La Fille Inconnue Βέλγιο - Γαλλία, 2016 Παραγωγή: Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν, Ντένις Φριντ Σκηνοθεσία: Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν Σενάριο: Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν Φωτογραφία: Αλέν Μαρκέν Μοντάζ: Μαρί-Ελέν Ντοζό Πρωταγωνιστούν: Αντέλ Ενέλ, Ολιβιέ Μπονόντ, Ζερεμί Ρενιέ, Λούκα Μινέλα Διάρκεια: 106 λεπτά Μεστό κοινωνικό σινεμά ιδεών και χαρακτήρων από τους πάντα φερέγγυους Νταρντέν, οι οποίοι εδώ επαναλαμβάνουν με στιλάτη αξιοπρέπεια τον εαυτό τους. Ύστερα από τέσσερις δεκαετίες πίσω από την κάμερα, πολλά ντοκιμαντέρ και δέκα ταινίες μυθοπλασίας, οι αδερφοί Νταρντέν παραμένουν οι πλέον επιδραστικοί κινηματογραφικοί δημιουργοί της γενιάς τους. Βραβευμένοι με δύο Χρυσούς Φοίνικες («Ροζέτα», «Το Παιδί» ), είναι αυτοί που όρισαν τη μοντέρνα έννοια του κοινωνικού δράματος και επηρέασαν περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλον όσους νέους σκηνοθέτες επιμένουν ρεαλιστικά και ανθρωποκεντρικά. Πιστοί στο ύφος που καθιέρωσαν και τους καθιέρωσε, περιγράφουν τη σύγχρονη κεντροευρωπαϊκή πραγματικότητα μέσα από την ιστορία ακόμη ενός νεαρού σε ηλικία ήρωα (και τέταρτης στη σειρά γυναίκας ), ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με μια σειρά ηθικών διλημμάτων άμεσα συνδεδεμένων με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση που τον περιβάλλει. Η αντίδρασή του είναι μια διαφορετικής κάθε φορά τάξης, έντασης και αποτελέσματος πορεία συνειδητοποίησης, από την οποία απουσιάζει το παραμικρό ίχνος πολιτικού διδακτισμού και συναισθηματικού εκβιασμού.Ακριβώς όπως στην περίπτωση της Τζενί, μιας γιατρού η οποία δουλεύει ως δημόσια λειτουργός στην πόλη της Λιέγης. Ένα βράδυ, μετά το πέρας του ωραρίου και στο τέλος μιας κουραστικής ημέρας, αποφασίζει να μην απαντήσει σε κάποιον που χτυπά το κουδούνι του ιατρείου της. Το επόμενο πρωί όμως μαθαίνει από την αστυνομία πως επρόκειτο για μια άγνωστη γυναίκα, προφανώς μετανάστρια, η οποία βρέθηκε νεκρή, κάτι που της δημιουργεί ενοχές και την αναγκάζει να ξεκινήσει μια προσωπική έρευνα για την ταυτότητα και τα αίτια του θανάτου της. Παιδί μιας Ευρώπης η οποία παλεύει με τη συνείδησή της για το τι είναι σωστό, λάθος, δίκαιο, άδικο και κατά πόσον η ίδια είναι συνυπεύθυνη για τα εγκλήματα που συντελούνται γύρω της, η Τζενί αφοσιώνεται σε έναν αγώνα μνήμης (η γυναίκα δεν μπορεί να παραμείνει άγνωστη, πρέπει να θαφτεί με τ’ όνομά της ) και γνώσης (τι της συνέβη κρύβει πίσω του μια πραγματικότητα αόρατη για τους ευυπόληπτους πολίτες ). Οι Νταρντέν μας τη συστήνουν εν δράσει, μέσα από τις πράξεις της –και όχι μέσα από προσχηματικές αναφορές στο παρελθόν της–, που αλλάζουν ταυτόχρονα και την ίδια. Υιοθετώντας τον ρόλο του ντετέκτιβ, η διαδρομή της στο μαλακό υπογάστριο μιας πόλης γεμάτης μυστικά και ψέματα (ποτέ μεγαλοποιημένα ή μελοδραματικά ) παίρνει τη μορφή ψυχολογικού θρίλερ, με την Τζενί, η οποία ως επαγγελματίας αναζητεί την αιτία «δυσλειτουργίας» ενός ανθρώπινου οργανισμού, να γίνεται τώρα ερευνητής των παθογενειών ενός ολόκληρου πολιτικοκοινωνικού συστήματος. Καλογραμμένο, μεστό κοινωνικό σινεμά ιδεών και χαρακτήρων από τους πάντα φερέγγυους Νταρντέν, οι οποίοι εδώ επαναλαμβάνουν με στιλάτη αξιοπρέπεια τον εαυτό τους. Λιγότερο ευρηματικοί από άλλες φορές, αλλά εξίσου τίμιοι, ευαίσθητοι και συγκινητικοί, αναζητούν την ελπίδα σε έναν συννεφιασμένο, βαρύθυμο κόσμο (μια φωτογραφημένη σε γκρίζους τόνους Λιέγη ) που φοβάται να συνδιαλεχθεί με το άγνωστο. ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΖΑΝ-ΠΙΕΡ & ΛΥΚ ΝΤΑΡΝΤΕΝ - Πως προέκυψε το Άγνωστο Κορίτσι; Ζαν Πιέρ: Στην αρχή, είχαμε ένα χαρακτήρα, μία γιατρό με το όνομα Τζένι. Το συζητούσαμε για πολλά χρόνια. Μία γιατρός που αισθάνεται ενοχές για το θάνατο μιας νεαρής μετανάστριας και προσπαθεί να ανακαλύψει ποιά είναι για να μη ταφεί ανώνυμα. Για να μην εξαφανιστεί σαν να μην έχει υπάρξει ποτέ. Λυκ: Η Τζένη νοιώθει υπεύθυνη, ένοχη. Αρνείται να μην κάνει τίποτα, αρνείται να πει «δεν είδα τίποτα, δεν άκουσα τίποτα». Η Τζένι φροντίζει τους ασθενείς της, ακούει τα σώματα τους. - Πόσο σημαντικό ήταν για εσάς να γυρίσετε το Άγνωστο Κορίτσι; Λυκ: Πολύ. Οι χαρακτήρες υπομένουν πολλές ψυχοσωματικές αντιδράσεις: ζαλάδες, στομαχόπονους, κρίσεις επιληψίας. Το σώμα αντιδρά πάντα πρώτο: μιλά, εκφράζει πράγματα που τα λόγια δε μπορούν να περιγράψουν. Η Τζένι προσπαθεί πολύ να απαλύνει τους ασθενείς της που υποφέρουν, ενώ ταυτόχρονα αναζητά την ταυτότητα του άγνωστου κοριτσιού. Ζαν Πιέρ: Θέλαμε η Τζένη να είναι ένας άνθρωπος που ακούει τους ασθενείς της και τα σώματα τους και χάρη στο ταλέντο της καταφέρνει να εκμαιεύσει την αλήθεια. - Συνεργαστήκατε με αληθινούς γιατρούς για την ταινία; Λυκ: Μία φίλη που είναι γιατρός μας βοήθησε στη συγγραφή του σεναρίου. Ήρθε μάλιστα και στα γυρίσματα για να μας βοηθήσει με τις ιατρικές σκηνές. Επιπρόσθετα, πολλές σκηνές ήταν εμπνευσμένες από ιστορίες που ακούγαμε κατά καιρούς από γιατρούς. - Στην αρχή της ταινίας, η Τζένι λέει στο Ζυλιέν, τον ασκούμενο της, ότι πρέπει πάντα να είσαι πιο δυνατός απο τα συναισθήματα σου. Όσα ακολουθούν έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτό τον ισχυρισμό. Λυκ: Όπως κάθε γιατρός, η Τζένι δεν πρέπει να εμπιστεύεται τα συναισθήματα της όταν κάνει μια ιατρική διάγνωση, αλλά μπορεί να χρειαστούν στην αλληλεπίδραση με τους ασθενείς της ώστε να τους βοηθήσει κι ακόμη περισσότερο στην έρευνα της για την ταυτότητα του νεκρού κοριτσιού. Κατά κάποιο τρόπο και η Τζένι είναι ένα «άγνωστο κορίτσι». Δε γνωρίζουμε τίποτα για το παρελθόν ή την προσωπική της ζωή. Ζαν-Πιέρ: Την παρακολουθούμε να παίρνει απόφαση ζωής, καθώς απορρίπτει μια καλή επαγγελματική ευκαιρία γιατί πιστεύει ότι μόνο από τη θέση που βρίσκεται τώρα μπορεί να ανακαλύψει την ταυτότητα του νεκρού κοριτσιού. Αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται να ξέρουμε για εκείνη. Όταν πρωτογράφαμε το σενάριο είχαμε συμπεριλάβει διάφορες λεπτομέρειες για τη ζωή της, οι οποίες όμως δείχνανε ασήμαντες για την ιστορία που θέλαμε να πούμε. Λυκ: Η Τζένι νοιώθει στοιχειωμένη από το άγνωστο κορίτσι κι αυτό είναι που την κάνει