Los abrazos rotos. Ισπανία, 2009. Σκηνοθεσία-σενάριο: Πέδρο Αλμοδόβαρ. Ηθοποιοί: Πενέλοπε Κρουζ, Λούις Χομλαρ, Χοσέ Λουίς Γκόμεθ, Μπλάνκα Πορτίγιο. 128'

Ρομαντικό μελόδραμα, διανθισμένο με χιούμορ και με στοιχεία του φιλμ νουάρ, σε μια πολύπλοκη ταινία, σκηνοθετημένη με φαντασία από το «τρομερό παιδί» του ισπανικού σινεμά - πολύ καλή η Πενέλοπε Κρουζ.

Η Penelope Cruz πρωταγωνιστεί και κλέβει την παράσταση!

Ο Pedro Almodovar, είναι ένας μάστορας του μελοδράματος, ικανός να αποκαλύπτει σε δράματα η μαύρες κωμωδίες με ευφυέστατο τρόπο την κρυμμένη δομή των ψυχολογικών συμπλεγμάτων και των σκοτεινών στιγμών του ανθρώπινου νου, ακόμα και όταν αυτός είναι για ... γέλια.

Σε αυτή την γκροτέσκο μελοδραματική δουλειά, ένας συγγραφέας ζει στο σκοτάδι, μεταφορικά και ρεαλιστικά. Σε ένα ατύχημα έχασε την όρασή του αλλά και την πολυαγαπημένη του σύζυγο Έλενα. Στο νου του όλα μοιάζουν να έχουν συγχωνευτεί στην ιδέα πως το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, Hari Caine, (εμφανής η βιβλική ενοχική αναφορά), είναι το μόνο που έχει μείνει πλέον, καθώς ο Mateo Blanco - το πραγματικό του όνομα – έχει για αυτόν πεθάνει μαζί με την Έλενα στο ατύχημα.

Εντυπωσιακά χρώματα, με μια Penelope Cruz που ερμηνεύει πολυεπίπεδα και σε βάθος την κεντρική ηρωίδα και ατάκες όπως, το χρέος της κάθε ταινίας είναι τελικά να τελειώνει κάποια στιγμή!

Ο Αλμοδοβάρ είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Δεν ξεθυμαίνει με τίποτα!

Δεσμώτης του ιλίγγου!

Τυχερή η Πενέλοπε Κρουζ. Να το παραδεχτούμε εμείς οι αρσενικοί. Οι κοχόνες του Πέδρο Αλμοδόβαρ γκρεμίζουν τα στερεότυπα τα γνωστά. Όχι μόνο θεά η Γυναίκα, αλλά και χωρίς έρωτα τίποτα δεν αξίζει για κάθε έναν από εμάς!

Το φχαριστήθηκα! Μπορεί οι «Ραγισμένες αγκαλιές» (Los Αbrazos Rotos) να μη διεκδικούν την πρωτιά στις καλύτερες ταινίες του Αλμοδόβαρ. Μπορεί. Όμως τα μάτια του ανοικτά. Η καρδιά του από την αρχή μέχρι το τέλος ευαίσθητα χτυπά σαν λεπτή, αέρινη χορδή.

Ο κόσμος του, η χημική ένωση δύο βασικών στοιχείων. Όπως για κάθε ανιδιοτελή, αθώο σινεφίλ. Από εδώ το μελόδραμα. Από την άλλη το θρίλερ. Έρωτας και αγωνία. Από εδώ ο Ντάγκλας Σερκ. Από εκεί ο Άλφρεντ Χίτσκοκ. Χωρίς την αποτελεσματική μείξη αυτών των δύο ουσιών, γιοκ απόλαυση, γιοκ ταινία. Πάρτε για παράδειγμα το «Μatch point», ό,τι καλύτερο σκηνοθέτησε ο Γούντι Άλεν. Θυμηθείτε το «Vertigo», τον «Δεσμώτη του ιλίγγου» την υπέρτατη στιγμή του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Ε, λοιπόν. Αυτό το πατρόν των «Ραγισμένων αγκαλιών». Αυτή η αναφορά, αυτό το αφομοιωμένο δάνειο του Αλμοδόβαρ.

