Βρετανία, 2009. Σκηνοθεσία: Στίβεν Φρίαρς. Σενάριο: Κρίστοφερ Χάμτον. Ηθοποιοί: Μισέλ Φάιφερ, Ρούπερτ Φρεντ, Κάθι Μπέιτς, Ανίτα Πάλενμπεργκ. 100'

Η ιστορία ενός αδύνατου έρωτα ανάμεσα σ' έναν 20χρονο νέο και μια σαραντάρα εταίρα, στο Παρίσι της Μπελ Επόκ, με βάση ένα βιβλίο της Κολέτ, σε μια εικαστικά λαμπρή ταινία.

Τον δυνατό, αν και χωρίς μέλλον, έρωτα ανάμεσα σε μια πλούσια, σαραντάρα εταίρα (μια πολύ πειστική και πάντα όμορφη Μισέλ Φάιφερ) και τον 20χρονο Φρεντ, που όλοι αποκαλούν Cheri (τέλειος στο ρόλο ο Ρούπερτ Φρεντ), γιο μιας πρώην εταίρας και ανταγωνίστριάς της (Κάθι Μπέιτς), στο Παρίσι της Μπελ Επόκ, στις αρχές του 20ού αιώνα, με βάση το πιο γνωστό και πολυδιαβασμένο βιβλίο της Κολέτ, αφηγείται στην ταινία του αυτή ο Στίβεν Φρίαρς.

Αντίθετα με τις ίντριγκες και τις προσωπικές εκδικήσεις που συναντάμε στις «Επικίνδυνες σχέσεις», την άλλη ρομαντική ταινία εποχής τού Φρίαρς, εδώ εκείνο που εξυμνείται είναι ο έρωτας.

Ο Φρίαρς στήνει μια εικαστικά λαμπρή ταινία που δίνει την ατμόσφαιρα της Μπελ Επόκ (τα ντεκόρ, τα κοστούμια, οι χώροι είναι επιλεγμένοι με φροντίδα και γνώση της εποχής). Παράλληλα, καταφέρνει να αναπτύξει με πειστικότητα και δύναμη τις διάφορες επιμέρους σκηνές, που τονίζουν το αναπότρεπτο πέρασμα του έρωτα αλλά και της εφήμερης ομορφιάς.

Ενώ πίσω από το φαινομενικά ευχάριστο και στιλπνό ύφος της ταινίας ανακαλύπτει κανείς και μια βαθύτερη, μελαγχολική ματιά. Στα προτερήματα της ταινίας και οι πολύ ωραίοι, διανθισμένοι με χιούμορ και ειρωνεία, διάλογοι του Κρίστοφερ Χάμπτον.

Η ιστορία βασίζεται σε δύο μυθιστορήματα της Sidonie-Gabrielle Colette, περισσότερο γνωστή για το βιβλίο της Gigi που επίσης είχε μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη το 1958 με μεγάλη επιτυχία. Ο Christopher Hampton, βραβευμένος με Όσκαρ προσαρμοσμένου σεναρίου το 1988 για την ταινία «Επικίνδυνες Σχέσεις» («Dangerous Liaisons»), με πρωταγωνίστρια και πάλι τη Michelle Pfeiffer, πάντρεψε στο σενάριο του Cheri τα βιβλία της Colette, «Cheri» (1920) και το sequel αυτού «La Fin de Cheri» (1926). Στο κλίμα της εποχής και της ταινίας μας βάζει ο αφηγητής, η φωνή του οποίου ανήκει στον ίδιο τον σκηνοθέτη Stephen Frears.

Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Βερολίνου

Βραβευμένο για καλύτερο soundtrack στα World Soundtrack Awards και στα Etoiles d'Or.