Relatos Salvajes Σκηνοθεσία: Νταμιάν Σιφρόν

Αργεντινή, Ισπανία, 2014, Εγχρωμο Παραγωγή: Αγουστίν Αλμοδόβαρ, Πέδρο Αλμοδόβαρ, Εστερ Γκαρσία, Ματίας Μοστεϊρίν, Ούγκο Σίγκμαν Σκηνοθεσία: Νταμιάν Σιφρόν Σενάριο: Νταμιάν Σιφρόν Φωτογραφία: Χαβιέρ Χούλια Μοντάζ: Πάμπλο Μπαρμπιέρι Καρέρα, Νταμιάν Σιφρόν Μουσική: Γουστάβο Σανταολάγια Πρωταγωνιστούν: Ρικάρντο Νταρίν, Ρίκα Κορτέζε, Νταρίο Γκραντινέτι, Νάνσι Ντουπλά, Λεονάρντο Σμπαράλια Διάρκεια: 122 λεπτά Γλώσσα: Ισπανικά Υπότιτλοι: Ελληνικά

Σε μία ορεινή διαδρομή στην έρημη επαρχία, ένα άντρας με σπορ αυτοκίνητο προσπερνάει έναν άλλον που του έκλεινε το δρόμο με το σαραβαλάκι του, κατεβάζει το παράθυρο και ορθώνει το μεσαίο του δάχτυλο. Μόνο που 2 χιλιόμετρα μετά μένει από λάστιχο και η αιματοβαμμένη αναμέτρηση των ανδρικών εγωισμών είναι αναπόφευκτη και ακραία. Μία κοπέλα που δουλεύει σε diner της εθνικής οδού καλείται να σερβίρει τον άντρα που σκότωσε τον πατέρα της και της σημάδεψε την παιδική της ηλικία. Βοηθάει το ότι η μαγείρισσα είχε κάνει φυλακή και τις βάζει ιδέες. Ενας αγανακτισμένος πολίτης, που τυχαίνει να είναι πυροτεχνουργός και ειδικός στα εκρηκτικά, παίρνει μπουρλοτιασμένη εκδίκηση απέναντι στη διεφθερμένη γραφειοκρατία του κράτους και της τροχαίας που κλέβουν τον κόσμο. Ο πλούσιος γιος μίας οικογένειας διαπράττει ένα έγκλημα, γονείς και μεγαλοδικηγόροι δουλεύουν για να τον ξελασπώσουν μετά από σουρεαλιστικές διαπραγματεύσεις με χρηματιζόμενους δημόσιους λειτουργούς. Μία νύφη μαθαίνει, στη δεξίωση του γάμου της, ότι ο γαμπρός την απατά και η ερωμένη του κάθεται στο τραπέζι 8. Ενας πιλότος γεμίζει την... τελευταία πτήση του με τους ανθρώπους που τον πλήγωσαν από τότε που ήταν μικρός.

Ο Αργεντινός Νταμιάν Σιφρόν γράφει και σκηνοθετεί μία κατάμαυρα απολαυστική, μακάβρια αστεία, πικρά feelgood κωμωδία. Τραβώντας την περόνη του χοντροκομμένου χιούμορ σε σουρεαλιστικά άκρα, ακολουθεί την «what if?» υπόθεση του «τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να κάνουμε όσα πραγματικά σκεφτόμαστε;» Αν οι άνθρωποι αντιδρούσαν με ειλικρίνεια, έπαιρναν εκδίκηση για όλες τις αδικίες γύρω τους, άφηναν τα ποταπά ένστικτα τους ελεύθερα, αλογόκριτα; Τι «ιστορίες για αγρίους» θα είχαν να μας διηγηθούν; Πόσο απολαυστικό είναι να τις βλέπεις να νικούν (έστω στην μεγάλη οθόνη) τη λογική, την κοινωνική υποκρισία, την πολιτική ορθότητα; Πόσο αναγνωρίσιμη είναι η ζωώδης μας φύση και πόσο μας κάνει να γελάμε - αμήχανα, λυτρωτικά;

Πέρα από τα διάσημα πρόσωπα των ηθοποιών που κατοικούν κάθε ιστορία (από τον πρωταγωνιστή του «Μίλα της» Nτάριο Γκραντινέτι, μέχρι τον διάσημο Ρικάρντο Νταρίν, από τις «Εννέα Βασίλισσες» ή «Το Μυστικό στα Μάτια της») ακόμα πιο αναγνωρίσιμα είναι τα συμπεράσματα που η ταινία αφήνει στη συνείδηση του κάθε θεατή. Τα γέλια μας συνοδεύονται από ένα σαρδόνιο κλείσιμο ματιού που αφήνει την πίκρα του στον ουρανίσκο. Κι αυτό, ειρωνικά, είναι ακόμα πιο «άγρια» ικανοποιητικό κι από χάπι εντ.

Η υπογραφή του Πέδρο Αλμοδόβαρ στους τίτλους δεν μας ξαφνιάζει. Ο Αλμοδόβαρ πιστεύει με πάθος στην ταινία, την έσπρωξε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών, τη συνοδεύει ο ίδιος στα φεστιβάλ. Μάλλον αναγνώρισε ένα κοινό αιρετικό χιούμορ στον 38χρονο σκηνοθέτη, ή ένα ανεπίστρεπτο κομμάτι των αυθάδικων νιάτων του, που χάθηκε για πάντα από το σινεμά του.

