(Lust, Caution). ΗΠΑ/Κίνα, 2007. Σκηνοθεσία: Ανγκ Λι. Σενάριο: Γουάνγκ Χούι-Λινγκ, Τζέιμς Σάμους, από διήγημα της Αϊλίν Τσανγκ. Ηθοποιοί: Τόνι Λέουνγκ, Τανγκ Γουέι, Τζόαν Τσεν. 157 λεπτά.

Ο παθιασμένος έρωτας ανάμεσα σε μια νεαρή Κινέζα κι έναν συνεργάτη των Γιαπωνέζων στη διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής της Κίνας, σε ένα συναρπαστικό -γοτθικής ατμόσφαιρας- ερωτικό δράμα.

Ανάμεσα στο Χονγκ Κονγκ και τη Σαγκάη, στις αρχές του '40, στη διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής της Κίνας, εκτυλίσσεται η ιστορία της ταινίας «Προσοχή: πόθος», βασισμένης σε διήγημα της Κινέζας συγγραφέως Αϊλίν Τσανγκ. Ταινία σκηνοθετημένη από τον Ανγκ Λι («Επιστροφή στο Brokeback Mountain») και βραβευμένη με το Χρυσό Λιοντάρι στο πρόσφατο Φεστιβάλ της Βενετίας, που έκανε πρεμιέρα στο φετινό Πανόραμα της «Ε».

Η ιστορία στρέφεται γύρω από τη μυστηριώδη κυρία Μακ (Τανγκ Γουέι), που παρακολουθούμε από τη νεαρή της ηλικία, όταν, νεαρή φοιτήτρια στο Χονγκ Κονγκ, μπαίνει σε μια ομάδα ερασιτεχνών αντιστασιακών και, αργότερα, σε μια πιο οργανωμένη ομάδα, όπου αναλαμβάνει να πλησιάσει τον υπουργό Γε και να βοηθήσει στην εξόντωσή του. Μόνο που η επαφή μεταξύ τους μετατρέπεται σε ανεξέλεγκτο πόθο, με την κυρία Μακ να οδηγείται σε τραγικό δίλημμα.

Εκείνο που ενδιαφέρει τον Ανγκ Λι είναι το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η σχέση αυτή και πόσο μπορεί να ξεφύγει από κάθε λογική. Σχέση που καταγράφει με τρόπο γλαφυρό, αγγίζοντας συχνά τα όρια του πορνό (χωρίς όμως ποτέ να μετατραπεί σε πορνό), τονίζοντας ταυτόχρονα τη σχέση έρωτα-θανάτου, θέμα που ξεκινάει από την αρχαιότητα, περνάει από τον Φρόιντ και φτάνει μέχρι τους σύγχρονους στοχαστές.

Ο Λι επέλεξε μια στιλιζαρισμένη σκηνοθεσία, με τα πρόσωπα να κινούνται σε ντεκόρ με βαριά κόκκινα χρώματα, θυμίζοντας τις ταινίες του Γουόνγκ Καρ Γουάι και καταγράφοντας με ρεαλισμό τις σκηνές του, από εκείνη της δολοφονίας ενός προδότη, στο πρώτο μέρος της ταινίας, μέχρι τις ερωτικές σκηνές, που παράλληλα με το βίαιο πάθος δημιουργούν -με το μοντάζ- αλλά και τη χρήση της κατάλληλης μουσικής μια ανησυχητική ατμόσφαιρα, κάτι ανάμεσα στον Μπουνιουέλ και τον Χίτσκοκ (στον οποίο ο Λι κάνει άμεση αναφορά). Αποτέλεσμα: μια δυνατή, τραγική ερωτική ιστορία, ένα γοτθικής, θα έλεγα, ατμόσφαιρας ρομαντικό θρίλερ, με εξαιρετικές ερμηνείες από το ζευγάρι Τόνι Λέουνγκ-Τανγκ Γουέι.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΟΘΟΣ LUST, CAUTION του Άνγκ Λι

