Les Souvenirs

Γαλλία, 2014 Παραγωγή: Μαξίμ Ντελόνι, Ρομέν Ρουσό Σκηνοθεσία: Ζαν Πολ Ρουβέ Σενάριο: Νταβίντ Φενκινός, Ζαν Πολ Ρουβέ Φωτογραφία: Κριστόφ Οφενστάιν Μοντάζ: Κρισέλ Ντεγουίντερ Μουσική: Αλέξις Ρολτ Πρωταγωνιστούν: Μισέλ Μπλανκ, Ανί Κορντί, Ματιέ Σπινοζί, Σαντάλ Λομπί, Γουίλιαμ Λέμπγκιλ, Φλόρε Μποναβεντούρα, Οντρέ Λαμί, Ζαν Πολ Ρουβέ Διάρκεια: 92 λεπτά

Χιούμορ και συγκίνηση εναλλάσσονται με προβλέψιμη χάρη σε μια μετρημένη και καλοπαιγμένη δραμεντί.

Το φιλμ ξεκινά με μία κηδεία. Ο παππούς πέθανε και τρεις γιοι πρέπει να αποφασίσουν τι θα γίνει με την 85 άχρονη μητέρα τους. Ο εγγονός με την έμφυτη ευγένειά του φαίνεται να επικοινωνεί καλύτερα μαζί της.

Το φιλμ του Jean-Paul Rouve γυρίστηκε πριν δύο χρόνια σε σενάριο δικό του, που βασίστηκε στο βιβλίο του David Foenkinos. Ο σκηνοθέτης τυγχάνει ηθοποιός και μάλιστα συμμετέχει στην ταινία, κρατώντας το ρόλο του αφεντικού του νεαρού πρωταγωνιστή. Ίσως μπορεί να τον θυμηθεί κάποιος στο ρόλο του πατέρα της Marion Cotillard/Edith Piaf στο La vie en Rose (2007). Οι Αναμνήσεις είναι η τρίτη του ταινία και στις δύο πρώτες του πρωταγωνιστούσε. Στο φιλμ καθοδηγεί τους ηθοποιούς του, χωρίς να τους ζητά εξεζητημένα πράγματα. Η φυσικότητα του παιξίματος των καλλιτεχνών είναι αυτή, που κρατά την ταινία προσγειωμένη στο ρεαλισμό.

Ο σκηνοθέτης συναντά τον συνάδελφό του ηθοποιό Michel Blanc, μετά τη συνεύρεση τους στο περσινό Αλαντίν, που υποδύεται έναν εκ των γιων της Μαντλέν και πατέρα του Ρομαίν. Ο Blanc είναι ο τσιγκούνης σύζυγος, που είναι τσιγκούνης και στα συναισθήματα, αφού έχει ξεχάσει να λέει «σ’ αγαπώ» στη γυναίκα του. Ο ηθοποιός υποδύεται τον Μισέλ Ενάρ, αποδεχόμενος τις αδυναμίες του και παραδίδοντάς μας έναν κοινό άνθρωπο, που κυκλοφορεί ανάμεσά μας. Ο ρόλος της γιαγιάς δίνει στη Βελγίδα ηθοποιό Annie Cordy την ευκαιρία να αποδείξει ότι ένας καλός ερμηνευτής μπορεί και σε αρκετά ώριμη ηλικία να δώσει την παράσταση της ζωής του. Η Μαντλέν της είναι υπομονετική, αισιόδοξη και αναντικατάστατη. Στο πλάι της ο νεαρός Mathieu Spinosi είναι ο στοργικός εγγονός, που με την ορμή και τον ρομαντισμό της ηλικίας του, αναγνωρίζει στη γιαγιά του το δικαίωμα στην ελευθερία. Ο 26 άχρονος τυγχάνει γιος καταξιωμένου σολίστ και μαέστρου, ενώ το 2011 έπαιξε στο θέατρο στο έργο Λεωφορείο ο Πόθος.

Η Chantal Lauby ως μητέρα του Ρομαίν αναλαμβάνει να υποδυθεί τη γυναίκα, που έχει βαρεθεί στο γάμο της. Το timing της είναι γνωστό στο ελληνικό κοινό από τη συμμετοχή της στο Θεέ μου, τι σου κάναμε; Από την παρέα του Αλαντίν έρχεται και η κωμική νότα του συγκάτοικου του Ρομαίν. Ο William Lebghil με μερικά βλέμματα ως Καρίμ κατορθώνει να ελαφρύνει μία κατάσταση, χωρίς να γίνεται γραφικός. Οι Flore Bonaventura (Λουΐζ) και Audrey Lamy υποδύονται μικρότερους, αλλά βασικούς για την υπόθεση γυναικείους ρόλους. Ο Arthur Benzaquen (Αλαντίν, 2015) είναι ο δάσκαλος γιόγκα και αντικείμενο πόθου για τις μαθήτριές του.

