In Bruges. Βρετανία/Βέλγιο, 2008. Σκηνοθεσία-σενάριο: Μάρτιν ΜακΝτόνα. Ηθοποιοί: Κόλιν Φαρέλ, Μπρένταν Γκλίσον, Ρέιφ Φάινς, Κλεμάνς Ποεζί, Τζόρνταν Πρέντις. 107 λεπτά.

Δύο Ιρλανδοί εκτελεστές δολοφόνοι καταφεύγουν στη βελγική πόλη Μπριζ, ώσπου να ξεχαστεί μια αποτυχημένη αιματηρή αποστολή τους, σε ένα θρίλερ που συνδυάζει το χιούμορ με το δράμα.

Θρίλερ ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία είναι η ταινία που έγραψε και σκηνοθέτησε ο γνωστός Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας Μάρτιν ΜακΝτόνα («Μια αγκαλιά για να πεθάνεις»). Μια πρώτη ταινία από ένα σκηνοθέτη που στο γράψιμο φέρνει στο νου τον Μπέκετ όσο και τον Ντέιβιντ Μάμετ, ενώ από σκηνοθετικής πλευράς αντλεί από τους αδερφούς Κοέν («Το πέρασμα του Μίλερ»), τον Ταραντίνο αλλά και τον Ορσον Ουέλς (στην ταινία βλέπουμε κι ένα απόσπασμα από τον «Αρχοντα του τρόμου»), καθώς και ζωγράφους όπως ο Ιερώνυμος Μπος.

Ο Κεν και ο Ρέι, δύο επαγγελματίες δολοφόνοι από το Δουβλίνο, ύστερα από μια αποτυχημένη αποστολή (ενώ αναλαμβάνουν να εκτελέσουν ένα παπά, σκοτώνουν τυχαία ένα αγοράκι), στέλνονται από το αφεντικό τους, Χάρι, στη βελγική πόλη Μπριζ, μέχρι που να ξεχαστεί το γεγονός. Ενώ περιμένουν το αφεντικό τους, συζητούν, σαν τους δυο πρωταγωνιστές στο «Περιμένοντας τον Γκοντό» (με διαλόγους που θυμίζουν εκείνους του Μπέκετ) και περιφέρονται άσκοπα, ώσπου, κάποτε, αποφασίζουν να γνωρίσουν την πόλη, τουριστικά (όπως προτιμά ο Ρέι) και καλλιτεχνικά (όπως προτείνει ο Κεν). Στην πορεία, ο Ρέι γνωρίζει το νάνο Τζίμι και τη νεαρή Χλόη (Κλεμάνς Ποεζί), ηθοποιό σε ταινία που γυρίζεται εκεί και την οποία αρχίζει να ερωτεύεται. Οταν όμως στην Μπριζ καταφτάνει το αφεντικό τους, τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν μιαν άλλη στροφή.

Ο ΜακΝτόνα ξέρει πάνω απ' όλα να φτιάχνει δυνατούς, ασυνήθιστους, πλούσιους διαλόγους, που εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο τις σκέψεις αλλά και τους χαρακτήρες των προσώπων του. Διαλόγους συχνά αστείους (στοιχείο που ξεχώριζε και στα θεατρικά του έργα), από τους οποίους όμως δεν λείπει και μια σκοτεινή, απειλητική γεύση. Παράλληλα, καταφέρνει να δημιουργήσει τη σωστή, άλλοτε κωμική, άλλοτε θλιμμένη, ατμόσφαιρα και ν' αποσπά εξαιρετικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς του, ιδιαίτερα τον Μπρένταν Γκλίσον, στο ρόλο του έμπειρου αν και κουρασμένου Κεν, τον Κόλιν Φαρέλ στο ρόλο του μαθητευόμενου, ευαίσθητου Ρέι (είναι σκηνές στις οποίες φέρνουν στο νου τους Λόρελ και Χάρντι) και τον Ρέιφ Φάινς στο ρόλο του σκληρού αφεντικού.

