμήλια δεξίωση, βλέπουμε μια πολυπληθή ομάδα καλεσμένων που στην πραγματικότητα αποτελείται από φίλους, συγγενείς και συνεργάτες του Τζόναθαν Ντέμι. «Κάθε πρόσωπο της ταινίας βρίσκεται εκεί για κάποιο λόγο» παρατηρεί η παραγωγός Νέντα Έρμιαν. «Ήταν πραγματικά σα γάμος: ο Τζόναθαν κάλεσε όλους του τους φίλους κι εγώ, από παραγωγός, έγινα μάλλον διοργανώτρια γάμου». «Ήθελα να δημιουργήσω τις συνθήκες για έναν πραγματικά υπέροχο γάμο και δε μπορούσα να φανταστώ πώς θα το πετυχαίναμε αυτό με απλούς κομπάρσους» λέει ο σκηνοθέτης. «Έτσι φτιάξαμε ένα guest list από ανθρώπους που ήξερα και οι οποίοι θα ταίριαζαν με το ζευγάρι. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων γνωρίστηκαν καλύτερα μεταξύ τους και στο τέλος έφτασαν να διασκεδάζουν αληθινά, όπως θα γινόταν και στην πραγματική ζωή σε μια αντίστοιχη περίσταση». Στην κορυφή της λίστας των καλεσμένων ήταν φυσικά η ομάδα των μουσικών που αυτοσχεδιάζει για τη μουσική επένδυση της ταινίας, αλλά και πλήθος συνεργατών του Ντέμι από τη μακρά πορεία του στον κινηματογράφο και τα ντοκιμαντέρ:

• Ντόναλντ Χάρισον Τζούνιορ: ο γνωστός τζαζίστας, που υπογράφει και τη μουσική, βγάζει έναν εντυπωσιακό λόγο κατά τη διάρκεια του δείπνου. Επίσης εμφανίζεται η μητέρα του, Χέρεστ Χάρισον, και ο 25χρονος ανηψιός του και τρομπετίστας Κρίστιαν Σκοτ, που παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει υπάρξει υποψήφιος για Γκράμι.

• Ζαφέρ Ταγουίλ: ο Παλαιστίνιος μουσικός που συνυπογράφει τη μουσική με τον Ντόναλντ Χάρισον Τζούνιορ, είναι βιρτουόζος στο ούτι, το βιολί και ειδικεύεται στα αραβικά κρουστά. Μαζί του εμφανίζονται και πολλοί συνεργάτες του: ο Τζόνι Φαράτζ, ο Αμίρ Ελσαφάρ, η Γκάιντα Χινάγουι αλλά και ο «δικός μας» Δημήτρης Μικέλης.

• Ρόμπιν Χίτσκοκ: ο γνωστός Βρετανός καλλιτέχνης τραγουδάει και παίζει κιθάρα στο πάρτυ μετά το γάμο.

• Μπρούκλιν Ντέμι: ο γιος του Τζόναθαν Ντέμι παίζει ηλεκτρική κιθάρα κατά τη διάρκεια της τελετής, μαζί με τον φίλο του Μπάρι Ίστμοντ Τζούνιορ στα ντραμς.

• Ρότζερ Κόρμαν: ο διάσημος παραγωγός, που είχε αναλάβει την παραγωγή στην πρώτη ταινία του Τζόναθαν Ντέμι Caged Heat το 1974, εμφανίζεται ως καλεσμένος.

• Ανίσα Τζορτζ: η δημοσιογράφος, σκηνοθέτις και στενή φίλη του Τζόναθαν Ντέμι συμμετέχει σαν φωτογράφος του γάμου.

• Φαμπ Φάιβ Φρέντι: ο πρώτος hip-hop VJ και πρώην καλλιτέχνης του γκράφιτι εμφανίζεται ως ο ίδιος του ο εαυτός.

• Αιδεσιμώτατος Ρόμπερτ Κάσλ: ιερουργεί στην τελετή του γάμου. Είναι ο πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ Cousin Bobby και έχει εμφανιστεί σε αρκετές ακόμα ταινίες του (Φιλαδέλφεια, Ο Υποψήφιος της Μαντζουρίας κ.ά.).

• Τζιμ Ρος Σίνιορ: κάνει μια εντυπωσιακή πρόποση στο δείπνο πριν από το γάμο. Είναι στενός φίλος του Ντέμι και έχει εμφανιστεί σε πολλές ταινίες του.