Τρυφερή η πρωτότυπη μουσική του Alexis Rault, συνοδεύει ιδανικά την αφήγηση, που επικεντρώνεται στο τι συμβαίνει δεν εκφράζεσαι στο γιο σου, στη γυναίκα σου, στη μητέρα σου, στην τέχνη σου.

Trivia:

- Υπάρχει αναφορά στην Ελλάδα, αφού τίθεται το δίλημμα στον πατέρα του Ρομαίν να διαλέξει διακοπές εδώ ή στην Τυνησία.

- Ακούγεται η διασκευή του Julien Dore στο Que reste-t-il de nos amours? (Τι απομένει από την αγάπη μας;)

Ο Ρομέν θέλει να γίνει συγγραφέας, αλλά, προς το παρόν, είναι νυχτερινός θυρωρός σε ένα ξενοδοχείο. Ο πατέρας του, συνταξιοδοτείται και φέρεται σαν να μην τον νοιάζει. Ο συγκάτοικός του έχει μόνο ένα πράγμα στο μυαλό του: να γοητεύει μια κοπέλα. Η γιαγιά του βρίσκεται σε οίκο ευγηρίας και αναρωτιέται τι γυρεύει εκεί με όλους τους γέρους. Μια μέρα, ο πατέρας του καταφθάνει έντρομος. Η γιαγιά εξαφανίστηκε. Ο Ρομέν αρχίζει να την αναζητά, κάπου μέσα στις αναμνήσεις του... Βασισμένο σε ένα βιβλίο του Νταβίντ Φενκινός, ενός από τους πλέον δημοφιλείς συγγραφείς σήμερα στην Γαλλία το φιλμ του Ζαν Πολ Ρουβ είναι μια από εκείνες τις ταινίες που δεν μπορείς παρά να συμπαθήσεις, αφού είναι γεμάτη από χαρακτήρες που μοιάζουν αληθινοί, από στιγμές που ακόμη κι αν πιέζουν τα συναισθηματικά σου κουμπιά το κάνουν με διακριτικότητα κι από μικρές, λιγάκι παράξενες λεπτομέρειες που δίνουν στο τελικό αποτέλεσμα μια ιδιαίτερη χροιά. Μπορεί η ιστορία να ακολουθεί μια γνώριμη διαδρομή και σχεδόν τίποτα να μην σε εκπλήσσει στον τρόπο που εξελίσσονται οι χαρακτήρες και η διαδρομή τους, όμως το φιλμ είναι αναμφίβολα καλοφτιαγμένο, οι δόσεις από χιούμορ και συγκίνηση είναι ισορροπημένες και οι ηθοποιοί εξαιρετικοί στο σύνολό τους, προσθέτουν στο αποτέλεσμα την γοητεία και ανθρωπιά που χρειάζεται να λειτουργήσει.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΠΙΛΟΓΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2016 Μια ταινία για την τρυφερή σχέση ενός εγγονού και της γιαγιάς του, που εξαφανίζεται λίγες μέρες μετά την εγκατάσταση της από τους αγαπημένους της γιούς σ' ένα "οίκο ευγηρίας". Ο εγγονός, αναζητώντας την, θα την εντοπίσει εκεί που την έφεραν οι γλυκές της αναμνήσεις και η επιθυμιά της να συνεχίσει να ζεί "ελεύθερα". Μια ταινία που παρουσιάζει με χάρη, συναισθηματική φινέτσα και χιούμορ τον χρόνο που είναι αδυσώπητος και δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στις γενιές. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Jean-Paul Rouve Ο Jean-Paul Rouve, Γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης, γίνεται γνωστός στο κοινό με τον κωμικό θίασο Robins des Bois. Το 1998, παίζει στην ταινία Karnaval του Thomas Vincent. Κερδίζει το βραβείο César πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού το 2003 για το ρόλο του στην ταινία Monsieur Batignole. Συνεχίζει την καριέρα του με σημαντικότερους ρόλους, στις ταινίες Un petit jeu sans conséquence, Podium με τον Benoît Poelvoorde και Bunker Paradise του Stefan Liberski. Αρχίζει να ασχολείται με την σκηνοθεσία το 2007 με την ταινία Sans arme, ni haine, ni violence, μια βιογραφική ταινία για τον Albert Spaggiari. ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ 2014 Les souvenirs 2012 Quand je serai petit 2008 Halte au long (moyen-métrage) 2007 Sans arme, ni haine, ni violence