L' age de raison. Γαλλία, 2010. Σκηνοθεσία-σενάριο: Γιαν Σαμουέλ. Ηθοποιοί: Σοφί Μαρσό, Μαρτόν Κσοκάς, Μισέλ Ντισοσουά. 97'

Μια ώριμη γυναίκα αντιμετωπίζει τα όνειρα και τις προσδοκίες της παιδικής της ηλικίας, μέσα από τα γράμματα που στέλνει μικρή στον μεγάλο εαυτό της, σε μια ταινία δοσμένη με φαντασία. Πολύ καλή η Σοφί Μαρσό.

Η Μάργκαρετ (Σοφί Μαρσό) είναι μια πετυχημένη γυναίκα καριέρας, που περιφέρεται από μια συνάντηση σε άλλη, ενώ παράλληλα προσπαθεί να ξεχάσει μια παιδική ζωή με πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Ομως η παιδική ζωή της αρχίζει να τη στοιχειώνει όταν, στην επέτειο των 40 χρόνων της, καταφτάνει ένας συμβολαιογράφος (Μισέλ Ντισοσουά) με μια στοίβα γράμματα. Τα είχε γράψει σε ηλικία εφτά χρόνων, δηλαδή την «ηλικία της λογικής», όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας, για να της παραδοθούν στον μελλοντικό, ώριμο εαυτό της. Ο λόγος: για να μην ξεχάσει τις υποσχέσεις που είχε δώσει στον εαυτό της.

Ο Γιαν Σαμουέλ (δημιουργός της μαύρης κωμωδίας «Αγάπα με αν τολμάς») μετατρέπει τα γράμματα που η Μάργκαρετ στέλνει στον εαυτό της σ' ένα είδος ψυχαναλυτικού καναπέ για να εξετάσει τη σχέση ανάμεσα στην παιδική και την ώριμη ηλικία της ηρωίδας του. Η σχέση αυτή έχει διάφορα δραματικά σκαμπανεβάσματα, γιατί, συχνά, η σημερινή Μάργκαρετ δεν θέλει ν' αντιμετωπίσει τα όνειρα και τις προσδοκίες της μικρής Μαργκερίτ, όπως τότε ονομαζόταν - όνομα που μεγαλώνοντας αλλάζει, για να το ξεχάσει.

Ο Σαμουέλ αντιπαραθέτει τον κόσμο του συμβιβασμού και της υλιστικής επιτυχίας μ' εκείνον μιας πιο αληθινής, ασυμβίβαστης ζωής που τις περισσότερες φορές αφήνουμε να φύγει μέσα από τα χέρια μας. Η Μάργκαρετ, που μας παρουσιάζει, μετατρέπεται σε εκπρόσωπο των απραγματοποίητων ονείρων μας. Μέχρι να φτάσει σε νέες αποφάσεις και να μπορέσει να βρει τον δρόμο της, αντιμετωπίζει διάφορες δοκιμασίες, αλλά και ενδιαφέρουσες συναντήσεις, όπως αυτή με έναν αποξενωμένο αδερφό, αλλά με τον έρωτα των παιδικών της χρόνων. Ολα μέσα από όμορφες σουρεαλιστικές σκηνές, δοσμένες με φαντασία και ευρηματικότητα. Η Σοφί Μαρσό εκφράζει με πειστικότητα και δύναμη την αλλαγή που σταδιακά περνά η σαραντάχρονη ηρωίδα.

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ

L'AGE DE RAISON

του Γιαν Σαμουέλ

με τους Σοφί Μαρσό, Μάρτον Τσόκας, Μισέλ Ντικοσό, Ζοναθάν Ζακά

Η Μαργαρίτα ζει στους ρυθμούς της υπέρ-απαιτητικής της θέσης στην πολυεθνική που εργάζεται και αντιμετωπίζει δουλειά και σχέσεις με σιδερένια πυγμή. Στα γενέθλια των 40 της, ένας συνταξιούχος συμβολαιογράφος της παραδίδει το πρώτο από μια σειρά γραμμάτων που θα αλλάξουν τα πάντα: "Αγαπητέ μου εαυτέ. Σήμερα είμαι επτά χρονών και σου γράφω αυτό το γράμμα για να μην ξεχάσεις τις υποσχέσεις που έδωσες όταν ήσουν μικρή και να θυμάσαι όλα όσα θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις." Είναι το γράμμα που έγραψε η ίδια στον εαυτό της για να μην ξεχάσει τι πραγματικά θέλει από τη ζωή...