Υπόθεση: Μετά από το εκπληκτικό και πολυσυζητημένο "Το Μυστικό του Brokeback Mountain" και αφού σάρωσε τα βραβεία σε Ευρώπη και Αμερική, o Aνγκ Λι παρέα με την ίδια ομάδα σεναριογράφων και παραγωγών, επανέρχεται με ένα αισθησιακό κατασκοπικό θρίλερ, που μεταφέρει τον θεατή στη Σαγκάη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και απέσπασε το Χρυσό Λιοντάρι στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας. Η νεαρή Ουόνγκ, φοιτήτρια και ηθοποιός, εμπλέκεται με μια αντιστασιακή ομάδα που στόχο έχει να σκοτώσει τον Mr. Yee, τον Κινέζο αρχηγό της ασφάλειας, ο οποίος συνεργάζεται με τους Ιάπωνες. Προσεγγίζει τη γυναίκα του και γίνεται η καλύτερή της φίλη με στόχο να τον παρασύρει σε μια ερωτική περιπέτεια μαζί της. Το σχέδιο προχωρά όπως το είχε καταστρώσει, μέχρι τη στιγμή που αρχίζει να συνειδητοποιεί πως ο στόχος και τα συναισθήματά της βρίσκονται σε πάλη...

Σαν παλιό καλό σινεμά…

Ο Ταϊβανός σκηνοθέτης Ang Lee είναι από τους πλέον μεταμορφώσιμους στο χώρο και μεταπηδάει από το δράμα εποχής (Λογική και Ευαισθησία), στη φαντασία (Τίγρης και Δράκος, Hulk), ακόμα και στο γουέστερν (Καλπάζοντας με το Διάβολο) με την ίδια χαρακτηριστική άνεση. Δεν είναι έκπληξη ότι είναι από τους αγαπημένους των βραβείων και η βράβευση του φέτος για δεύτερη φορά στο φεστιβάλ Βενετίας, μετά το Μυστικό του Brokeback Mountain, δεν αποτελεί έκπληξη για όσους έχουν την ευκαιρία να δουν αυτή την ίσως πιο ολοκληρωμένη ταινία του. Το Προσοχή: Πόθος είναι μια ταινία που θα μπορούσε να έχει γυριστεί πολλές δεκαετίες πριν. Αρχικά έχει στοιχεία από τη γοητεία ενός φιλμ-νουάρ• η μοιραία γυναίκα, η φονική παγίδα, τα σκοτεινά κίνητρα. Μετά, μέσα του θα αναγνωρίσετε τη δομή ενός παλιού χολιγουντιανού δράματος, όπως η Καζαμπλάνκα ή το Νοτόριους. Ένας λαβύρινθος στην πλοκή και στα συναισθήματα, που είναι πάντα σε πρώτο πλάνο, χωρίς κρυφές ή εσωτερικές αναζητήσεις. Το κρυφό αφορά στα κίνητρα των ηρώων και στον αληθινό τους χαρακτήρα, που θα μείνει απροσδιόριστος ως και το τέλος, ασκώντας μια επιπρόσθετη γοητεία στο θεατή. Οι έντονες ερωτικές σκηνές υπάρχουν αντί της δράσης: ένα ξέσπασμα