Κέντρο του Σύμπαντος η Γυναίκα. Δημιουργός του Σύμπαντος ο συγγραφέας. Ο Πέδρο και η Πενέλοπε. Προσέξτε τα αστεροειδή σωματίδια που εφορμούν να συντρίψουν τον υπέρτατο έρωτα του δημιουργού για το δημιούργημά του. Έχει σημασία αυτό. Τρία πρόσωπα να σκοτώσουν την ομοιογένεια, την ερωτική έκρηξη και τη δημιουργία. Ύπουλα. Ακάθεκτα. Συνωμοτικά. Ο καθένας για το δικό του συμφέρον. Όλοι όμως γιατί από έρωτα και αληθινή ζωή εντελώς στερημένοι.

Πρώτος ένας Χιλιανός εξηντάρης μεγαλοεπιχειρηματίας με το όνομα Μαρτέλ. Αυτός με το χρήμα αγοράζει ανακούφιση και προστασία για την ιδιαιτέρα του. Αυτός στη συνέχεια επιχειρεί το έργο αλλά και τη φήμη ενός σεναριογράφου και συγγραφέα να καταστρέψει. Η οικονομική ολιγαρχία στο στόχαστρο του Αμοδόβαρ. Τυφλός ο καλλιτέχνης. Αλλά με μάτια καρδιάς πάντα ανοιχτά. Θεόστραβος αλλά πανίσχυρος ο μαικήνας και προστάτης της καλλιτεχνίας.

Δεύτερο πλάσμα καταστροφής ο αποδιοπομπαίος γιος του μεγαλοεπιχειρηματία, καταπιεσμένος από τον πατέρα του και από το άφθονο χρήμα. Αυτός ο γκέι, αυτός ο παραμορφωμένος, αυτός το θύμα, αυτός ταυτόχρονα και ο θύτης, αυτός το τερατώδες παράγωγο της ολιγαρχίας. Ο Ρέι Χ (αυτό το ψευδώνυμό του) είναι το μαχαίρι στα χέρια του ανάλγητου, εγωιστή και ταυτόχρονα αξιοθρήνητου πατέρα. Αδιαφορία, περιφρόνηση έσπειρε ο πατέρας. Μίσος θα θερίσει από τον γιο του. Έτσι ο γκέι Ρέι Χ θέλει αλλά δεν μπορεί. Θέλει να αγαπήσει, αλλά από μίσος έχει πλημμυρίσει. Θέλει να γράψει, να σκηνοθετήσει αλλά μονίμως με μια μικροσκοπική βιντεοκάμερα τη ζωή των άλλων σαν σπιούνος απαθανατίζει. Ο Αλμοδόβαρ πλαγίως δηλώνει την απέχθειά του προς τους φλώρους γκέι των βορείων προαστίων. Αυτός με τον Ντάγκλας Σερκ και τον Χίτσκοκ. Με τα θηρία. Οι σημερινοί με την τεχνολογία και τα μοδάτα σκουπίδια.

Τρίτο σωματίδιο η αποκλειστική βοηθός του τυφλού συγγραφέα που σ΄ αυτόν τα πάντα έχει προσφέρει. Διαβάλλει υπογείως και στην καταστροφή συνεισφέρει. Ανεκπλήρωτος ο έρωτάς της, ανεκπλήρωτα τα όνειρά της, στερημένη η καρδιά της. Ψυχολογικά κατεστραμμένη. Και γι΄ αυτό η εχθρική της πράξη δικαιολογημένη. Έτσι εις διπλούν οι πάντες. Χάρι Κέιν το ψευδώνυμο του συγγραφέα Ματέο Μπλάνκο. Η τύφλωσή του σύμβολο και κουσούρι από την ερωτική του καταστροφή. Έχασε το δημιούργημά του. Έχασε την ταινία του. Έχασε την πρωταγωνίστριά του. Έχασε τον έρωτά του. Όλα μαζί πάνε. Το ένα προκύπτει από το άλλο. Η έμπνευση προκύπτει από την ερωτική λάμψη. Η ερωτική λάμψη από τη δημιουργία. Η καταστροφή από την απώλεια. Πλαγίως ο Αλμοδόβαρ ομολογεί την τραυματική κατάσταση του σημερινού καλλιτέχνη να δημιουργήσει ελεύθερα και αληθινά σε συνθήκες οικονομικής περικύκλωσης. Το τελικό «προϊόν» είναι αποτέλεσμα πιέσεων, εσωτερικών βιασμών, συμβιβασμών. Τυφλή η Τέχνη. Όμως από μέσα ανήσυχη, ευαίσθητη να περιμένει. Διπλός και ο μεγαλοεπιχειρηματίας. Προστάτης από τη μια, καταστροφέας από την άλλη. Το χρήμα τα πάντα αγοράζει. Τα πάντα εκτός από τον θάνατο και τον αληθινό έρωτα. Διπλός και ο γιος του. Διπλή και η Χαδίδ, η βοηθός του Χάρι Κέιν (Λουί Ομάρ). Από τη μια αφοσιωμένη. Από την άλλη καταστροφική γιατί είναι στερημένη. Τα αισθήματα και το ένστικτο οδηγούν τις πράξεις όλων. Ο υλικός, ορατός κόσμος, υποταγμένος στην αόρατη ψυχολογική ταραχή των υποκειμένων. Γι΄ αυτό ο συγγραφέας τυφλός. Γι΄ αυτό ο μαικήνας στο κρεβάτι με λευκό νεκροσέντονο σαν να είναι νεκρός. Γι΄ αυτό, αν και γέρος, πάντα ζωντανός (αναφορά στη σημερινή κατάσταση της παγκόσμιας ολιγαρχίας). Γι΄ αυτό μόλις αποκαλύπτεται η απιστία, η Πενέλοπε πέφτει, τραυματίζεται και κυκλοφορεί με δεκανίκια (αναφορά στον Λουί Μπουνιουέλ και τον ευνουχισμό του σεξ). Γι΄ αυτό η σκηνή του ίδιου τραυματισμού παραπέμπει στο «Νοτόριους» του Χίτσκοκ (πλούσιος ναζί ο σύζυγος της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, ζάπλουτος και Χιλιανός ο προστάτης της Πενέλοπε Κρουζ). Πλήθος παραπομπών, συμβόλων και αναφορών. Εξωτερικά, η ιστορία εντελώς απλή και μελοδραματική. Όσο τη σκαλίζεις τόσο τον πάτο του βάθους δεν τον βρίσκεις.