Ο Σαμουέλ γνωστός μας από την ταινία "ΑΓΑΠΑ ΜΕ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ", που καθιέρωσε την Μαριόν Κοτιγιάρ, επιστρέφει με το ιδιότυπα αισιόδοξο βλέμμα του, στην μεγάλη οθόνη επαναφέροντας μια σταρ όπως η Σοφί Μαρσό.

Πάλι με τον σουρεαλισμό να κυριαρχεί σε κάθε γωνία και την φαντασία να μας ταξιδεύει κάθε στιγμή στον κόσμο των πρωταγωνιστών, κάνει μια ταινία,πάνω στην ωρίμανση και στην επαναναζήτηση των ονείρων που ενδεχομένως να αφήσανε κάποιοι μπροστά στο φάντασμα μιας πρόσκαιρης καριέρας και μιας υλιστικής επιτυχίας.

Η ιδέα των γραμμάτων που στέλνεις τον εαυτό σου με σκοπό να ανοιχθούν κάποια δεδομένη στιγμή πολλά χρόνια μετά για να σε ταρακουνήσουν αρκετά ώστε να θυμηθείς ποιος είσαι πραγματικά, είναι μια ιδέα που πολύ ευχάριστα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει, ένας δημιουργός του επιπέδου του Κοκτό, για να παίξει λίγο με το ανεκπλήρωτο αίσθημα και τις κρυμμένες επιθυμίες μας.

Ο Σαμουέλ, μέσα από αυτή την δουλειά δεν μας δίνει ένα αριστούργημα, αλλά σίγουρα εκείνο που αφήνει στο πρόσωπο μας μετά την προβολή είναι ένα χαμόγελο. Άλλωστε αυτό το πνεύμα γαλήνιας ευθυμίας και όχι στεγνά αστειότητας δεν χρειαζόμαστε στο σινεμά;

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

"Με μια Σοφία Μαρσό που εξακολουθεί να είναι μια ύπαρξη αιθέρια και αξιαγάπητη, οι σκηνές ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν συνδέονται με μια μοναδική απλότητα και ποίηση. Χωρίς αμφιβολία το θέμα της ταινίας θα συγκινήσει τους πάντες..."

Le Parisien

Η ταινία είναι άμεσα εμπνευσμένη από τη ζωή του σκηνοθέτη: "Την ημέρα που έγινα 18 αναρωτήθηκα τι θα ήθελα να λάβω ως δώρο, και σκέφτηκα ότι θα ήταν σπουδαίο να λάμβανα ένα ημερολόγιο με όλα όσα σκεφτόμουν και ήθελα να έχω όταν ήμουν παιδί, και κυρίως με όλα όσα με πλήγωναν. Αργότερα στα 30 μου, μετάνιωσα που δεν το είχα κάνει στα 18 μου, και όταν πια έγινα 40, αποφάσισα ότι επειδή δεν είχα καταφέρει να το κάνω στην πραγματική μου ζωή, θα κάνω μια ταινία με αυτό το θέμα".

Ο Γιαν Σαμουέλ αγαπά να γράφει και να συγκρίνει την δημιουργία ενός σεναρίου με την προετοιμασία ενός γεύματος για φίλους, ως εξής: "Στην αρχή κανείς αναζητά και αποφασίζει ποιες συνταγές θα πραγματοποιήσει, στη συνέχεια κάνει τις απαραίτητες προμήθειες και έπειτα εγκαθίσταται στην κουζίνα και ξεκινά το μαγείρεμα." Για τον Γιαν Σαμουέλ το γράψιμο ισοδυναμεί με το στάδιο που κάποιος επιλέγει τις συνταγές για το γεύμα. Είναι πιο ελεύθερη και πιο ευχάριστη διαδικασία από την ίδια την παραγωγή της ταινίας και τα γυρίσματα.

Ο Γιαν Σαμουέλ και η Σοφί Μαρσό ήθελαν από καιρό να συνεργαστούν σε μια ταινία. Όταν ο Σαμουέλ έγραψε την πρώτη εκδοχή του σεναρίου, που ήταν ακόμη πολύ αναλυτική και όχι καλά δομημένη, τηλεφώνησε στη Μαρσό να της πει ότι τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον έγραφε αποκλειστικά για αυτήν. Εκείνη ενθουσιάστηκε στην ιδέα και ήθελε να διαβάσει το σενάριο που όμως ακόμα δεν ήταν έτοιμο. Όταν πια ο Σαμουέλ είχε φτάσει να δουλεύει την 13η εκδοχή του, αποφάσισε να συναντηθεί ξανά με την ηθοποιό και να της το παρουσιάσει. Αυτή τη φορά όμως η Μαρσό, παρόλο που δεσμεύτηκε να το διαβάσει, εξέφρασε στον σκηνοθέτη την επιθυμία της να κάνει ένα διάλειμμα από τον κινηματογράφο γιατί μετά από τέσσερις συνεχόμενες ταινίες αισθανόταν κουρασμένη. Όταν διάβασε το σενάριο τηλεφώνησε στον Σαμουέλ ενθουσιασμένη να του πει ότι την μάγεψε και ότι δεχόταν τον ρόλο. Ευτυχώς γιατί όπως αργότερα παραδέχτηκε ο σκηνοθέτης, η Σοφί Μαρσό ήταν η πρώτη και μοναδική του επιλογή.