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

SCREEN

Ο Τζόναθαν Ντέμι αποτίει φόρο τιμής στον Ρόμπερτ Άλτμαν, αλλά η ταινία του συνοδεύεται από τόσο μεγάλη δόση μουσικής που σχεδόν δημιουργεί ένα κινηματογραφικό είδος από μόνη της... Το έργο θα είναι αναμφισβήτητα ανάμεσα στις υποψηφιότητες για Όσκαρ στις βασικές κατηγορίες.

VARIETY

Το θριαμβευτικό Η Ρέιτσελ Παντρεύεται, ξέχειλο από ενέργεια, ορμητικό και μη προβλέψιμο, δεν αφήνει χώρο για επόμενες ταινίες γάμου, ανεβάζοντας τον πήχυ όσο πιο ψηλά γίνεται.

HOLLYWOOD REPORTER

Μια πνοή ειλικρινούς κινηματογράφου... μια Αν Χάθαγουεϊ αντάξια του Όσκαρ... Η παράλληλη πορεία του Ντέμι στα ντοκιμαντέρ αποτυπώνεται στη μουσική, στους ερμηνευτικούς αυτοσχεδιασμούς, στην άψογη χρήση της χειροκίνητης κάμερας. Κινηματογραφημένη με έξυπνο χιούμορ, η ταινία αποκλείει κάθε κλισέ.

LA TIMES

Μια από τις ταινίες που συζητήθηκαν περισσότερο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, χάρη στην χαλαρή της κινηματογράφηση που παραπέμπει σε ντοκιμαντέρ, το διερευνητικό οπτικό στιλ και τους διάλογους της.

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΝΤΕΜΙ

Διακρίσεις:

• Η Σιωπή των Αμνών : Όσκαρ Καλύτερου Σκηνοθέτη και Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας

Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη – Φεστιβάλ Βερολίνου

Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη - National Board of Review

Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη - New York Film Critics Circle

Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη - Directors Guild of America

• Melvin and Howard : Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη - New York Film Critics Circle

Άλλες ταινίες: Ο Άνθρωπος της Μαντζουρίας, Διαζύγιο Θανάτου, Φιλαδέλφεια, Αγαπημένη, Η Γυναίκα του Γκάνγκστερ, Something Wild και τα ντοκιμαντέρ Neil Young: Heart of Gold, The Agronomist, Storefront Hitchcock, Cousin Bobby, Swimming to Cambodia.

Πρόσφατα: Το 2007 συνάντησαν τη μεγάλη οθόνη δύο ντοκιμαντέρ του: Jimmy Carter Man from Plains και Right to Return: New Home Movies from the Lower 9th Ward, με θέμα τη Νέα Ορλεάνη μετά τον καταστροφικό τυφώνα Κατρίνα.

Αυτόν τον καιρό: Ασχολείται με το νέο του ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Μπομπ Μάρλεϊ, που αναμένεται το 2010 με αφορμή την επέτειο των 65 ετών από τη γέννηση του καλλιτέχνη.

ΑΝ ΧΑΘΑΓΟΥΕΪ (Κιμ)

Διακρίσεις:

• Το Ημερολόγιο μιας Πριγκίπισσας: Υποψηφιότητα Teen Choice Award Καλύτερης Ηθοποιού σε Κωμωδία

Σημαντικότερες ταινίες: Ο Διάβολος Φοράει Prada, Ερωτευμένη Τζέιν, To Μυστικό του Brokeback Mountain, Έλλα η Μαγεμένη, Στην Άλλη Όχθη του Παραδείσου, Το Ημερολόγιο μιας Πριγκίπισσας 2, Σκοτεινός Κόσμος, Nicholas Nickleby.

Σύντομα: Θα την δούμε στις ταινίες Get Smart, Passengers και Bride Wars με την Κέιτ Χάντσον.

ΝΤΕΜΠΡΑ ΓΟΥΙΝΓΚΕΡ (Άμπι)

Διακρίσεις:

• Ιπτάμενος και Τζέντλμαν : Υποψήφια για Όσκαρ Α Γυναικείου Ρόλου

• Σχέσεις Στοργής : Υποψήφια για Όσκαρ Α Γυναικείου Ρόλου

• Επικίνδυνη Γυναίκα: Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα

• Στη Χώρα της Σκιάς : Υποψήφια για Όσκαρ Α Γυναικείου Ρόλου

Άλλες ταινίες: O Καουμπόι των Πόλεων, Τσάι στη Σαχάρα, Πληγωμένες Ψυχές, Ο Θαυματοποιός, Διαβολική Χήρα, Όταν Κάποιον Αγαπάς, Big Bad Love, Searching for Debra Winger, Αγώνας για τη Νίκη, Ανίκητη Μητέρα, Μια Τρελή Τρελή Κηδεία, Η Σκοτεινή Πλευρά της, Cannery Row, Mikes Murder, French Postcards, Thank God Its Friday.