που πάντα αναμένεται, αλλά μένει εκεί. Η ιστορία τοποθετείτε στην εποχή του μεγάλου πολέμου και συγκεκριμένα στην ιαπωνική κατοχή. Η ανασύσταση είναι άψογη, η παραμικρή λεπτομέρεια, ακόμα και σε ένα παιχνίδι ντόμινο ή ένα σημάδι κραγιόν στην κούπα, υπάρχουν για να μας ενσωματώσουν στο παιχνίδι του σκηνοθέτη. Ο Μεξικανός φωτογράφος Rodrigo Prieto επαναλαμβάνει τη δουλειά του στη Φρίντα και κερδίζει το αντίστοιχο βραβείο στη Βενετία, καταφέρνοντας να χρωματίσει διακριτικά μια άλλη εποχή, χωρίς να απομακρύνει τις εικόνες του από το σήμερα. Δε θα μπορούσε να λείπει και η ατμοσφαιρική μουσική, κάτι από κλασικό, και ο Alexandre Desplat αναλαμβάνει και φέρνει σε πέρας, χωρίς υπερβολές, το έργο. Το σενάριο δύο παλιών συνεργατών του Lee, από την πρώτη του Ταϊβανέζικη περίοδο, είναι των James Schamus και Wang Hui-Ling, που έχουν στα χέρια τους το δυνατό βιβλίο της Eileen Chang, ολοκληρωμένο το 1979, αλλά σε συνεχή κίνηση (αλλαγές και διορθώσεις) από τη δεκαετία του ’50. Στους δύο κεντρικούς ρόλους - που γενικά κρατάνε σχεδόν όλη τη ταινία – δεν ξεχωρίζει ο, ίσως, καλύτερος σύγχρονος απωανατολίτης ηθοποιός Tony Leung, αλλά η πρωτόβγαλτη Tang Wei που κουβαλάει με άνεση το φορτίο μιας δύσκολης και εσωτερικής ερμηνείας. Κριτική Σύνοψη Αποφορτισμένο από ιδεολογίες και συμβολισμούς, είναι μια ταινία αφήγησης που κάλλιστα μπορεί να μείνει κλασική. Έχει όλη τη γοητεία του παλιού Χόλιγουντ και την ποιότητα του σύγχρονου κινεζικού κινηματογράφου. Παρά τη μεγάλη διάρκεια, καμιά σκηνή δεν είναι περιττή και παρά την απουσία δράσης, πουθενά δεν κάνει κοιλιά. Είναι ένα παιχνίδι έντονων συναισθημάτων και υποβόσκουσας αγωνίας που θα σας αγγίξει και, παρότι οι ήρωες είναι μακριά μας, για να ενσωματωθούμε σε αυτούς, είναι τόσο σκοτεινά, ή καλύτερα νουάρ, σκιαγραφημένοι και ερμηνευμένοι που θα τους ξεχωρίσετε εύκολα από τις συνήθεις κινηματογραφικές σας αναζητήσεις. Άψογο σαν εικόνα, χωρίς υπερβολές, και μια απόδειξη πως ο Ang Lee είναι ικανός για τα πάντα. Μη το χάσετε, γιατί απλά θα έχετε χάσει μια τις σημαντικές στιγμές της χρονιάς και μια μεγάλη επιστροφή στο καλό αφηγηματικό κινηματογράφο.