Και στις τρεις ταινίες του Γιαν Σαμουέλ οι επιρροές του από τον Τεξ Έιβερι και τις κλασσικές ταινίες του Ντίσνεϊ είναι εμφανείς. Στο "Αγάπα με αν τολμάς" το ντεκουπάζ έχει σαφείς αναφορές σε κινούμενα σχέδια και στο "Γράμμα που άλλαξε τη ζωή μου" έχει επιλέξει να κάνει αναφορά στα κολάζ των παιδικών βιβλίων του Ζακ Πρεβέρ.

"Το γράμμα που άλλαξε τη ζωή μου" φέρνει ξανά στα ίδια πλατό μετά από 26 χρόνια τη Σοφί Μαρσό και τον Μισέλ Ντικοσό. Οι δύο πρωταγωνιστές είχαν συνεργαστεί υπό την καθοδήγηση του Αλαίν Κορνό στην ταινία "Fort Saganne".

Για την ταινία πραγματοποιήθηκαν γυρίσματα στο Παρίσι (Cité Internationale), στη Λυών, σε περιοχές στο Ρήνου και τις Γαλλικές Άλπεις, στο Σαού στη νοτιοανατολική Γαλλία και στο Μαρόκο.

ΣΟΦΙ ΜΑΡΣΟ

Η Σοφί Μαρσό είναι μια από τις δημοφιλέστερες γαλλίδες πρωταγωνίστριες και έχει εμφανιστεί σε 35 ταινίες. Όντας ακόμα έφηβη, γνώρισε τεράστια δημοτικότητα με το ντεμπούτο της στην ταινία La Boum (1980) και το σίκουελ La Boum 2 (1982), για το οποίο κέρδισε το Βραβείο Cesar για την πιο ελπιδοφόρο ηθοποιό. Ενώ ξεκίνησε ως νεανικό ίνδαλμα, στην συνέχεια συνεργάστηκε με σπουδαίους σκηνοθέτες όπως ο Αντρέι Ζουλάφσκι (με τον οποίο μάλιστα για δεκαεφτά χρόνια ήταν σύντροφοι), Μικελάντζελο Αντονιόνι, Μορίς Πιαλά, Ρομπ Ράινερ, Ζερόμ Σαλ και Μπερτράν Ταβερνιέ. Εκτός από τις γαλλικές ταινίες έχει εμφανιστεί και σε διεθνείς παραγωγές όπως τα Braveheart (1995), James Bond: The world is not enough (1999) καθώς και έχει δανείσει τη φωνή της στο κινούμενο σχέδιο του Τζορτζ Μίλλερ Happy Feet (2006).

Φιλμογραφία - Επιλογές

2010 LʼÂGE DE RAISON του Yann Samuell

2007 LES FEMMES DE LʼOMBRE του Jean-Paul Salomé

2006 HAPPY FEET του George Miller

2005 ANTHONY ZIMMER του Jérôme Salle

2002 ALEX AND EMMA του Rob Reiner

1999 THE WORLD IS NOT ENOUGH του Michael Apted

LA FIDÉLITÉ του Andrzej Zulawski

1996 ANNA KARENINE του Bernard Rose

1994 BRAVEHEART του Mel Gibson

PAR-DELÀ LES NUAGES των Michelangelo Antonioni και Wim Wenders

1993 LA FILLE DE DʼARTAGNAN του Bertrand Tavernier

1992 FANFAN του Alexandre Jardin

1988 MES NUITS SONT PLUS BELLES QUE VOS JOURS του Andrzej Zulawski

1984 POLICE του Maurice Pialat

1983 FORT SAGANNE του Alain Corneau

1982 LA BOUM 2 του Claude Pinoteau

1980 LA BOUM του Claude Pinoteau

ΜΑΡΤΟΝ ΤΣΟΚΑΣ

Ο Μάρτον Τσόκας γεννήθηκε στην Νέα Ζηλανδία. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο Canterbury University στη Νέα Ζηλανδία, όπου πήρε πτυχίο στην Ιστορία της Τέχνης. Στη συνέχεια φοίτησε στη δραματική σχολή από όπου αποφοίτησε το 1989. Ο πρώτος ρόλος του στο θέατρο ήταν στο Taka Rua Theatre στο Wellington το 1990. Από τότε έχει να παρουσιάσει μια εκλεκτή καριέρα στο θέατρο, την τηλεόραση και το σινεμά.