Αποστολή στην Μπριζ

O Μάρτιν ΜακΝτόνα γεννήθηκε πριν από 38 χρόνια στο Λονδίνο και δικαίως θεωρείται ό,τι καλύτερο έχει προκύψει σήμερα από την- αφυδατωμένη τελευταία- νέα αγγλική σκηνή. Ανάποδος σε όλα του, επομένως ανάποδη, αταίριαστη με τον συρμό και χαμένη στη μετάφραση η πρώτη μεγάλου μήκους ιστορία του με τον τουριστικό τίτλο «Ιn Βruges», δηλαδή ελληνικώς «Αποστολή στην Μπριζ», τη μεσαιωνική, μελαγχολική και ταυτόχρονα παραμυθένια πόλη του Βελγίου. Ο ανάποδος αυτός τύπος (λάτρης των Νirvana και των Sex Ρistols εξ όσων γνωρίζω) τα έφερε τούμπα όλα. Όπως περίπου επιχείρησε- με ανέλπιστη εμπορική επιτυχία- η Σοφία Κόπολα στο «Lost in Τranslation». Δηλαδή πληρωμένος δολοφόνος (Κόλιν Φάρελ) που από την αρχή μας εξηγεί ότι σκοτώνοντας ένας παπά, οι σφαίρες πήραν και τη ζωή ενός παρακείμενου μικρού παιδιού, καταλήγει σ΄ αυτήν τη μικρή πόλη, με πληρωμένη την παραμονή, δώρο ενός επίσης ανάποδου αρχηγού (Ρέιφ Φάινς). Μαζί λοιπόν με τον ευτραφή σύντροφό του (Μπρένταν Γκλίσον) αναγκάζονται να συγκατοικήσουν στο ίδιο δωμάτιο επειδή η πόλη είναι πλήρης από τουρίστες λόγω Χριστουγέννων. Από εκεί και πέρα όλα πάνε κόντρα στο μοντέλο ενός συνηθισμένου γκανγκστερικού θρίλερ και μοιάζουν με μελαγχολική, ανορθόδοξη ιστορία, ανθρώπινη, πικρή, σουρεαλιστική και ταυτόχρονα τρυφερή. Κόντρα, δηλαδή ο ΜακΝτόνα στον Ταραντίνο και τον Ρίτσι. Ούτε φασαρία, ούτε θόρυβος, ούτε Κill Βill. Οι χαρακτήρες του Κόλιν Φάρελ και του Μπρένταν Γκλίσον μοιάζουν να προέρχονται από διασταύρωση Άκι Καουρισμάκι με Τζιμ Τζάρμους και ολίγον Νιλ Τζόρνταν της «Μόνα Λίζα». Ο πρώτος εύθραυστος- από τύψεις και ενοχές- να διαολοστέλνει διαρκώς την Μπριζ, μια πόλη που - όπως λέει- το μόνο που διαθέτει είναι «σοκολατάκια και παιδεραστές». Ο δεύτερος, ο Γκλίσον, βαρύς και σταθερός σαν μεγάλος αδελφός, η ήρεμη δύναμη που πάνω του μπορεί να στηριχτεί κάθε βασανισμένη ψυχή. Έτσι και μέχρι να εμφανιστεί το αφεντικό, ο Ρέιφ Φάινς δηλαδή, συμβαίνουν τα εξής ανατρεπτικά. Από την περιπλάνηση η γνωριμία. Από την μελαγχολία η κωμωδία. Από τη δολοφονία η φιλία. Από το έγκλημα η τιμωρία! Όλα αυτά με χαμηλούς τόνους, με ένα μουσικό, ρομαντικό μοτίβο και με εξαιρετική αξιοποίηση των εξωτερικών χώρων, γεγονός που μοιάζει με ό,τι καλύτερο διαφημιστικό μπορούσε να γίνει για την Μπριζ. Αυτά τα καλά και τα γοητευτικά. Από τη στιγμή που εμφανίζεται ο Φάινς και αρχίζουν τα μπαμ μπουμ, το ύφος τραυματίζεται, οι τόνοι αλλάζουν, το σενάριο μπερδεύεται και ο Μάρτιν ΜακΝτόνα αρχίζει να τρέχει προς τον Γκάι Ρίτσι.