Περισσότερα για την ταινία: Σενάριο Σημείωμα του σκηνοθέτη "Για μένα η ιστορία της Άιλίν Τσανγκ είναι τόσο όμορφη όσο και σκληρή. Επανερχόταν σε αυτό το βιβλίο για χρόνια και χρόνια, τη βελτίωνε, την άλλαζε, την άφηνε ξανά. Επέστρεφε σαν τον δολοφόνο που επανέρχεται στον τόπο του εγκλήματος ή σαν το θύμα που πρέπει να αναπαραστήσει το έγκλημα και να μπήξει το μαχαίρι στην πληγή, να νιώσει ξανά τον πόνο. Γυρίζοντας το "Lust, Caution" δεν κινηματογραφήσαμε το σενάριο στ' αλήθεια, αλλά προσπαθήσαμε να το ξαναζήσουμε, να αναβιώσουμε την ιστορία με τον τρόπο που οι χαρακτήρες αναβιώνουν τις εμπειρίες που έζησαν. Σε όλη την υπόθεση υπάρχει έντονη η θύμηση, η αναβίωση της εμπειρίας, πράγμα που επανέφερε και στη δική μου μνήμη αυτά που είχα ζήσει την πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή, αυτό δηλαδή που συμβαίνει και στην ηρωίδα. Αναβίωση και μίμηση είναι δύο πράγματα πολύ βάρβαρα από φύση: τα ζώα χρησιμοποιούν το καμουφλάζ για να νικήσουν τους εχθρούς τους ή να τους αποφύγουν. Από την άλλη μεριά όμως η μίμηση και το να υποκρίνεσαι με κάποιο τρόπο είναι οδοί για να ανοίγουμε τους εαυτούς μας και να βγάζουμε την βαθύτερη αλήθεια τους, να συνδεόμαστε πιο ειλικρινά με τους άλλους ανθρώπους, να αγγίζουμε βαθύτερα νοήματα και υψηλότερες κορυφές". Σκηνοθεσία Δεν είναι πολλοί οι σκηνοθέτες που μπορούν να μεταπηδούν από την κωμωδία στο δράμα εποχής και από την επίδειξη ασιατικών πολεμικών τεχνών στα '70's και το αμερικανικό west με την ίδια αφηγηματική άνεση. Ο ταϊβανέζικης καταγωγής Ανγκ Λι το έχει πετύχει. Με σπουδές στην Νέα Υόρκη, ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός του Σπάικ Λι στην πτυχιακή του ταινία "Joe"s Bed-Stuy Barbershop". Με το κωμικό "Γαμήλιο Πάρτι" (1993), την εξερεύνηση του χάσματος γενεών στην Ταϊβάν με αφορμή το γάμο που σκηνοθετεί ένας ομοφυλόφιλος κινέζος για να ευχαριστήσει τους παλαιών αρχών γονείς του, άρχισε να αποσπά διεθνές ενδιαφέρον με υποψηφιότητα για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας και τη Χρυσή Άρκτο στο φεστιβάλ Βερολίνου. Συνέχισε τον σχολιασμό του στην κινέζικη παράδοση με το "Eat Drink Man Woman", το οποίο ήταν επίσης υποψήφιο για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, και στην συνέχεια έκανε το μεγάλο άνοιγμα στο Χόλιγουντ με την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος της Τζέιν Όστιν "Λογική κι Ευαισθησία", μία τρυφερή ταινία εποχής με τις Έμα Τόμσον και Κέιτ Γουίνσλετ που βραβεύτηκε με Oσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου. Ακολούθησε η μελέτη των αμερικάνικων μεσοαστών προαστίων στα 70s με την "Παγοθύελλα" (1997), που απέσπασε το βραβείο σεναρίου στις Κάννες και η δική του εκδοχή του Αμερικανικού εμφυλίου με το "Kαλπάζοντας με τον Διάβολο"(1999). Mε το εντυπωσιακό "Tίγρης και Δράκος", επέστρεψε στην πατρίδα του δημιουργώντας ουσιαστικά νέο κινηματογραφικό είδος και φέρνοντας την ασιατική πολεμική παράδοση στο προσκήνιο. Η ταινία βραβεύτηκε με Oσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και ήταν υποψήφια σχεδόν σε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες. Το 2003 ο Ανγκ Λι δοκίμασε τις ικανότητές του στο είδος της δράσης, κάνοντας