O πρώτος ρόλος του Μάρτον Τσόκας στον κινηματογράφο, ήταν στην ταινία του Πίτερ Τζάκσον "Jack Brown Genius". Αργότερα συνεργάστηκε με τους Ρίντλεϊ Σκοτ στο "Βασίλειο των Ουρανών", Πολ Γκρίνγκρας στο "Η υπεροχή του Μπόρν", Τιμ Μπάρτον στην "Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων" και ξανά με τον Πίτερ Τζάκσον στην τριλογία "Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών". Έχει επίσης εμφανιστεί στις ταινίες "xXx" & "Aeon Flux". Το 2001 πρωταγωνίστησε δίπλα στον Σερ Ίαν Μακ Κέλεν και τη Νατάσα Ρίτσαρντσον στην ταινία "Άσυλο" σε σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Μακ Κένζι.

Στη σκηνή έχει αποσπάσει εξαιρετικά σχόλια για ερμηνείες του στους ρόλους του Σέπτιμους (στο έργο του Τομ Στόπαρντ "Αρκαδία"), του Βρούτου (από τον "Ιούλιο Καίσαρα" του Σέξπιρ) και του Τζόρτζ (από το "Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ").

ΚΡΙΣΤΟΦ ΡΟΣΙΝΙΟΝ (Παραγωγός)

Από τους σημαντικότερους και πιο επιτυχημένους γάλλους παραγωγούς, ο Κριστόφ Ροσινιόν μετά το εξαιρετικά επιτυχημένο "Αγάπα με αν τολμάς" συνεργάζεται για άλλη μια φορά με τον Γιαν Σαμουέλ έχοντας στο "Γράμμα που άλλαξε τη ζωή μου" αυτή τη φορά πρωταγωνίστρια τη Σοφί Μαρσό.

Φιλμογραφία - Επιλογές

2010 LʼÂGE DE RAISON του Yann Samuell

2009 WELCOME του Philippe Lioret

2009 L'AFFAIRE FAREWELL του Christian Carion

2008 BABYLOVE (COMME LES AUTRES) του Vincent Garenq

2006 AZUR ET ASMAR του Michel Ocelot

2006 JE VAIS BIEN, NE T'EN FAIS PAS του Philippe Lioret

2005 JOYEUX NOËL του Christian Carion

2003 JEUX D'ENFANTS του Yann Samuell

2002 IRREVERSIBLE του Gaspar Noé

2001 UNE HIRONDELLE A FAIT LE PRINTEMPS του Christian Carion

1995 CYCLO του Tran Anh Hung

1995 LA HAINE του Mathieu Kassovitz

ΓΙΑΝ ΣΑΜΟΥΕΛ (Σκηνοθέτης)

Πριν ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία, ο Γιαν Σαμουέλ ήταν πολύ επιτυχημένος visual και storyboard artist στο χώρο της διαφήμισης. Το ντεμπούτο του στο σινεμά η ταινία του 2003 "Αγάπα με αν τολμάς", με τους ανερχόμενους τότε Μαριόν Κοτιγιάρ (Όσκαρ ερμηνείας για την ταινία "Ζωή σαν τριαντάφυλλο") και Γκιγιόμ Κανέ, αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το ευρύ κοινό και γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία κάνοντας περιζήτητους τους συντελεστές του. Δεύτερη ταινία του ήταν τον ριμέικ της ρομαντικής κομεντί "My Sassy Girl" που γύρισε στις ΗΠΑ το 2008 με πρωταγωνιστή τον Τζέσι Μπράντφορντ. Αυτήν την εποχή, μετά τη συνεργασία του με την Σοφί Μαρσό στο "Γράμμα που άλλαξε τη ζωή μου", ολοκληρώνει τα γυρίσματα της αγγλόφωνης κινηματογραφικής μεταφοράς του παιδικού μπεστ-σέλλερ "The Great Ghost Rescue" της Εύα Ίμποτσον.

Φιλμογραφία - Επιλογές

2011 THE GREAT GHOST RESCUE

2010 L ÂGE DE RAISON

2008 MY SASSY GIRL

2003 LOVE ME IF YOU DARE