τόσο αποφασισμένη και υπομονετική στην έρευνα της. Αυτό μας ενδιέφερε στην ιστορία. Κατά κάποιο τρόπο και οι ασθενείς της Τζένι είναι θύματα της κοινωνικής ανασφάλειας. Αυτοί οι χαρακτήρες υπάρχουν σήμερα και είναι μέρος της κοινωνίας που τους εξαίρεσε βίαια. Ωστόσο, δε θέλαμε να είναι «κοινωνικές περιπτώσεις». Είναι άνθρωποι. - Το Άγνωστο Κορίτσι λαμβάνει χώρα στην επαρχία της Λιέγης. Ζαν-Πιέρ: Από την Υπόσχεση ακόμη το 1996, έχουμε γυρίσει όλες μας τις ταινίες εκεί. Ακόμη και πριν γράψουμε το σενάριο, όταν είχαμε απλά μια γενική ιδέα για μια γιατρό, γνωρίζαμε ότι η ταινία θα γυριζόταν δίπλα στον αυτοκινητόδρομο της Λιέγης και τον ποταμό Μεύση. Η τοποθεσία προέκυψε πριν το σενάριο. Λυκ: Μας ενέπνευσε ο αυτοκινητόδρομος. Τα αυτοκίνητα παιρνούν ασταμάτητα και με μεγάλη ταχύτητα σ’ αυτό το δρόμο, όπως ο κόσμος ακολουθεί την πορεία του, αγνοώντας τι συμβαίνει γύρω τους και στη ζωή της Τζένι. - Μετά τη συνεργασία σας με τη Σεσίλ Ντε Φρανς στο «Παιδί με το ποδήλατο» και τη Μαριόν Κοτιγιάρ στο «Δύο ημέρες, μία νύχτα», σκηνοθετείτε την Αντέλ Χανέλ στο «Άγνωστο Κορίτσι». Λυκ: Γνωρίσαμε την Αντέλ στο Παρίσι, όπου μόλις είχε κερδίσει βραβείο για το Suzanne. Είχαμε ανταλλάξει μόλις λίγες κουβέντες όταν αποφασίσαμε ότι είναι η γιατρός μας. Μπορούσε να ενσαρκώσει τα νιάτα σε συνδυασμό με την αφέλεια, μια αθωότητα ικανή να ανοίξει και τις πιο δύσκολες καρδιές. Ζαν-Πιέρ: Κάναμε πρόβες για τέσσερις εβδομάδες με τους ηθοποιούς πριν τα γυρίσματα. Η Αντέλ βρισκόταν εκεί καθημερινά σ’αυτή τη ζωτικής σημασίας διαδικασία, κάνοντας συνεχώς ερωτήσεις και προτείνοντας πράγματα. Είναι ταυτόχρονα αυθόρμητη, απρόβλεπτη κι ανοιχτόκαρδη. Η δημιουργικότητα της μας έδωσε λύσεις που δεν είχαμε σκεφτεί. - Πρωταγωνιστούν επίσης οι αγαπημένοι σας ηθοποιοί Ολιβιέ Γκουρμέ και Ζερεμί Ρενιέ. Λυκ: Πάντα μας αρέσει να δουλεύουμε μαζί τους. Παίζει επίσης ο Τομά Ντορέ, ο μικρός Συρίλ από Το παιδί με το ποδήλατο κι ο Φαμπρίτζιο Ροντζιόνε με τον οποίο έχουμε συνεργαστεί αρκετές φορές. ΖΑΝ-ΠΙΕΡ & ΛΥΚ ΝΤΑΡΝΤΕΝ Ο Ζαν-Πιέρ Νταρντέν γεννήθηκε στο Βέλγιο τον Απρίλιο του 1951, ενώ ο Λυκ το Μάρτιο του 1954. Μαζί έχουν σκηνοθετήσει αμέτρητα ντοκιμαντέρ. Το 1975, ίδρυσαν την εταιρία παραγωγής Dérives, η οποία έχει κάνει την παραγωγή σε περισσότερα από 80 ντοκιμαντέρ μέχρι σήμερα. Το 1994, ίδρυσαν την εταιρία παραγωγής Les Films du Fleuve. Φιλμογραφία La Fille Inconnue – Το Άγνωστο Κορίτσι (2016) Επίσημο διαγωνιστικό Φεστιβάλ Καννών Deux Jours, Une Nuit - Δύο Ημέρες, Μία Νύχτα (2014)- Υποψήφια για Όσκαρ Α΄ Γυναικείου ρόλου (Μαριόν Κοτιγιάρ) Le Gamin au Velo - Το Παιδί με το Ποδήλατο (2011) Μέγα Βραβείο Φεστιβάλ Καννών Le Silence de Lorna - Η Σιωπή της Λόρνα (2008) –Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Φεστιβάλ Καννών, Βραβείο LUX L`Enfant - Το Παιδί (2005)- Χρυσός Φοίνικας Le Fils - Ο Γιος (2002)- Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας Φεστιβάλ Καννών Rosetta - Ροζέτα (1999) – Χρυσός Φοίνικας Φεστιβάλ Καννών La Promesse - Η Υπόσχεση (1996) Je Pense a Vous - Σας Σκέφτομαι (1992) Falsch (1987) |