τον θρυλικό ήρωα κόμικ "Hulk" κινηματογραφικό αστέρα. "Το μυστικό του Brokeback Mountain" είναι η ταινία του που συζητήθηκε όσο καμία, δίχασε το κοινό, κέρδισε εκατομμύρια φίλους σε όλον τον κόσμο αλλά και το Χρυσό Λέοντα στη Βενετία καθώς και τρία Οσκαρ, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Φωτογραφίας για τον Ροντρίγκο Πριέτο και Μουσικής για τον Γκουστάβο Σανταολάγια. Πρωταγωνιστές Τόνι Λιουνγκ: Ένα από τα μεγαλύτερα είδωλα του ασιατικού κινηματογράφου, ο Τόνι Λιούνγκ γεννήθηκε στο Χονγκ Κονγκ το 1962. Ξεκίνησε την καριέρα του στην τηλεόραση με κωμικές σειρές και στον κινηματογράφο έγινε γνωστός ως ηθοποιός - φετίχ του σπουδαίου Καρ Βάι Γουόνγκ, με κορυφαία στιγμή την "Ερωτική Επιθυμία" το 2000, που του χάρισε το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών την ίδια χρονιά. Ταινίες του: "Days of Being Wild", "Chunking Express", "Happy Together", "2046" (σε όλα σκηνοθεσία Καρ Βάι Γουόνκ), "Hero" (σκην. Ζανγκ Γιμού), "City of Sadness", "Flowers of Shanghai" (σκην. Χου Χσιαο Χσιέν), "Ιnfernal Affairs" (σκην. Αντριου Λάου). Αυτή την εποχή βρίσκεται στα γυρίσματα της νέας ταινίας του Τζον Γου με τίτλο "Red Cliff". Tανγκ Ουέι: Εμφανίζεται για πρώτη φορά στον κινηματογράφο. Γεννήθηκε το 1979 σε μια μικρή όμορφη πόλη κοντά στην Σανγκάη, τη Χάνγκζου. Από μικρή εργάστηκε ως μοντέλο και μπήκε στον τελικό για μις Κίνα στα καλλιστεία της χώρας το 2004. Σπούδασε σκηνοθεσία στo Academy of Drama του Πεκίνου και παράλληλα με την ηθοποιία γράφει διηγήματα, θεατρικά και σκηνοθετεί παραστάσεις. Τζόαν Τσεν: Γεννήθηκε στη Σανγκάη το 1961 και σπούδασε ξένες γλώσσες και κινηματογράφο. Πρώτη της σημαντική κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στο "Youth" που συνεργάστηκε με τον γνωστό Κινέζο σκηνοθέτη Ξιέ Τζιν και πολύ νωρίς τιμήθηκε με βραβεία ερμηνείας από την Ακαδημία Κινηματογράφου της Κίνας. Το 1988 πήγε στην Αμερική για να συνεχίσει κινηματογραφικές σπουδές και την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε σε μια από τις σημαντικότερες ταινίες της δεκαετίας, η οποία κέρδισε εννιά Οσκαρ, τον "Τελευταίο Αυτοκράτορα" του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Εκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο με το "Xiu Xiu: The Sent-Down Girl" το 1998 και δυο χρόνια αργότερα γύρισε το "Ένα Φθινόπωρο στη Νέα Υόρκη" με πρωταγωνιστές τον Ρίτσαρντ Γκιρ και την Γουινόνα Ράιντερ, μια αισθηματική ιστορία που είχε πολύ θετική υποδοχή από το κοινό. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Κίνα. EXTRA • Η Αϊλίν Τσανγκ ξεκίνησε να γράφει το βιβλίο κατά τη δεκαετία του '50. Μετά από χρόνια και χρόνια διορθώσεων και αλλαγών, το βιβλίο πρωτοδημοσιεύτηκε το 1979. • Οι τολμηρές ερωτικές σκηνές γυρίστηκαν σε κλειστό πλατό μόνο με την παρουσία του σκηνοθέτη, του οπερατέρ και του ηχολήπτη. • Η ταινία αποτελεί την επίσημη πρόταση της Ταϊβάν για τις υποψηφιότητες των Οσκαρ 2008 στην κατηγορία Ξενόγλωσσου Φιλμ. • Η Υπηρεσία Πληροφοριών της Ταϊβάν τίμησε τον Ανγκ Λι, για το Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ Βενετίας, με χρηματικό ποσό ύψους 300,000 δολαρίων, το οποίο ο σκηνοθέτης διέθεσε για να βοηθήσει νέους κινηματογραφιστές.