Ακραίες καταστάσεις, ιδωμένες με χιούμορ: «Ιστορίες για Αγρίους»

Αγγίζοντας τις έννοιες της απιστίας, της αδικίας, της ανισότητας και τις ακραίες απαιτήσεις της καθημερινότητας, οι «Ιστορίες για Αγρίους» (Relatos salvajes / Wild Tales) του Ντάμιαν Σιφρόν (Αργεντινή - 2014) μιλούν για αυτούς τους ανθρώπους που αποφασίζουν να ξεπεράσουν τα πολιτισμένα όρια συμπεριφοράς, να εκραγούν και να αφεθούν στην αδιαμφισβήτητη ευχαρίστηση της απώλειας ελέγχου...

«Αυτές οι ιστορίες προέκυψαν από τις πιο κρυφές γωνίες του μυαλού μου. Καθώς δούλευα σε άλλα πρότζεκτ, συχνά αντιμετώπιζα προβλήματα που έδειχναν ότι είναι αδύνατον να τα ολοκληρώσω, οπότε έγραφα ταυτόχρονα μικρές ιστορίες για να εξωτερικεύσω την αγανάκτηση μου. Όταν τις ένωσα, συνειδητοποίησα ότι είχαν μια συνοχή: είχαν όλες ως στόχο την εκδίκηση, την κάθαρση και την καταστροφή. Και την ένοχη απόλαυση του να χάνεις τον έλεγχο.» - Ντάμιαν Σιφρόν

Η ανισότητα, η αδικία και οι απαιτήσεις του κόσμου που ζούμε προκαλούν άγχος και κατάθλιψη σε πολλούς ανθρώπους. Ενίοτε, κάποιοι από αυτούς ξεσπούν. Αυτή είναι μια ταινία για αυτούς τους ανθρώπους, ιδωμένη μέσα από ένα ιδιαίτερο πρίσμα μαύρου χιούμορ και αγανάκτησης.

Οι χαρακτήρες στο «Ιστορίες για Αγρίους» (Relatos salvajes / Wild Tales) του Ντάμιαν Σιφρόν (Αργεντινή - 2014), περνούν το λεπτό όριο που διαχωρίζει τον πολιτισμό από τη βαρβαρότητα. Η προδοσία ενός εραστή, η αναδρομή στο καταπιεσμένο παρελθόν, ακόμη κι ο εκνευρισμός ενός οδηγού, μπορούν να οδηγήσουν στην παραφροσύνη και την ένοχη απόλαυση του να χάνεις τον έλεγχο.

«Συχνά σκέφτομαι ότι ο δυτικός τρόπος σκέψης και η ανάλογα φτιαγμένη κοινωνία που ζούμε, μειώνει την ευαισθησία των ανθρώπων και καταστρέφει τους ανθρώπινους δεσμούς. Το "Ιστορίες Για Αγρίους", παρουσιάζει μεμονωμένα περιστατικά ανθρώπων που ζουν έτσι φυλακισμένοι χωρίς να το γνωρίζουν. Αλλά υπάρχουν κάποιες στιγμές που αντί να καταπιέσουν την αγανάκτηση τους την αφήνουν ελεύθερη.» - Ντάμιαν Σιφρόν

Η ταινία ουσιαστικά είναι μία συλλογή από έξι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες, οι οποίες όμως βρίσκουν κοινό παρανομαστή. Η σημερινή πραγματικότητα, συχνά πυκνά μας καλεί να απευθυνθούμε σε άγρια ένστικτα για να αντεπεξέλθουμε, ενώ το φιλμ αποκαλύπτει συγχρόνως και μία κοινωνία σε κρίση.

Οι «Ιστορίες για Αγρίους» μιλούν για αυτούς τους ανθρώπους που αποφασίζουν να ξεπεράσουν τα πολιτισμένα όρια συμπεριφοράς και να αφεθούν στην αδιαμφισβήτητη ευχαρίστηση της απώλειας ελέγχου. Οι χαρακτήρες της κάθε ιστορίας πλησιάζουν την τρέλα, πυροδοτούμενοι από συγκεκριμένες καταστάσεις, βρίσκουν ευχαρίστηση σε αυτό και φτάνουν σε μία παρανοϊκή μορφή κάθαρσης.

Η υπέροχη μαύρη κωμωδία του Αργεντινού δημιουργού Νταμιάν Σιφρόν «Ιστορίες για Αγρίους» (Relatos salvajes / Wild Tales), πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της τον Μάιο στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.

Την παραγωγή σε αυτή την πρωτότυπη κοινωνική σάτιρα, γεμάτη παιχνιδιάρικα και μακάβρια ξεσπάσματα, συνυπογράφει ο Πέδρο Αλμοδόβαρ. Το καστ της ταινίας αποτελείται από τους σημαντικότερους Αργεντίνους ηθοποιούς, ανάμεσά τους και ο Ρικάρντο Νταρίν («Εννέα Βασίλισσες», «Το Μυστικό στα Μάτια της», «Λευκός Ελέφαντας») και η Μαρία Ονέτο («Η Ακέφαλη Γυναίκα»), ενώ τη μουσική υπογράφει ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ («Βαβέλ», «Το Μυστικό του Brokeback Mountain») Γκουστάβο Σανταολάγια.

«Η εξιστόρηση πολλών και διαφορετικών ιστοριών ήταν απελευθερωτική για μένα, και μου θύμισε την αγάπη που είχα για τη λογοτεχνία. Το θυμάμαι σαν χθες όταν ανακάλυπτα στην οικογενειακή βιβλιοθήκη μας μυθιστορήματα που μου τράβηξαν την προσοχή: Tales by the Masters of Crime, Tales by the Master of Mystery και Tales by the Masters of Terror. Έργα που βρήκαν τον δρόμο στο υποσυνείδητο μου και δημιούργησαν τον χώρο για καλλιτεχνική ελευθερία και πειραματισμό.» - Ντάμιαν Σιφρόν