Παράδειγμα; Όλοι διπλοί. Όλοι. Εκτός από τη Γυναίκα (Πενέλοπε Κρουζ). Πρώτα στα καθήκοντα μιας ιδιαιτέρας. Ύστερα παραδομένη- εξ ανάγκης- στο κρεβάτι του πλούσιου προστάτη. Είπαμε το μελόδραμα ένας από τους δύο πυλώνες που στηρίζουν το οικοδόμημα του Αλμοδόβαρ. Στη συνέχεια υποψήφια ηθοποιός. Ο ιμάντας της δικής της ανεξαρτησίας. Έτσι με τον συγγραφέα ερωτευμένη, καταλήγει να είναι η άπιστη ερωμένη τού γέρο προστάτη. Όλα μα όλα αρχίζουν απ αυτήν και τελειώνουν σ αυτήν. Απίστευτη πολυμορφία. Η Γυναίκα- αποδεικνύει βιωματικά ο Αλμοδόβαρ- είναι πολυδιάστατη και άπιαστη. Ο Άντρας μονόχορδος και μονοδιάστατος.

Πώς φαίνεται αυτό; Μα φυσικά από την Εικόνα. Από το ρεσιτάλ ομορφιάς της Πενέλοπε Κρουζ. Μια απίστευτη, εκτυφλωτική επέλαση αλλεπάλληλων μεταμορφώσεων. Και σεμνή ιδιαιτέρα. Και ταπεινή κόρη της μητέρας και του πατέρα. Και Όντρεϊ Χέπμπορν. Και Μέριλιν Μονρό. Και κούκλα και θεά. Οφείλω να το πω. Σήμερα δεν υπάρχει άλλος σκηνοθέτης που τη Γυναίκα τόσο επιδέξια να μεταμορφώνει και τόσο να την αγαπά. Απόδειξη; Η Πενέλοπε Κρουζ. Ό,τι πιο ωραίο στο σύγχρονο σινεμά!

Με δυο λόγια: Νεαρός γκέι φιλόδοξος σεναριογράφος χτυπάει την πόρτα ενός τυφλού συγγραφέα με το ψευδώνυμο Χάρι Κέιν. Αμέσως αυτός θυμάται πως από το παρελθόν κάπου τον ξέρει. Έτσι επιστρέφει νοερά σε μια ερωτική ιστορία που τον χάραξε βαθιά. Όταν η νεαρή ερωμένη ενός μεγαλοεπιχειρηματία αποφάσισε να γίνει ηθοποιός σε μια δική του ταινία. Έτσι εύκολα ο συγγραφέας εξασφάλισε παραγωγό και χρήμα. Έτσι κι εκείνη άρχισε να διεκδικεί τη δική της ανεξαρτησία. Όταν όμως ο δημιουργός ερωτεύτηκε το δημιούργημά του, τότε ο θάνατος βρέθηκε ανάμεσά τους!