The Other Bank/Gagma napiri.

Γεωργία/Καζακστάν, 2009. Σκηνοθεσία: Γκεόργκε Οβασβίλι. Σενάριο: Οβασβίλι & Ρούσταμ Ιμπραγκιμπέκοβ. Ηθοποιοί: Τέντο Μπεκχάουρι, Ταμάρ Μέσκι, Λέιλα Κοκοσάχτζε. 93'

Την ιστορία ενός 12χρονου αγοριού που αρχίζει ένα επικίνδυνο ταξίδι σε αναζήτηση του πατέρα του, ο οποίος βρίσκεται πίσω από τις εχθρικές γραμμές, στην περίοδο της αποσκίρτησης της Δημοκρατίας της Αμπχαζίας, αφηγείται στην πρώτη αυτή συγκινητική ταινία ο Γεωργιανός σκηνοθέτης Γκεόργκε Οβασβίλι.

Σκληρότητα, φαντασία και χιούμορ συνταξιδεύουν σε ένα λυρικό Road movie, το το οποίο αφήνει πίσω του κάθε παιδική κινηματογραφική αφέλεια και κάθε ενήλικη δραματική ενοχή. Επιστροφή σ ένα απλό καθαρό σινεμά που φέρνει στο νου τις πρώτες ταινίες του Αμπας Κιαροστάμι.

Ο νεαρός Τέντο, αλλήθωρος και πρόσφυγας ύστερα από τις συγκρούσεις στην Αμπχαζία, είδος σύγχρονου Ολιβερ Τουίστ, ζει με τη μητέρα του σε φτωχικό προάστιο της Τιφλίδας, κάνοντας παρέα με παιδιά του δρόμου που σνιφάρουν κόλλα. Οταν η μητέρα του αρχίζει μια σχέση με έναν αστυνομικό, ο Τέντο αποφασίζει να ταξιδέψει ώς την Αμπχαζία για να ψάξει τον αγνοούμενο πατέρα του, που με τον πόλεμο είχε παραμείνει εκεί. Για να μπορέσει όμως να ταξιδέψει σε μια εχθρική χώρα όπου δεν γνωρίζει τη γλώσσα, ο Τέντο υποκρίνεται τον κωφάλαλο.

Ο Οβασβίλι αφηγείται την πορεία και τις συναντήσεις του μικρού, συμπαθητικού του ήρωα με διάφορα εκκεντρικά (συχνά επικίνδυνα) πρόσωπα, με ρεαλιστικό, στα όρια του νατουραλισμού, στιλ, καταφέρνοντας να συνδυάσει τη φρίκη του πολέμου με σκηνές καθαρά σουρεαλιστικές. Συμπαθητικές οι ερμηνείες ενός ερασιτεχνικού καστ, σε μια πολύ συμπαθητική ταινία με ένα φινάλε που παραμένει ανοιχτό.

«Το σίγουρο είναι πως δύσκολα θα ξεχάσουμε αυτό το αγοράκι που ψάχνει τον δρόμο του σ’ένα κόσμο που του προσφέρει μόνο κακία.» Thomas Sotinel (Le Monde, τεύχος 26 Μαΐου 2010).

« Η ταινία μεταδίδει θαυμάσια αυτό το βλέμμα αθώο και σκληρό συνάμα, που απομνημονεύει φοβερά δράματα αλλά που δεν μπορεί να κλάψει.» Marie Noel Tranchant (Le Figaro, τεύχος 26 Μαΐου 2010).

«Μια από τις ομορφότερες ταινίες της σεζόν, χωρίς καμία αμφιβολία.» Francois Forestier (Le Nouvel Observateur, 27/5/2010)

«Η Άλλη Όχθη είναι ένα road-movie, μια στοχαστική οδύσσεια, δεμένη με σκληρές, τραγικές ή τρυφερές συναντήσεις .» Cecile Mury (Telerama, τεύχος 26 Μαΐου 2010)

«Η μυθοπλασία μύησης ενός υποσχόμενου σκηνοθέτη» Xavier Leherpeur (Studio CineLive no 16, page 35)

«Η Άλλη Όχθη ομολογουμένως μας πρόσφερε πολλές στιγμές από τον μοναδικό σουρεαλισμό και τη φρίκη που χαρακτηρίζει το αριστούργημα του Elem Klimov “Come and See”» Leslie Felperin (Variety)

«Μεγάλη κινηματογραφική τέχνη» Nouvel Observateur

« Η Άλλη Όχθη ξεφεύγει από την κακομοιριά και τη μιζέρια και αποκτάει γρήγορα εκείνο το ονειρικό ύφος του κόσμου των παραμυθιών» Le Monde

« Ένα υπέροχο μάθημα ζωής, ιδιαιτέρως συναρπαστικό» Excessif